Βρέθηκα στην πρωινή εκπομπή του Mega και είδα την τραγική κατάσταση της Φιλοσοφικής με βουνά σκουπίδια να καλύπτουν τους χώρους. Ακούσαμε από τον αντιπρύτανη τις ευθύνες της γραφειοκρατίας που δεν τους αφήνει να πληρώσουν συνεργείο από τα χρήματα που υπάρχουν για αυτή τη δουλειά.
Πιστεύω πως εκφράζω το Ποτάμι λέγοντας πως εγώ ντρέπομαι όχι για την κατάντια της γραφειοκρατίας (την οποία όλοι γνωρίζουμε) αλλά γιατί η πανεπιστημιακή κοινότητα παρακολουθεί ένα τέτοιο πρόβλημα με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας τη λύση από αλλού. Η πρότασή μας θα μπορούσε να είναι να βγουν δέκα καθηγητές και δίνοντας το παράδειγμα να παρακινήσουν τους φοιτητές τους να αφιερώσουν 1 ώρα, όλοι μαζί, στην καθαριότητα της σχολής. Όχι μόνιμα, όχι για πάντα, αλλά για να μην ζουν και σπουδάζουν σε χώρους που εξευτελίζουν την έννοια του Πανεπιστημίου αλλά και την προσωπική τους αξιοπρέπεια.
Στην ίδια κατεύθυνση χαίρομαι που βλέπω μια πρωτοβουλία κατοίκων της περιοχής μου, των Εξαρχείων για παροχή τροφής στους ανθρώπους που δεν έχουν δουλειά. Δεν είναι παιδιά από το Ποτάμι, δεν ευλογώ δικές μας προσπάθειες, είναι ΣΥΡΙΖΑ και εξωκοινοβουλευτική αριστερά που δεν εξαντλούνται στις συνήθεις διαμαρτυρίες και καταγγελίες που είναι στο DNA τους αλλά κάθε Παρασκευή έξω από το Σκλαβενίτη στη Χ. Τρικούπη συγκεντρώνουν φαγητό και κάθε Τρίτη μαγειρεύουν για τη γειτονιά. Δεν είναι μόνο άνεργοι που επωφελούνται, είναι και άτομα κάποιας ηλικίας, και έχουμε πολλούς τέτοιους μόνους στη γειτονιά μας, χωρίς πόρους.
Με δυο λόγια, δεν αρκεί να περιμένουμε και να καταγγέλλουμε. Πρέπει όπου μπορούμε όλοι μας να βάζουμε τη σφραγίδα μας στον περίγυρό μας. Την Κυριακή που ο Κεντρικός Τομέας του Ποταμιού είχε συνάντηση εθελοντών συζητήσαμε και για αυτό το θέμα, κάτω από τον τίτλο «Είσαι εθελοντής; Απόδειξη» γιατί ο προβληματισμός και η ζύμωση είναι καλή αλλά κάτι άλλο είναι η ειδοποιός διαφορά του Ποταμιού, ή τουλάχιστον θα πρέπει να γίνει.
12°
