Στην Ελλάδα του αναχρονισμού έχουν γίνει πάλι μόδα τα συνθήματα για ανατροπές και επαναστάσεις, αλλά με όρους 20ού και 19ου αιώνα. Ωστόσο η πραγματική σύγχρονη επανάσταση εξελίσσεται ήδη μπροστά στα μάτια μας, έχει μπει σε λειτουργία χάρη στις νέες τεχνολογίες που καθιστούν δυνατές τις ανταλλαγές πληροφοριών, υπηρεσιών, προϊόντων, φυσικών πόρων, ανθρωπίνων σχέσεων και μάλιστα με σχεδόν μηδενικό κόστος.
Διανοητές κατ' εξοχήν οικολόγοι όπως ο Τζέρεμι Ρίφκιν στο τελευταίο βιβλίο του «Η κοινωνία του μηδενικού οριακού κόστους» (The Zero Marginal Cost Society) και ο Ralf Fücks στο «Έξυπνη ανάπτυξη: η πράσινη επανάσταση» (Intelligent wachsen: Die grüne Revolution) επισημαίνουν σαφείς τάσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε ένα μέλλον ενδιαφέρον και αισιόδοξο: Ένα μέρος της παραγωγής πλούτου δεν υπόκειται πια στις δυνάμεις της αγοράς. Μια υβριδική οικονομία γεννιέται, κατά ένα μέρος καπιταλιστική και κατά ένα μέρος βασισμένη σε συνεργατικές κοινότητες. Βαθμιαία αλλά σταθερά δημιουργείται μια αλλαγή νοοτροπίας σε παγκόσμιο επίπεδο: από τη λογική του κέρδους στη λογική της αλληλοεξυπηρέτησης, της αλληλεγγύης, του αμοιβαίου ωφέλους. Εκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται πληροφορίες, ψυχαγωγία, πράσινη ενέργεια, προϊόντα τυπωμένα σε τρισδιάστατους εκτυπωτές, με σχεδόν μηδενικό οριακό κόστος. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά για να τα διαπιστώσουμε: Μια βόλτα στο ίντερνετ μας αποκαλύπτει άπειρα κοινωνικά δίκτυα και κοοπερατίβες ανταλλαγής, αλληλοδανεισμού και ανακύκλωσης ρούχων, αυτοκινήτων, κατοικιών, έργων τέχνης και χειροτεχνίας, δραστηριότητες καλλιτεχνικών ομάδων, επιχειρηματικές πλατφόρμες, και ό,τι άλλο βάλει ο νους του ανθρώπου. Επιπλέον, πλήθος πανεπιστήμια προσφέρουν σπουδές on-line με δίδακτρα προσιτά σε όλο και περισσότερους. Σε αυτόν τον νέο κόσμο, το κοινωνικό κεφάλαιο είναι εξίσου σημαντικό με το χρηματιστικό κεφάλαιο, η πρόσβαση πιο σημαντική από την ιδιοκτησία, η βιωσιμότητα πιο σημαντική από τον καταναλωτισμό, η συνεργασία από την ανταγωνιστικότητα.
Οι μόνοι που δεν βλέπουν τι συμβαίνει πέρα από το μικρόκοσμό τους είναι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών στη χώρα μας, που μένουν απελπιστικά εκλωβισμένοι σε στερεότυπα. Εις πείσμα όλων αυτών, ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας τραβάει μπροστά: νέοι και γενικότερα ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι προσθέτουν από ένα κομματάκι στο μεγάλο παζλ αυτής της νέας ειρηνικής επανάστασης.
Σε αυτόν το νέο κόσμο θέλουμε και μπορούμε να πάρουμε μέρος. Και να αφήσουμε πίσω μας όσους επιμένουν στους κάθε είδους αναχρονισμούς.
19°
