Σχήμα πληθωρικό και ξεχειλωμένο. Κυβέρνηση παλαιάς κοπής με έντονη την αίσθηση του «όλου ΠΑΣΟΚ», παλαιού, πατριωτικού, εκσυγχρονιστικού, Γεωργικού με άρωμα Αντρέα. Ηγετική ομάδα ασύνδετη, αμφίσημη, η οποία εμπεριέχει το γονίδιο της αντίφασης. Οικονομικό επιτελείο με διάσπαρτες αρμοδιότητες και μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Σε εποχές βάναυσης οικονομικής κρίσης οι επενδύσεις ανήκουν στην αρμοδιότητα άλλου υπουργού από τον καθ’ ύλη αρμόδιο, του υπουργού Ανάπτυξης. Στον τομέα της Δημόσιας Τάξης επικεφαλής τοποθετείται ένας πολιτικός που κατά την τραγωδία του Εξπρές Σάμινα, ως υπουργός Ναυτιλίας, είχε δηλώσει πως «η Πάρος απέχει πολύ από την Αθήνα». Στη θέση μιας τιμωρημένης Μπατζελή λόγω απείθειας, τοποθετήθηκαν ένας Σκανδαλίδης και μία Μιλένα Αποστολάκη. Μετά από μία κατά κράτος ήττα έναντι των ακτοπλόων-εφοπλιστών, επανασυστήθηκε το «νταβατζιλίκι» του Υπουργείου Ναυτιλίας. Για να ελεγχθεί το σύστημα ΜΜΕ, τοποθετήθηκε αναπληρωτής υπουργός σε ειδική αποστολή. Ο Γερουλάνος ούτε μπορούσε και κυρίως δεν ήθελε, και με το δίκιο του. Μία υπουργός η οποία δεν κατάφερε να εφοδιάσει με γάζες τα δημόσια νοσοκομεία αναλαμβάνει τις ευρωπαϊκές υποθέσεις και τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Αλήθεια, αυτή η ομάδα θα διαχειριστεί εντός τριμήνου το Σκοπιανό, το Αιγαίο, το αγκάθι του Καστελόριζου, το Κυπριακό και το… Ισραήλ με το φυσικό αέριο; Τέλος, η κυβέρνηση θα συντονίζεται από τον εκλεκτό και προεπιλεγμένο από τα δύο Συγκροτήματα, τα οποία και τον προανήγγειλαν, λόγω αδυναμίας προφανώς του πρωθυπουργού να συντονίζει το κυβερνητικό έργο. Και μία λεπτομέρεια. Εντελώς τυχαία, η συγκυρία έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι. Μία ώρα πριν ο πρωθυπουργός κλειστεί στο γραφείο του προκειμένου να επιλέξει τη νέα κυβέρνηση, συναντήθηκε με τον απερχόμενο πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα. Ο πάντα προκατειλημμένος πολίτης σχολιάζει και με το δίκιο του: «Τυχαίο; Δεν νομίζω!». Ο πολίτης έχει άδικο, αλλά με αυτά που αντικρίζει προφανώς και βλέπει φαντάσματα.
Με αυτό το «όλον ΠΑΣΟΚ» στην εξουσία και τυπικά, και με την εγγύηση που προσφέρει μία απροσδιόριστα, μέχρι βαθμού παρεξηγήσεως, ανίκανη να αρθρώσει λόγο αντιπολίτευση, ο κ. Παπανδρέου μεταβαίνει στη Βόρεια Ελλάδα, την οποία το πολιτικό σύστημα εμπιστεύτηκε στα στιβαρά πολιτικά μπράτσα του Παναγιώτη Ψωμιάδη, προκειμένου την Κυριακή να παρακαθίσει επί της ηλεκτρικής καρέκλας της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, η οποία καρέκλα εκτέλεσε τον αλήστου μνήμης πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή προ διετίας.
Η κάθαρση δεν είναι θεατρική παράσταση
Η γνωστή με το αρκτικόλεξο ΔΕΘ, από πανηγύρι για παρακμιακούς πολιτικούς και ανεπρόκοπους δημοκόπους εξελίχθηκε σε ένα είδος συλλογικού εισαγγελέα-ψυχαναλυτή. Οι πρωθυπουργοί και οι αρχηγοί των κομμάτων υποχρεωτικά υπομένουν μία διαδικασία ετήσιου crash test, καλύτερα ενός test drive, σε στημένο σκηνικό, με στημένες ερωτήσεις, αλλά με τον από μηχανής δαίμονα να καραδοκεί. Ο Καραμανλής προκάλεσε το δαίμονα λόγω υπερβολικής αυτοπεποίθησης, που μόνο οι άμυαλοι πολιτικοί διαθέτουν. Έχασε το ραντεβού του με την Ιστορία λόγω ενός μικρού Βουλγαράκη και ενός ακόμη μικρότερου Ρουσόπουλου. Ο Γιώργος Παπανδρέου στη φετινή ΔΕΘ δεν διαθέτει ούτε καν το προνόμιο της άγνοιας, πόσο δε μάλλον της μη επαρκούς και σωστής πληροφόρησης. Κινδυνεύει να συμπυκνώσει το χρόνο και να προκαλέσει ένα κυβερνητικό Big Bang, επιτρέποντας στη μαύρη τρύπα του πασοκικού χωροχρόνου να τον εκμηδενίσει με τις ταλαντώσεις των κοινωνικών χορδών. Πολλοί πρώην και νυν συνεργάτες του προσδιορίζουν ήδη το νεφέλωμα της μετά Παπανδρέου εποχής να πλησιάζει, αφού η ναυαρχίδα εξουσίας, το Star Trek του «Τέταρτου Δρόμου για τον Σοσιαλισμό» (;) που έλαβε πιστοποιητικό γνησιότητας στον Πόρο το καλοκαίρι για να νομιμοποιηθεί λίγο αργότερα στην Πάρο, μένει από καύσιμα μπαταρίας λιθίου. Αυτοί οι συνεργάτες θεωρούν πως οι σημερινοί πρωθυπουργοί δεν διαθέτουν πλέον τη δυνατότητα να εξαντλούν το χρόνο διακυβέρνησης αποκλειστικά με ευρήματα επικοινωνιακής πολιτικής. Με την ανεργία να οδεύει προς το 20%, την αγορά να χάνει το 35% του τζίρου της, την οικοδομή να έχει εκμηδενιστεί και τον πληθωρισμό, με αρνητική ανάπτυξη, κοντά στο 6%, κανείς πρωθυπουργός δεν είναι δυνατόν να αρκεστεί σε επικοινωνιακά τερτίπια για να επιβιώσει.
Πολιτική σάουνα με τα σκάνδαλα
Η ΔΕΘ εξελίχθηκε λοιπόν σε μία πολιτική μαγνητική τομογραφία μίας χρήσης και αμέσου αποκρίσεως. Ο κ. Παπανδρέου, χωρίς κοινωνικά βέλη στη φαρέτρα και με την Τρόικα να αντιλαμβάνεται πλέον (και οι κουτόφραγκοι έχουν ψυχή) πως η χώρα δεν κυβερνάται παρά από στεγανά τα οποία ανακυκλώνουν την ταχυφάγο αδηφαγία τους, βρέθηκε ήδη προ αδιεξόδου και για το λόγο αυτό επέλεξε να ορκίσει μία κυβέρνηση συνενοχής. Ήδη ο κ. Πάγκαλος και οι «σώφρονες» της πολιτικής σκηνής προτείνουν τη λήθη αντί για την αποκάλυψη όσον αφορά τα σκάνδαλα. Ένας Μαντέλης είναι αρκετός, δέκα Μαντέληδες είναι ενοχλητικοί, εκατό Μαντέληδες είναι καταστροφή, σκέφτονται οι «σοφοί» σύμβουλοι στο πρωθυπουργικό γραφείο των 75 ειδικών συνεργατών και διεθνών αυθεντιών. Οι υποθέσεις της Siemens, των oμολόγων, του Βατοπεδίου, των υποκλοπών, αποτελούν βαρίδια.
Το άνοιγμα του Μαξίμου και του κ. Παπανδρέου προσωπικά προς την Κεντροαριστερά με επιλογές τύπου Γ. Καμίνη και Γ. Μπουτάρη και προς την Κεντροδεξιά με την επιλογή Π. Τατούλη αποτελούν εφυείς προτάσεις με εύρος εφεδρειών για το μέλλον. Κανείς δεν φέρνει αντίρρηση σε αυτές τις επιλογές, αν περιοριστεί σε μία ανάλυση τακτικού χαρακτήρα. Στην παρούσα ωστόσο πραγματικότητα, οι επιλογές του κ. Παπανδρέου προσλαμβάνουν και τη διάσταση του «άλλοθι» απέναντι σε μία κοινωνία που συνωστίζεται στις προκυμαίες της οικονομικής απόγνωσης και δυστυχώς της παρακμής. Δεν συνάδουν με μία κυβέρνηση που πλασάρεται ως «σχήμα μάχης» ατόμων του παλαιοκομματικού κατεστημένου με αποδεδειγμένα δεξιές, δεξιότατες συμπεριφορές. Η ανακύκλωση του «πάτου του καζανιού» της Ιπποκράτους δεν προσφέρει ανάσες, αλλά μόνο προκαλεί πολιτικό άσθμα. Θυμηθείτε το. Η φετινή ΔΕΘ θα αποδειχθεί, και αυτή, σημαδιακή.
Εικονογράφηση: 31/8/2010, Οι µεταλλωρύχοι θα βοηθήσουν στη διάσωσή τους Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ µεταµορφώνει εικόνες της επικαιρότητας σε έργα τέχνης
p.koulouras@gmail.com
