Φυγή προς τα εμπρός

Γράφει ο Κυριάκος Μπερμπερίδης*

«Οι πρόωρες εκλογές ίσως τώρα να καταστούν αναπόφευκτες» δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και έσπευσε αμέσως να υπερθεματίσει και ο εξ απορρήτων του και λαλίστατος κύριος Τζανακοπουλος και ομολογώ ότι είτε το πιστεύουν, είτε όχι, είναι η πρώτη ίσως φορά που συμφωνώ μαζί τους, αν και για τελείως φυσικά διαφορετικούς λόγους.

Η Ελλάδα στάθηκε διπλά άτυχη, καθώς η πανδημία βρήκε τη χώρα μας σε μιά στιγμή που μετα απο μιά 10ετή κρίση που σχεδόν γονάτισε τη χώρα, οι τιτάνιες προσπάθειες ανάταξης της οικονομίας είχαν αρχίσει ν ´αποδίδουν και το διεθνές περιβάλλον ήταν ευνοϊκό.

Το χρηματιστήριο είχε άνοδο πάνω απο 50%, τα επιτόκια των ομολόγων μας είχαν πέσει πιο κάτω ακόμα κι απ´τα ιταλικά, οι φόροι μειώνονταν, οι επενδύσεις είχαν αρχίσει να ανακάμπτουν, οι τράπεζες να εξυγιαίνονται, η ανεργία να μειώνεται, το κράτος να εκσυγχρονίζεται με την ψηφιοποίηση.

Η παρούσα κυβέρνηση εφάρμοζε το πρόγραμμά της σχεδόν κατά γράμμα, ένα πρόγραμμα για το οποίο ψηφίστηκε άλλωστε από το 40% του κόσμου, μόλις 9 μήνες πριν.

Η πορεία αυτή ανακόπηκε δυστυχώς βίαια και η η επόμενη μέρα θα είναι τρομακτικά δύσκολη, καθώς η οικονομία έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα, στο καλό σενάριο η ύφεση θα είναι κοντά στο 7% αν όχι παραπάνω και η ανεργία πιθανότατα θα ξεπεράσει το 23% δεδομένου ότι και η σεζόν για τον τουρισμό θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν χαμένη φέτος, σ ’ένα μεγάλο τουλάχιστον μέρος της. 

Δεν είναι όλα αρνητικά φυσικά καθώς η ζοφερή αυτή κατάσταση θα μας αφήσει και πολλές παρακαταθήκες.

Καταρχήν την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κόσμου στο κράτος, πράγμα που φάνηκε με την ωριμότητα που έδειξε η συντριπτική πλειοψηφία στα δύσκολα περιοριστικά μέτρα που ίσχυσαν.

Το εθνικό σύστημα υγείας μας που θα βγει απείρως δυνατότερο απ´ αυτή την κρίση, με τις προσλήψεις 4.500 γιατρών και νοσηλευτών αλλά και τον υπερδιπλασιασμο των κλινών ΜΕΘ που σύντομα θα προσεγγίσουν πια τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ανα μονάδα πληθυσμού.

Την ψηφιοποίηση πολλών υπηρεσιών του κράτους για τις οποίες ξοδεύαμε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρωποώρες ετησίως.

Την εξοικείωση μεγάλης μερίδας του πληθυσμού με την έννοια της τηλεργασίας, των ηλεκτρονικών συναλλαγών, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Είναι παρ’όλα αυτά περισσότερο από σαφές ότι η συμφωνία κυρίων της 7ης Ιουλίου του ‘19 μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του εκλογικού σώματος, έχει de facto ακυρωθεί και η κυβέρνηση για τους επόμενους μήνες θα είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα εντελώς διαφορετικό από αυτό για το οποίο ψηφίστηκε.

Με την έννοια αυτή η πολιτική λογική επιβάλλει, όταν φυσικά οι συνθήκες το επιτρέψουν, την εκ νέου προσφυγή στις κάλπες, ακόμα κι αν αυτό θα σημαίνει δυο με τρεις επιπλέον μήνες χαμένους για την οικονομία, στην πολύ πιθανή περίπτωση των διπλών εκλογών. Είναι όμως πρωτίστως θέμα ηθικής και πολιτικής τάξεως.

Δεδομένης όμως της ευρείας αποδοχής Μητσοτάκη, τα οφέλη πιθανότατα θα είναι πολύ περισσότερα.

Η χώρα θα απαλλαγεί μια για πάντα από την απλή αναλογική και τον κίνδυνο ακυβερνησίας, η νέα κυβέρνηση θα έχει την απαιτούμενη πολιτική νομιμοποίηση αλλά κι ένα επίσης καθαρό πολιτικό πεδίο μέχρι τουλάχιστον το 2024.

Επιπλέον, νέα ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα σημαίνει αυτομάτως την απομάκρυνση του κυρίου Τσίπρα από την ηγεσία του, πράγμα που είτε θα οδηγήσει στη μετάλλαξη του κόμματος αυτού σ' ένα σοβαρό κόμμα της κεντροαριστεράς αν θέλει να διατηρήσει κυβερνητική προοπτική, είτε στην πλήρη περιθωριοποίηση του και τη μετατροπή του σ' ένα κόμμα γραφικών που θα συνεχίσουν να κάνουν πολιτική από τα ουζερί της πλατείας Εξαρχείων.

Και στο κάτω-κάτω, αφού επιμένει ο κύριος Τσίπρας, ας του κάνουμε το χατηρι. Είναι άλλωστε θέμα πολιτικού πολιτισμού.

*Ο Κυριάκος Μπερμπερίδης είναι μέλος του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών και των Τομέων Πολιτικής Υποστήριξης και Υγείας της Νέας Δημοκρατίας.