Στις διαπραγματεύσεις που έκανε ως υπουργός Οικονομικών το 2015 με την ΕΕ αναφέρθηκε ο Γιάνης Βαρουφάκης κατά τη συζήτηση με τον Σλαβόι Ζίζεκ.
Αναδρομή στις διαπραγματεύσεις που έκανε ο ίδιος ως υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας το 2015 με την ΕΕ, έκανε ο Γιάνης Βαρουφάκης, σε συζήτηση που είχε με τον Σλοβένο φιλόσοφο Σλαβόϊ Ζίζεκ, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Indigo 2021 που έγινε στη Λουμπλιάνα.
Όσον αφορά την κρίση του 2015, ο Γ. Βαρουφάκης, σύμφωνα με σχετικό δελτίου Τύπου, απάντησε στο ερώτημα αν υπήρχε τρίτος δρόμος. Ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 είπε ότι βεβαίως και υπήρχε τρίτος δρόμος, ειδάλλως δεν θα είχε αποδεχτεί τη θέση του υπουργού Οικονομικών. Πρόσθεσε ότι υπήρχε plan b, όπως υπήρχε και plan x, τα οποία και περιέγραψε. Μίλησε εκτενώς για τις ρωγμές και τις αντιθέσεις του συστήματος και εξήγησε ότι σε μια χώρα ήδη χρεοκοπημένη, ο δανεισμός επιπλέον χρημάτων ήταν έγκλημα ενάντια στη λογική. Περιέγραψε επίσης «την περίοδο των διαπραγματεύσεων, τις συνομιλίες του με τον υπουργό της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και την υπονόμευση που δέχτηκε από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Αποσαφήνισε ότι ενώ η Ελλάδα είχε διαπραγματευτική δύναμη και ταυτόχρονα πρότεινε συγκεκριμένες λύσεις προκειμένου οι δανειστές να πάρουν πίσω τα χρήματά τους, εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι εκείνοι δεν ήθελαν να τα πάρουν πίσω. Έτσι, η Ελλάδα παραμένει μια αποικία χρέους».
Την συζήτηση για την ελληνική κρίση διαδέχτηκε η συζήτηση για τον καπιταλισμό. Ο Γιάνης Βαρουφάκης μίλησε για την μεταπήδηση από τον καπιταλισμό σε ένα άλλο σύστημα, εξαιτίας πλατφορμών, όπως το Facebook και η Amazon, και εξήγησε πως κάνοντας χρήση αυτών των πλατφορμών βγαίνουμε από την πραγματική αγορά και μπαίνουμε σε έναν κόσμο στον οποίο το τι βλέπουμε το αποφασίζει ένας άνθρωπος, είτε αυτός λέγεται Μαρκ Ζουκεμπέργκ είτε λέγεται Τζεφ Μπέζος. Αυτό το σύστημα ο Γιάνης Βαρουφάκης το ονομάζει τεχνοφεουδαρχία, ενώ υποστήριξε ότι προέκυψε από την αυτοκαταστροφή του καπιταλισμού.
Κατόπιν ο κ. Βαρουφάκης μίλησε για το βάθεμα της οικονομικής κρίσης, τη δυσαρέσκεια που αυτή γεννά, τον φόβο των πολιτών έναντι του συστήματος, καθώς και για τον συνεπακόλουθο αυταρχισμό που γεννά τον φασισμό. Ως διέξοδο πρότεινε τη διαμόρφωση ενός διεθνικού κινήματος που θα αμφισβητήσει το καθεστώς ιδιοκτησίας των εταιρειών και θα επιφέρει αλλαγή στην εταιρική νομοθεσία, όπου κάθε άνθρωπος θα δικαιούται να έχει μια μετοχή και μια ψήφο, όπου το facebook θα ανήκει στους εργαζομένους του και τα δεδομένα μας θα ανήκουν σε εμάς, ενώ το facebook θα πρέπει να πληρώνει γι' αυτά.
