Το μεγαλύτερο διακύβευμα σε αυτή τη χώρα είναι ο επαναπροσδιορισμός των βασικών στοιχείων που οριοθετούν ένα δυτικό κράτος και μια δυτική κοινωνία.
Η τρομοκρατική επίθεση στην Athens Voice δεν αποτελεί παρά ένα ακόμη επεισόδιο σε αυτό το ατελέσφορο και ατελείωτο σίριαλ που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια του εκβαρβαρισμού της ελληνικής κοινωνίας. Αυτός ο εκβαρβαρισμός δεν είναι καινούργιος και δεν είναι χωρίς γεννήτορες.
Πολιτικά κόμματα, ΜΜΕ, αλλά και η ίδια η κοινωνία πρωταγωνιστούν σε ένα κρεσέντο ανορθολογισμού και όταν δεν θάβουν τα υπαρκτά προβλήματα της πατρίδας μας κάτω από το χαλί, στρώνουν το χαλί στον πιο επικίνδυνο λαϊκισμό. Σε ένα λαϊκισμό που όταν δεν φλερτάρει με τη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό, προσπαθεί να μετατρέψει την κοινωνία μας σε ένα μικροαστικό λούμπεν εξαγριωμένων αλλά χωρίς πυξίδα «πολιτών» που αυτοκαταστρέφονται, βαυκαλισμένοι ότι είναι απόγονοι είτε το Μεγάλου Αλεξάνδρου είτε του Τσε.
Η ανοσία της κοινωνίας σε αυτά τα φαινόμενα αλλά και η απουσία αντίδρασης είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε συλλογικά ως κοινωνία στο αμέσως επόμενο διάστημα. Όταν καταστρέφονται μνημεία Ολοκαυτώματος και δεν αντιδράς, ούτε σε ποσοστό 70% δηλώνεις αντισημίτης και δεν ντρέπεσαι, τότε και όταν κάψουν μια εφημερίδα, την ίδια την ελευθερία του λόγου, δηλαδή, θα πεις και τι έγινε.
Κι όμως, έγινε. Γιατί όταν καίνε την οποιαδήποτε εφημερίδα ή το οποιοδήποτε μνημείο μνήμης, τότε χάνεις εσύ ως πολίτης ένα κομμάτι της αυθυπαρξίας σου.
22°
