Μια ιστορία με πολύ βυζάντιο, σύγχρονη πολιτική και... σε συνέχειες.
Τω καιρώ εκείνω, εις το Θέμα της Ελλάδος διαφέντευε ο Κυριάκος ο Ευφυής μετά των Αρίστων του. Η χώρα όμως ήτο χέρσος και ακατασκεύαστος και το σκότος των Συριζανέλ εκάλυπτε ακόμη τα πάντα. Και οι άρχοντες και κουροπαλάτες αδυνατούσαν να διακρίνουν τους θώκους τους και εσκουντουφλούσαν.
Και είπεν ο Κυριάκος: «Γενηθήτω φως». Και επάτησε τον διακόπτην. Και φως λαμπρόν εξεχύθη εκ του πολυελαίου και εξεδίωξεν το συριζαϊκόν σκότος από την υπουργικήν αίθουσαν. Και οι κουροπαλάται εξεστραβώθησαν και είδαν ευκρινώς τους θώκους τους. Και οι πιστοί εδάκρυσαν και οι άπιστοι επίστεψαν και άπαντες οι του μετώπου της σύνεσης και της λογικής γονάτισαν και ύμνησαν το μεγαλοδύναμο δια τον ευφυήν μάγιστρο που τους έπεμψε.
Και εκάλεσεν ο Κυριάκος το φως ημέραν και το σκότος εκάλεσε νύκτα. Και όρισε την ημέρα δια να γίνονται τα αγαθά, την δε νύκτα τα πονηρά. Και όλα πλέον λειτουργούσαν κανονικώς και οι Άριστοι έκαμναν απρόσκοπτα τες δουλειές τους.
Και η αρχόντισσα των παιδαγωγικών βάλθηκε να συγγράψει χαιρετισμόν δια την μεγάλην επέτειον. Μα της διέφευγαν ορισμένες λεπτομέρειες δια το περιστατικόν όπου είχεν λάβει χώραν την 28η Οκτωβρίου του σωτηρίου έτους 1040. Τις ίδιες δε ημέρες, ο άρχοντας της Μακεδονίας και της Θράκης ήθελε να ψωνίσει χαλβάν, μα δεν ήξευρε αν έπρεπε να είναι μακεδονικός με κάπα ή με τσε. Και ήσαν και οι δύο σε απόγνωση. Και ο Κυριάκος ο Πορφυρογέννητος τους ερώτησε: «Γιατί είστε έτσι κατηφείς και δακρυσμένοι;» Και εκείνοι, εν μέσω λυγμών, τού μαρτύρησαν την αιτίαν.
Και είπεν ο Κυριάκος: «Γενηθήτω γκουγκλ». Και εγένετο γκουγκλ. Και ο Κυριάκος εσήκωσε την δεξιάν και με τον δείκτην επάτησε ένα ένα τα γράμματα και ακολούθως έντερ. Και βγήκε αυθωρεί ποίος χαλβάς εγγράφεται με κάπα και ποίος με τσε. Και ο άρχοντας της Μακεδονίας και της Θράκης εψώνισε τον σωστό.
Και ο Κυριάκος εγκούγκλαρε ξανά και φανέρωσε όλες τες άγνωστες λεπτομέρειες για την 28η Οκτωβρίου του σωτηρίου έτους 1040. Ότι δηλαδή τότε, ολίγες ημέρες πριν από τον μεγάλον πόλεμον, οι λαϊκισταί επέδραμαν εις τα βουνά της Αλβανίας, αλλά αναχαιτίστηκαν από τους οπαδούς της μη βίας και του εθελοντισμού. Και εν συνεχεία ήλθαν εις την χώρα Γότθοι επενδυταί μα υπήρχε γραφειοκρατία και υψηλή φορολόγηση και έτσι την κατέκτησαν. Και η αρχόντισσα των παιδαγωγικών εσύνταξε την επιστολή της με τον αρμόζοντα τρόπον και οι μαθηταί παρήλασαν κατά πώς έπρεπε και όλα εις το Θέμα της Ελλάδος έβαιναν καλώς.
Μα οι κουροπαλάτες ήσαν ακόμη σκοτισμένοι. Διότι πάσχιζαν να συντάξουν το καλούμενο πολυνομοσχέδιο. Και λαχταρούσαν να στριμώξουν μιαν διάταξιν δια τους πτωχούς διοικητάς των Δέκο που αμείβονταν με τρεις και εξήντα. Ώστε να λαμβάνουν επτά και μισό χιλιάρικα, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει. Όμως πριν κανένα έτος, πήγαν και οι Συριζαίοι να κάμνουν το ίδιο. Και εξεσηκώθησαν και οι πέτρες. Και οι πρώτοι που φώναζαν ήσαν οι ίδιοι, όπου τώρα βρίσκονταν στην κυβέρνησιν. «Θα μας κράξουν και με το δίκιον τους» είπαν οι κουροπαλάτες.
Και ο Κυριάκος χαμογέλασε αινιγματικώς και είπεν: «Γενηθήτω αύξησις». Και οι μισθοί των πτωχών διοικητών πήραν να φουσκώνουν. Και οι κουροπαλάται εχώθησαν καλού κακού κάτω από τα στασίδια. Μα μήτε φύλλο δεν κουνήθηκε. Και όσοι πριν ένα έτος εφώναζαν, τώρα σιωπούσαν. Οι δε Συριζαίοι το έκαμαν και εκείνοι γαργάρα, διότι φοβούνταν –και με το δίκιον τους- πως αν διαμαρτύρονταν θα ρεζιλεύονταν.
Και άπαντες γονάτισαν και ύμνησαν τον ύψιστο δια τον ευφυή μίνιστρο όπου τους έστειλε. Και ο Κυριάκος έκανε να φύγει. Μα και πάλι τον σταμάτησαν δακρυσμένοι οι Άριστοι. Και τους ερώτησε τι είχαν και εκείνοι αποκρίθηκαν: «Όλα τα έχεις καλά καμωμένα, άρχοντα Κυριάκε. Μακάρι όμως να είχαμε και έναν τζόκερ, έναν τζουτζέν δηλαδή, δια να μας ψυχαγωγεί. Και δια να τραβάει το ενδιαφέρον του κόσμου απάνω του, όταν πράττουμε κουταμάρες. Οι Συριζαίοι είχαν πληθώρα από δαύτους».
«Μα και ημείς έχουμε τζουτζέδες» διαμαρτυρήθηκε ο Κυριάκος. «Μερικοί δε εβρίσκονται ανάμεσά σας». Και δια να το αποδείξει αποφάσισε να εμφανίσει τον πλέον πρόχειρον. Και είπεν: «Γενηθήτω τζόκερ». Και εγένετο Βογδάνιος. Και άρχισε ευθύς τες παλαβομάρες και άπαντες γέλασαν ή οργίσθηκαν και το πόπολον ασχολήθηκε με εκείνον και αδιαφόρησε για κάθε τι άλλο.
20°
