Στις δημοτικές εκλογές τα κόμματα του νέου διπολισμού, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν την επιλογή να κατεβάσουν κομματικούς υποψήφιους. Όπως έκαναν σχεδόν πάντα, αφού περιπλανήθηκαν πρώτα στη σφαίρα των celebrities, επέλεξαν τελικά υποψήφιους με μοναδικό κατά κανόνα κριτήριο το ποιος μπορεί να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο την κομματική γραμμή και τη «δικαίωσή» της. «Σταθερότητα» από τη μια μεριά, «να φύγουν» από την άλλη.Τα θέματα της πόλης ήταν απλώς το αναγκαίο περιτύλιγμα μόνο και μόνο γιατί ο τίτλος της εκλογικής διαδικασίας ήταν δημοτικές εκλογές και ο σκοπός να εκλέξουν δήμαρχο και δημοτικό συμβούλιο!
Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη (αλλά και σε ορισμένες άλλες πόλεις) αυτή η επιλογή την πρώτη Κυριακή ηττήθηκε: Παρά την ακραία πόλωση που δημιουργήθηκε,παρά τις περιοδείες, τις κοινές ομιλίες και τις κοινές εμφανίσεις που έκαναν Σαμαράς και Τσίπρας με τους εκλεκτούς τους και τις προσωπικές τους επιλογές, Καμίνης και Μπουτάρης όχι μόνο άντεξαν στις μυλόπετρες αλλά ήρθαν πρώτοι. Δεν είχαν κομματικούς στρατούς, ούτε κομματικά χρήματα για την καμπάνια τους. Όμως είχαν και έχουν κάτι άλλο: την προσωπικότητα, το έργο, την αξιοπιστία και την ανεξαρτησία τους, τα ψηφοδέλτια που συγκρότησαν οι ίδιοι και όχι η Συγγρού ή η Κουμουνδόυρου και το γεγονός ότι μιλούσαν για την πόλη τους με ειλικρίνεια και με προοδευτικό πρόσημο.
Αν λοιπόν η επιλογή των κομματικών υποψηφίων για τη δημαρχία την πρώτη Κυριακή ηττήθηκε, τώρα πρέπει να συντριβεί! Θα έχουμε κάνει ως χώρα ένα βήμα μπροστά και κερδισμένοι, ανεξαρτήτως τι ψήφισαν στον πρώτο γύρο, θα είναι μόνο οι πολίτες και οι πόλεις τους. Και θα είναι μια μεγάλη μεταρρύθμιση (στη νοοτροπία μας) χωρίς να μας την έχει επιβάλει η τρόικα!
18°
