ΗΠΑ-Εκλογές στη Τζόρτζια: Ο Τέλης Σαμαντάς σχολιάζει τη σημασία ελέγχου της Γερουσίας, τον ρόλο του Τζο Μπάιντεν και την ανάγκη να ηττηθεί ο «τραμπισμός»
Οι κρίσιμες ημέρες που θα κρίνουν τη Δημοκρατία στις ΗΠΑ, η υπονόμευσή της από τον Ντόναλντ Τραμπ, η ανάγκη για την επιθετική υπεράσπισή της από τον Τζο Μπάιντεν, το επείγον -σε διεθνές επίπεδο- να ηττηθεί ο «τραμπισμός» ως πρόλογος του ολοκληρωτισμού.
Κρίσιμη ημέρα η σημερινή αλλά και οι αμέσως επόμενες για τις ΗΠΑ. Οι εκλογές για τις δύο έδρες της Τζόρτζια σήμερα θα κρίνουν το ποιο κόμμα θα ελέγχει τη Γερουσία. Και κατά συνέπεια αν ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Μπάιντεν θα μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική του ή θα βρεθεί μπροστά στην υπονόμευση κάθε κίνησης του, που του ετοιμάζουν οι Ρεπουμπλικανοί Γερουσιαστές. Αυτή ωστόσο είναι η μία πλευρά της κρισιμότητας των ημερών. Η άλλη αφορά το βαθύτατο διχασμό στον οποίο έχει οδηγήσει την αμερικανική κοινωνία ο νυν κάτοικος του Λευκού Οίκου. Και, κυρίως, τη μορφή που θα πάρει αυτός ο διχασμός. Γιατί τα πρόσφατα μηνύματα από τις κινήσεις του Τραμπ κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά είναι. Από την ανοιχτή επιστολή των δέκα πρώην Υπουργών Αμύνης των ΗΠΑ (ανάμεσα στους οποίους ο Ντικ Τσένυ και ο Ρόναλντ Ράμσφελντ, που μόνο για «προοδευτικότητα» δεν μπορούν να κατηγορηθούν) με την οποία προειδοποιούν στην ουσία να μην εμπλακούν οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις στην εκλογική διαδικασία και στην ομαλή μετάβαση της Προεδρίας, μέχρι τους αναλυτές που φοβούνται πως ο Τραμπ θα συνεχίσει τον αντιδημοκρατικό κατήφορο, με κίνδυνο να οδηγήσει σε εκτεταμένες ταραχές με ευθύνη του σκληρού πυρήνα των οπαδών του, να κηρύξει «έκτακτη κατάσταση εξέγερσης» και να καλέσει να επέμβει ο στρατός επικεφαλής του οποίου έχει βάλει πιστούς του ανθρώπους. Δεν συμμεριζόμαστε το τελευταίο, δυστοπικό, σενάριο. Ωστόσο, οι εξελίξεις κάθε άλλο παρά εύκολα θα ακολουθήσουν τον κλασικό αμερικανικό δρόμο όπου οι θεσμοί αποτελούσαν εγγύηση για τις ομαλές μεταβάσεις από την εξουσία του ενός κόμματος στο άλλο.
Η διαρκής υπονόμευση αυτών ακριβώς των θεσμών με την υπερσυγκέντρωση εξουσιών από τον Τραμπ και η συνεπαγόμενη απελευθέρωση και ανάδυση των σκοτεινών, πρωτεϊκών θα τις χαρακτηρίζαμε, δυνάμεων της αμερικανικής κοινωνίας, όπως το μίσος προς τους –διαδοχικούς, κατά εποχή- πρόσφυγες, ο εμφυτευμένος ρατσισμός –ως στοιχείο επιθετικής διάκρισης από τον «άλλο»- ή το δικαίωμα στην οπλοκατοχή –ως προέκταση των «δικαιωμάτων» των «πιονιέρων»- χρειάζεται και σοβαρή και επιθετική αντιμετώπιση. Και αυτό είναι ένα από τα πρώτα και καίρια καθήκοντα του νεοεκλεγέντος προέδρου Τζο Μπάιντεν και της κυβέρνησής του.
Το να επιβληθεί με τον αυστηρότερο τρόπο ο νόμος που παρέβαινε ο Τραμπ, οι συγγενείς, οι κολλητοί του και οι σκληροί οπαδοί του κατά συρροή, είναι η πρώτη εγγύηση υπεράσπισης της Δημοκρατίας στις ΗΠΑ. Και η κατ’ αρχήν. Όπως επισημαίνει και σε μία ανάρτηση του ο Nicholas Molfetas:
«O Τζο Μπάιντεν, που έκανε καριέρα ως μετριοπαθής και συμβιβαστικός πολιτικός, θα πρέπει τώρα να δείξει πυγμή και να συγκρουστεί χωρίς δισταγμό ώστε να ανακόψει έστω και την ύστατη στιγμή την περαιτέρω ολίσθηση της δημοκρατικής ομαλότητας. Ο κατευνασμός μπροστά στην απειλή του απολυταρχισμού, όσο και αν είναι δελεαστικός ελιγμός, ξέρουμε πολύ καλά από την Ιστορία ότι τελικά είναι η λάθος επιλογή». Και αυτό είναι κάτι που δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ. Γιατί ο Τραμπ και ο «τραμπισμός» έχει ήδη αποκτήσει μιμητές–ακόμη και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Ουγγαρία και η Πολωνία δεν απέχουν πολύ από το «τραμπικό» παράδειγμα. Γι’ αυτό τις μέρες αυτές η … «άλλη μισή μου καρδιά, στις ΗΠΑ βρίσκεται». Και γιατί η ένοπλη ρεπουμπλικανή κόγκρεσγούμαν, που περιφέρεται στους δρόμους της Ουάσιγκτον με το Γκλοκ στην κωλότσεπη, «απειλώντας» να εισβάλλει ένοπλη στο Κογκρέσο, μου θυμίζει τα χιτλερικά SA του Ρεμ. Κι ας είναι γυναίκα –κι ας βρίσκεται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού.
(Εδώ είναι το βίντεο όπου αυτοδιαφημίζεται η Laurren Boebert)
Let me tell you why I WILL carry my Glock to Congress.
Government does NOT get to tell me or my constituents how we are allowed to keep our families safe.
