Πολιτικη & Οικονομια

Βία στα πανεπιστήμια: Οι γονείς πού είναι;

Δυστυχώς το μήνυμα αδιαφορίας για τα ουσιαστικά των παιδιών τους περνά σε αυτά και διαιωνίζεται.

57336-649959.jpg
Αχιλλέας Γραβάνης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Το προαύλιο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών © EUROKINISSI / ΧΑΣΙΑΛΗΣ ΒΑΙΟΣ

Σχόλιο για τα περιστατικά βίας στα πανεπιστήμια και το μήνυμα αδιαφορίας από τους γονείς.

Πάλι ξυλοκοπήθηκε φοιτητής σε ελληνικό πανεπιστήμιο γιατί στους αριστερούς κουκουλοφόρους δεν άρεσαν οι ιδέες του. Ναι, στον χώρο που υποτίθεται υπάρχει ελεύθερη έκφραση και οι «προοδευτικές» δυνάμεις σκίζουν τα ιμάτιά τους για την ελευθερία, την δημοκρατία. Ο Οδυσσέας διεκδικεί μαζί με άλλους συμφοιτητές του το δικαίωμα  της προστασίας της ελεύθερης έκφρασης μέσα στο πανεπιστήμιο και οι γνωστοί μειοψηφούντες φασιζοντες κουκουλοφόροι του το απαγορεύουν με σωματική βία, πέραν της καθημερινής λεκτικής, των απειλών. Οι ευαίσθητοι «προοδευτικοί» άφαντοι.

Αλήθεια πότε είδαμε τους γονείς των φοιτητών μας να ενδιαφέρονται για τα συμβάντα βίας στο πανεπιστήμιο που φοιτούν τα παιδιά τους; Πότε οι γονείς των μαθητών παρενέβησαν στην «θεσμοθετημένη» πλέον κατάληψη των σχολείων κάθε χρόνο, για του ψύλλου πήδημα; Το μόνο που τους νοιάζει είναι το εύκολο πτυχίο, το εύκολο απολυτήριο; Ενδιαφέρονται για τα ρούχα, τα παπούτσια, τη διασκέδαση των παιδιών τους, αλλά για την ποιότητα της εκπαίδευσής τους, για τη σωματική τους αρτιμέλεια, την ψυχική τους υγεία μέσα στα εκπαιδευτήρια σφυρίζουν αδιάφορα; Δυστυχώς αυτό το μήνυμα αδιαφορίας για τα ουσιαστικά των παιδιών τους περνά σε αυτά και διαιωνίζεται. Πού είναι οι γονείς; Τους ψάχνω χρόνια τώρα, όταν με απειλούν οι μπαχαλάκηδες, οι ρουβίκωνες, τα λίγα αλλά τόσο επικίνδυνα φασισταριά μανάρια με κουκούλες, να κρύβουν ως ανώνυμα θρασίμια την ντροπή των γονιών τους.

Ναι, υπάρχουν κάποιοι θαρραλέοι, υπεύθυνοι γονείς που εξανίστανται, αλλά δεν φτάνει ένας κούκος. Θέλει παρέμβαση μαζική, ανεξάρτητους, ακομμάτιστους συλλόγους γονέων, όπως σε όλες τις προοδευμένες δημοκρατικές χώρες, που θα έχουν άποψη για την εκπαίδευση των παιδιών τους, θα πιέζουν μαζικά, θα ανθίστανται στον ολοκληρωτισμό των μειοψηφιών των εκπαιδευτηρίων μας. Δεν τους βλέπω. Αντίθετα κάποιοι γονείς κινητοποιούνται ευκαιριακά μόνο για διευκολύνσεις, όχι για την βία, την εύλογα αναγκαία αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που ισχύει σε όλο τον κόσμο, την ελλειματική εκπαίδευση, την διάλυση του προγράμματος σπουδών από τις καταλήψεις. Αυτό βλέπω 35 χρόνια εκπαιδευτικός. Και την ευκολία να τα ρίχνουμε όλα στους άλλους. Αλλά αυτή η έγερση των γονέων θα αυξήσει την πιθανότητα έγερσης των άλλων υπευθύνων, δηλαδή των πανεπιστημιακών αρχών, της Πολιτείας, των πολιτικών. Θα αυξήσει την πιθανότητα τα παιδιά τους, οι φοιτητές, να εγερθούν υπέρ του συμφοιτητή τους Οδυσσέα που ξυλοκοπήθηκε για τις ιδέες τους μέσα στο πανεπιστήμιο. Έγινε πότε;

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ