Την εποχή της κυβερνητικής ευφορίας, κάπου στις αρχές του φθινοπώρου, όταν οι συζητήσεις με την τρόικα γίνονταν εις Παρισίους, ο πρωθυπουργός αιφνιδιαζόταν από τα νέα για τον υπουργό Ανάπτυξης Νίκο Δένδια εν Αθήναις. Όχι μόνο ο υπουργός είχε επισκεφτεί αρχηγικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, αλλά προχώρησε και σε ιδιαίτερες συναντήσεις με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο εκνευρισμός υπήρξε έκδηλος και τα σενάρια ότι ο Ν. Δένδιας στήνει αρχηγικό προφίλ άρχισαν να στοιχειώνουν το Μέγαρο Μαξίμου (έστω και αν ο ίδιος στην τελευταία του συνέντευξη ως υπουργός Ανάπτυξης στην «Επένδυση» δήλωσε ερασιτέχνης της πολιτικής).
O κ. Δένδιας, όμως, δεν περιορίστηκε σε αυτό. Εκδήλωσε την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος στη Β΄ Αθηνών με τέτοια έμφαση –εκλεγόταν μέχρι τώρα στην Κέρκυρα– που έκανε και άλλους δελφίνους να κοντοσταθούν. Λες; Από τα κυβερνητικά επιτελεία άρχισαν μάλιστα οι μπηχτές: ο Δένδιας βλέπει επιχειρηματίες για μελλοντική στήριξη, ο Δένδιας έχει στήσει τηλεφωνικό κέντρο στον 7ο όροφο της οδού Νίκης –όπου η έδρα του υπουργού Ανάπτυξης–για τις προεκλογικές του ανάγκες, ο Δένδιας τούτο, ο Δένδιας εκείνο... Μέχρι και επικριτικά δημοσιεύματα εμφανίστηκαν για την ανακαίνιση του υπουργικού γραφείου με χρήματα των φορολογουμένων. «Ευτυχώς είχα κρατήσει τις αποδείξεις για ό,τι έκανα, με δικά μου έξοδα», συνηθίζει να λέει ο ίδιος σε γνωστούς και φίλους.
Όλα λοιπόν έβαιναν καλώς... εναντίον του. (Παραφράζω τον τίτλο του εξαιρετικού βιβλίου του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.) Ήρθαν και οι κακοτοπιές με τις ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια και τη ρύθμιση χρεών, που έκαναν το κλίμα βαρύτερο. Στις ανώμαλες γωνίες προστέθηκε και η προβληματική συνύπαρξη του κ. Δένδια με τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη.
Το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε το έλυσε βεβαίως –ποιος άλλος;– ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, που άφησε κενή τη θέση στο υπουργείο Άμυνας, πυροδοτώντας σενάρια ευρύτερου ανασχηματισμού. Ο νέος επίτροπος Μετανάστευσης παρέδωσε τα κλειδιά στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος μάλιστα μπήκε στον πειρασμό να προχωρήσει σε μια ευρύτερη αναδόμηση της κυβέρνησης. Κάποιοι αναθάρρησαν, νομίζοντας ότι θα έκανε τη μόνη ενδεδειγμένη διορθωτική κίνηση, να απομακρύνει δηλαδή τους «λαϊκοδεξιούς» υπουργούς ώστε να σοβαρέψει το κυβερνητικό σχήμα. Όμως όχι. Βράχος ο πρωθυπουργός. Και τελικά την περασμένη Παρασκευή έγινε ο ανασχηματισμός των δύο ανδρών. Ο Ν. Δένδιας στο Άμυνας και ο Κώστας Σκρέκας –ουρανοκατέβατος– στο Ανάπτυξης.
Το παράδοξο είναι πως ενώ όλα έδειχναν ότι το Μαξίμου ήθελε να μετακινήσει και να αποδυναμώσει τον Ν. Δένδια, άρχισαν να έρχονται στα αυτιά μας περίεργα σενάρια – πάλι από τις ίδιες πηγές. Όπως, για παράδειγμα, ότι τα συμφέροντα επέβαλαν την αλλαγή φρουράς στο Υπουργείο Άμυνας ή ότι ο ίδιος ο κ. Δένδιας, βλέποντας τις κακοτοπιές στο υπουργείο Ανάπτυξης, «πρόλαβε» να μετακινηθεί στο Πεντάγωνο, ώστε να αποφύγει τις φθορές από κρίσιμα διλήμματα που αφορούν στα προσεχή βήματα της κυβέρνησης για την οικονομία ή τις σχέσεις με την τρόικα και να αφοσιωθεί απερίσπαστος στην εκλογή του στη Β΄ Αθηνών.
Τελικά, ό,τι και να επέλεγε ο υπουργός, δεν θα γλίτωνε την... επιτήρηση. Είτε ως Νίκος στο Ανάπτυξης είτε ως Δένδιας στο Άμυνας, θα απασχολεί το Μαξίμου. Άλλωστε, ήδη λίγο πριν από την άφιξη του νέου υπουργού Άμυνας στο γραφείο του κάποιοι στενοί φίλοι του πρωθυπουργού βρήκαν το δικό τους γραφείο στο Πεντάγωνο...
20°
