Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις ψυχικής βλάβης, νερώνειου ιδεασμού ή κοινής πυρομανίας, ο εμπρησμός ως τρομοκρατική πράξη είναι ειδεχθής γιατί ο δράστης δεν διακινδυνεύει τίποτε. Είναι εύκολο με μερικά αναμμένα στουπιά να κάψεις τη μισή Πελοπόννησο -αλήθεια τι απέγιναν τα πορίσματα και οι έρευνες του καιρού εκείνου; Και σίγουρα δεν χρειάζεται κανένα θάρρος να μπεις σε μια αφύλακτη πολυκατοικία γραφείων ξημερώματα στο κέντρο της Αθήνας, να σπάσεις το τζάμι και να βάλεις φωτιά στα γραφεία της Athens Voice. Δεν χρειάζεται θάρρος, δεν χρειάζεται καν σχέδιο.
Ο εμπρηστής είναι ο πιο δειλός από τους εγκληματίες, κι ο εμπρησμός είναι η αγαπημένη πρακτική των ανθρώπων της νύχτας. Στο καταθλιπτικό κρατίδιο των Εξαρχείων τα πράγματα είναι ακόμη απλούστερα: φτάνει να έχεις πιει δύο μπίρες παραπάνω, φτάνει να θέλεις να εντυπωσιάσεις το παρατυχόν Λιζάκι για να δηλώσεις πως θα γίνεις μπουρλοτιέρης και καλύτερος από τους άλλους γιατί εσύ αντί να κάψεις κάδο θα κάψεις ολόκληρη εφημερίδα. Διότι «αυτοί» που παρασύρουν τους νέους στην ακολασία του συστήματος είναι χειρότεροι κι από το ίδιο το σύστημα. «Οι λακέδες του καπιταλισμού είναι χειρότεροι κι από τον καπιταλισμό», σκέψεις σαν τον σίελο του παβλοφικού κυνός. Οι ήρωες των κοινωνικών αγώνων παρ’ ημίν όχι μόνον τα ξέρουν όλα αλλά είναι και «τσαμπουκάδες». Κι αν δεν θαυμάζουν τον Κασιδιάρη είναι γιατί διαφωνούν στην ανάλυση που κάνει. Δεν θα αναφερθώ στα προφανή, όπως στο ποσό της δημοκρατίας και της ελευθερίας που χάνεται όταν κάποιοι αποφασίζουν να κάψουν μια εφημερίδα. Η Athens Voice τόσα χρόνια έχει κατακτήσει τα δικαιώματα της φωνής που αρθρώνεται με μόνη δέσμευση την συνείδηση και το γούστο των αρθρογράφων της. Προσπαθώ απλώς να καταλάβω πόση ζημιά ακόμη μπορεί να κάνει το θράσος και η δειλία όσων πιστεύουν πως κρατούν το δίκαιο από τα γεννητικά του όργανα.
Δεν είναι καν θέμα «καταδίκης» -έστω και με το γάντι για να μην αφήσει αποτυπώματα- όπως έκανε η Αυγή. Οι «καταδίκες» δεν εντυπωσιάζουν πια, όπως και οι ίδιες οι πράξεις δυστυχώς.Το ζήτημα είναι αν έχουμε ακόμη τα αντανακλαστικά για να αναρωτηθούμε σε τι, και αν, διαφέρουν αυτοί οι τύποι από τους κοινούς κακοποιούς και πώς, ως κοινωνία, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την τυραννία των ηλιθίων. Τυραννία του χειρίστου είδους διότι δεν έχει καν το θάρρος να δείξει το πρόσωπό της.
16°
