Πέρασαν λίγοι μόνο μήνες από τον Μάιο του 14, όταν μπήκα στο ρεύμα του Ποταμιού, και πήρα μέρος ως υποψήφια στις ευρωεκλογές, προσπαθώντας να προβάλω τις προτάσεις του πράσινου χώρου στον οποίο ανήκω (συγκεκριμένα της κίνησης «Ευρώπη – Οικολογία»), σε τρείς κύριους άξονες:
- την ανάγκη της πολιτικής ενοποίησης και ολοκλήρωσης της Ευρώπης ως προϋπόθεση για την υπέρβαση της κρίσης και την ευημερία των πολιτών της,
- την υιοθέτηση φιλόδοξων πολιτικών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν, που συνδέονται με τεράστιες ευκαιρίες ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας σε τομείς όπως η ενέργεια, οι μεταφορές, οι κατασκευές, η βιομηχανική παραγωγή αλλά και οι υπηρεσίες,
- την προτεραιότητα για αναπτυξιακές πολιτικές στην Ελλάδα που θα στηρίζονται και θα αξιοποιούν το πολύτιμο φυσικό της κεφάλαιο, ενώ θα εξασφαλίζουν και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του: μια ανάπτυξη με σύμμαχο το περιβάλλον και όχι ενάντια σε αυτό.
Η προσπάθεια μου επιβραβεύθηκε με ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα: ήρθα ένατη στην προτίμηση των ψηφοφόρων του Ποταμιού.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι (ή στο ποτάμι). Συμμετείχα - με δημιουργικό (πιστεύω) τρόπο- σε όργανα και διαδικασίες του Ποταμιού ξεκινώντας από το ιδρυτικό του συνέδριο, συνεργάστηκα με πολύ αξιόλογους ανθρώπους, συμμετείχα σε εκδηλώσεις, συνέβαλα στη δημιουργία θέσεων του τομέα περιβάλλοντος του Ποταμιού για κρίσιμα θέματα όπως η διαχείριση απορριμμάτων, η πολιτική ενέργειας, η προστασία και διαχείριση του αιγιαλού, η πολιτική για τα νερά, την ελληνική φύση και τις προστατευόμενες περιοχές. Με διαβούλευση και σύνθεση απόψεων καταλήξαμε σε πολύτιμα συμπεράσματα και θέσεις που εμπλουτίζουν τον πολιτικό διάλογο αλλά και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το στίγμα του Ποταμιού.
Είναι ένας πολύ θετικός απολογισμός, ιδιαίτερα γιατί στο Ποτάμι ποτέ δεν αισθάνθηκα ως «ξένο σώμα» αντίθετα αισθάνομαι ότι υπάρχει μια ισχυρή πολιτική και ιδεολογική συγγένεια με τους ανθρώπους που συνεργάστηκα. Συγχρόνως, έντονη ήταν και η εμπλοκή των συνεργατών μου από την Ευρώπη - Οικολογία στο Ποτάμι, ως μέλη της επιτροπής διαλόγου, ως πολιτικά υπεύθυνοι, με αντίστοιχες με τη δική μου πορείες. Έτσι, η συμπόρευση της Ευρώπης - Οικολογίας με το Ποτάμι, που ανακοινώθηκε πρόσφατα, δεν είναι ούτε συγκυριακή, ούτε καιροσκοπική. Είναι το επιστέγασμα της πολιτικής συμμετοχής μας στις διαδικασίες του Ποτάμιου.
Παρότι δεν κλείνω τα μάτια σε προβλήματα που υπάρχουν στο Ποτάμι, όπως οι καθυστερήσεις στη λειτουργία συλλογικών οργάνων (πχ της πανελλήνιας επιτροπής), βρίσκω υγιές, ενθαρρυντικό και πολιτικά καινοτόμο ότι άνθρωποι που προερχόμαστε από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους όπως φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, αριστεροί δημοκράτες και πράσινοι καταφέρνουμε να συνεννοηθούμε και να χτίσουμε κάτι νέο μέσα από τις διαφορές μας. Ο πλούτος των ιδεών μας και των διαφορετικών πολιτικών καταβολών είναι και το οπλοστάσιο μας. Πρώτα από όλα είμαστε ευρωπαίοι, δημοκράτες και ρεαλιστές, όλα τα άλλα έρχονται σαν φυσικό επακόλουθο.
Το Ποτάμι σήμερα διεκδικεί την ψήφο των πολιτών σε μια από τις κρισιμότερες εκλογικές αναμετρήσεις της περιόδου της κρίσης. Το μεγάλο στοίχημα είναι ένα: η παραμονή της χώρας στο ευρώ με όρους ανάπτυξης και ευημερίας των πολιτών της!
Δυστυχώς, ούτε η ΝΔ αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να δώσουν πειστικές απαντήσεις σε αυτό. Η μεν πρώτη θέλει να παρουσιάζεται ως εγγυήτρια της παραμονής μας στο ευρώ, αλλά αυτό παραμένει κενό γράμμα, εφόσον μέχρι σήμερα δεν έχει στηρίξει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για μακροπρόθεσμη και διατηρήσιμη ανάπτυξη που θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του χρέους και την ευημερία των ελλήνων πολιτών.
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται την επιστροφή στο προ κρίσης μοντέλο, χωρίς να εξηγεί που θα βρεθούν τα χρήματα, ενώ (επί της ουσίας) δεν εγγυάται την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη μέσα από συνεννόηση με τους εταίρους, και χωρίς μονομερείς ενέργειες που μπορούν να μας βάλουν σε περιπέτειες.
Το Ποτάμι δίνει ένα κρίσιμο αγώνα για να αναδειχθεί σε τρίτη δύναμη, ρυθμιστή των εξελίξεων και εγγυητή της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, επιδιώκοντας τις αλλαγές που χρειάζονται για μια παραγωγική, εξωστρεφή, οικολογική και σύγχρονη χώρα, με κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή, μέσα στην Ευρώπη και στο ευρώ.
Σε αυτή την προσπάθεια θέλω να συμβάλω και εγώ, με την πεποίθηση ότι η δυνατότητα για βιώσιμες και ποιοτικές θέσεις εργασίας και η ώθηση στην ανάπτυξη θα πρέπει να έχουν ως μοχλό ένα βιώσιμο περιβάλλον!
