Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 από πατέρα κομμουνιστή και μάνα που προσπαθούσε να τα φέρει βόλτα στο μετεμφυλιακό Περιστέρι. Μεγαλώνοντας κατάφερε να σπουδάσει από το υστέρημα του σιδεράδικου του πατέρα του. Και να τα γραμμάτια και να οι σιδεριές, αλλά, βλέπεις, οι πολυκατοικίες του Καραμανλή σκαρφάλωναν και τα κάγκελα και οι κουπαστές τις στόλιζαν, καθώς και οι καγκεριές στις αυλές. Τότε ο Σάκης έμαθε τα στρατζαριστά, τη νέα μόδα στις κατασκευές, τα προφιλέ, που έλεγαν και οι ειδικοί.
Στη φοιτητική εστία άρχισε να κάνει παρέα με τον Μήτσο και τον Μιχάλη και όταν το «γύρισαν» και αυτοί μεταπήδησε από την ΚΝΕ στο ΠΑΣΟΚ, το 1981 τον βρήκε να κραυγάζει στο τότε χέρσο πάρκινγκ στην μπούκα της Χαριλάου Τρικούπη. Μπήκε στο Δημόσιο, παντρεύτηκε, νοικοκυρεύτηκε, η γυναίκα του εκπαιδευτικός, πήρε διαμέρισμα τεσσαράκι διαμπερές, απόκτησε το αυτοκινητάκι, πήρε και προαγωγή, γέμισε το ψυγείο, έδινε και κάτι στα γερόντια που στο μεταξύ ψήφιζαν πια δαγκωτό Ανδρέα. Το ’96 ο Αθανασάκης ψήφισε Σημίτη, το 2007 συμπαρατάχτηκε με τον Παπανδρέου τον Γιώργο, το 2009 ανέλαβε μάχιμο ρόλο στις εκλογές με εντολή της Ιπποκράτους ως «συνδικαλιστής εμπιστοσύνης», το 2011 κατέβηκε με τους «αγανακτισμένους» στην «Κάτω Πλατεία», το 2012 ψήφισε ΑΝΕΛ στις πρώτες, ΔΗΜΑΡ στις δεύτερες, για να καταλήξει το 2014 να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, αφού εθεάθη κάποια στιγμή στη μάζωξη των «58» στο Δημαρχείο του Περιστερίου με το κομπολογάκι του και το μουστακάκι του και αυτό τον αργόσυρτο χαρακτηριστικό συριστικό ήχο του μάχιμου οπαδού του Αντρέα. Ο Σάκης δηλώνει πια στυλοβάτης του ρεύματος Μητρόπουλου στη Β΄ Αθηνών. Η γυναίκα του συνταξιοδοτήθηκε νωρίς λόγω ανήλικου τέκνου, βλέπετε.
Έκτοτε βρίζει λόγω βαριεστημάρας. Ο ίδιος συνταξιοδοτήθηκε στα 56 λόγω... «ευελιξίας του συστήματος». Ο γιος του, αφού σπούδασε ο αχαΐρευτος, διορίστηκε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κάπου στη Ρούμελη για λόγους άγνωστους. Μάλλον γιατί εκεί υπήρχε η άκρη. Η θυγατέρα του άνοιξε μαγαζάκι στο Περιστέρι με κάτι φορεματάκια της κακιάς ώρας και κάτι παπουτσάκια και ένα δυο σουτιέν και βολοδέρνει βρίζοντας την ώρα και τη στιγμή που παντρεύτηκε τον τεμπέλη τον Ρένο, μορφονιό που κάνει κανένα μεροκάματο ταξί, έτσι, για να έχει άλλοθι ξαπλωμένος στην πολυθρόνα της καφετέριας στο Μπουρνάζι. Ο Ρένος δηλώνει άνεργος και οργισμένος, λοξοκοιτάζει τους Χρυσαυγίτες αλλά φοβάται λόγω παράδοσης και δεν τολμά να τους ψηφίσει. Η οικογένεια στο σύνολό της ψηφίζει δαγκωτό Μητρόπουλο, ακόμη και η γριά. Προσοχή, όχι Στρατούλη του Αριστερού Ρεύματος, αλλά Μητρόπουλο, για να εξηγούμεθα.
Κυβέρνηση Τσίπρα και όχι Συνασπισμού
Η Ντόρα Μπακογιάννη αναμένει με νηφαλιότητα την ανακοίνωση του πρώτου Exit Poll. Η εκδίκηση έχει μια γεύση ταυτόχρονα πικρή και γλυκιά με έντονο το αίσθημα του ψύχους. Ξεκινά από τα νύχια των ποδιών και σαν μούδιασμα ανεβαίνει μέχρι το κούτελο. Στις τελευταίες της εμφανίσεις δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά, μα ούτε μία, στο όνομα Σαμαράς. Λες και ο άνθρωπος δεν υπάρχει στον πολιτικό χάρτη. Αν η διαφορά το βράδυ των εκλογών είναι πάνω από 5 μονάδες και το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας δεν θα έχει το πρόσημο 3, τότε ο Αντώνης θα τα βρει πολύ δύσκολα. Οι καραμανλικοί, οι γνωστοί ντε, που εκφράζουν, όπως διατείνονται, τον Κώστα τον Καραμανλή, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας δήλωναν: «Δεν θα του δώσουμε καμία ευκαιρία, ούτε άλλοθι για να ισχυριστεί ότι υπονομεύτηκε. Θα πιει το πικρό ποτήρι μέχρι τον πάτο. Η ήττα θα είναι όλη δική του. Δεν θα τη μοιραστεί με κανέναν άλλο».
Στην Πλατεία Κουμουνδούρου τα πράγματα ξεκαθαρίζουν. Αν και εφόσον οι προϋποθέσεις το επιτρέψουν, η κυβέρνηση θα είναι του Τσίπρα και όχι του ΣΥΡΙΖΑ του 4%. Ο Λαφαζάνης φέρεται να έχει καταλήξει. Δεν θα πρέπει να υπάρξουν υπουργοί του Αριστερού Ρεύματος που θα διαχειριστούν μνημονιακά υπουργεία. Ούτε εκείνο της Εργασίας. Η πρόταση του Λαφαζάνη είναι σαφής. Ας το αναλάβει ο Αλέξης Μητρόπουλος, ο οποίος αρνείται πεισματικά. «Δεν θα είσαστε στα καλά σας. Εγώ άλλωστε ηγούμαι του Τομέα Δημόσιας Διοίκησης» φέρεται να επισημαίνει. Ο Λαφαζάνης φαίνεται να αφήνει τον Τσίπρα να συγκροτήσει την κυβερνητική του ομάδα διαθέτοντας ελευθερία κινήσεων. Του βάζει μόνο ένα χρονικό όριο. «Αν τα κάνεις μπάχαλο, τότε θα δούμε». Το τελεσίγραφο είναι ξεκάθαρο. Αλλά αυτές είναι κουβέντες της προεκλογικής περιόδου. Οι μυλόπετρες θα ζυμώσουν διαφορετικές προοπτικές από τη Δευτέρα και μετά.
Ο τρίτος πόλος και η παραμόρφωση του καθρέφτη
«Η κάθοδος του Γιώργου Παπανδρέου με το ΚΙΔΗΣΟ συνέβαλε στο να θεωρείται το ΠΑΣΟΚ σοβαρό κόμμα, κοίτα να δεις» λένε με νόημα στην Κουμουνδούρου παραμονές εκλογών. Άλλωστε και το μήνυμα προς τον Περισσό είναι σαφέστατο. «Αν δεν μας στηρίξετε τώρα, τότε σε ενδεχόμενες νέες εκλογές δεν θα μπείτε ούτε καν στη Βουλή». Όταν οι... «αριστεροί» συνεννοούνται η ορολογία είναι ψυχρά σταλινική. Όχι παίζουμε!
Έτσι, με το ΠΑΣΟΚ να φλερτάρει ένα πενταράκι πάνω-κάτω και το Ποτάμι να προσβλέπει σε κάτι παραπάνω, με τους Δημαρίτες να ψάχνουν την ψήφο τους και τον Παπανδρέου να λυσσάει (βρε παιδί μου, εμ δεν ξέρεις που δεν ξέρεις, εμ δεν ρωτάς), ο λεγόμενος «τρίτος πόλος» πάει ταξίδι για αναψυχή. Οι σοβαροί παίκτες, πρεσβείες, επιχειρηματίες, ολιγάρχες, εκδότες φαίνεται πως αποφάσισαν πως ο νέος πόλος της ελληνικής εκδοχής της σοσιαλδημοκρατίας, ψιλοκεντρώου τύπου με αριστερή φρασεολογία, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Εναπομένει η διαδικασία της ώσμωσης που θα πάρει χρόνο και χρειάζεται διαδικασίες. Σε αυτή τη μεταβατική περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ υπό προϋποθέσεις (αριθμός εδρών, αυτοδυναμία ή όχι, πόσα κόμματα στη Βουλή) μπορεί και να κυβερνήσει με ψήφο ανοχής από το ΠΑΣΟΚ ή και το Ποτάμι ή και αντίστροφα. Άλλωστε η χώρα δεν διοικείται ούτε με 151, ούτε με 153 βουλευτές. Χρειάζονται συνέργειες. Αυτές οι συνέργειες θα οδηγήσουν στην ώσμωση και η ώσμωση στη νέα εκδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου επί το εκσυγχρονιστικότερον, αφού ακόμη και ο ανδρεϊσμός σε αυτή τη χώρα εκσυγχρονίζεται. Απίστευτο αλλά αληθινό.
Η υπογραφή του Σάκη
Η γυναίκα του Αθανασάκη είναι σίγουρη πως θα έλθουν καλύτερες ημέρες και πως ο ευρωπαϊκός νότος θα ξεσηκωθεί με σημαία τον ΣΥΡΙΖΑ και πως ο Ρέντσι θα βαφτεί κόκκινος, η Ισπανία θα θυμηθεί το ’36, ο Ολάντ θα γύρει την παλάντζα προς την πλευρά των λαών και όχι του Βερολίνου και πως τελικά ο Ντράγκι θα είναι ο νέος σωτήρας, ο Ροβεσπιέρος των κρατικών ομολόγων, και όχι κάποιος ξενέρωτος Δαντών που θα χαλάσει τη σούπα με μεταρρυθμιστική ρητορεία.
Η γυναίκα του Σάκη πιστεύει πως από Δευτέρα τελείωσε ο ΕΝΦΙΑ, τελειώνει η πίκρα, η Φρανκφούρτη θα τυπώσει ευρώ, η αγορά θα ανθίσει, ο Ρένος, ο γαμπρός της, θα προσληφθεί τελικά ως δημοτικός αστυνομικός αλλά και ο κανακάρης της που βολοδέρνει στη Λαμία και οδηγεί, με πτυχίο ΤΕΙ μάλιστα, το σκουπιδιάρικο, θα επανέλθει επιτέλους στο Περιστέρι με κάποια θέση στο Μετρό ή στα ηλεκτρικά λεωφορεία.
Ο Σάκης παίζει το κομπολογάκι του, ρουφάει το καφεδάκι του, συμπληρώνει το δελτίο Τζόκερ, για καλό και για κακό, και σχεδιάζει τα μελλούμενα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι σαν ΠΑΣΟΚ με χαρακτηριστικά ΚΚΕ Εσωτερικού, με άρωμα Ρήγα αλλά και τη βαρβατίλα των συνδικαλιστών της πάλαι ποτέ κραταιάς ΠΑΣΕΓΕΣ. Εντάξει, δεν υπάρχει αυτή η φλογερή πνοή του Ανδρέα ούτε και εκείνη η αφέλεια του Μαρούδα, είπαμε, η επόμενη ημέρα θα είναι «ροζ σε πράσινο φόντο με λιλά αποχρώσεις».
20°
