Η ανάρτηση του Πέτρου Ευθυμίου για την απώλεια του Γρηγόρη Τασούλα.
«Ο Γρηγόρης Τασούλας υπήρξε ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Ενας νέος άνδρας γεμάτος αρετές, με ιδιαίτερες ικανότητες και σπάνιο ήθος. Πέθανε σήμερα πρωί, μετά από τρία χρόνια μάχης με τον καρκίνο, μάχη που έδωσε με απέραντη αξιοπρέπεια. Επειδή είχα την τιμή να ξεχωρίσω πολύ νωρις τον Γρηγόρη, να του αναθέσω την (επιτυχή) Διοίκηση του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας πρίν κλείσει τα τριάντα, θέλω να συνοδεύσω τον αποχαιρετισμό μου με ένα πικρό μάθημα. Ο Γρηγόρης θήτευσε το 2009-12 ως Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Ηδη πολλά γράφτηκαν για το θετικό έργο του και σε αυτή τη θέση. Αυτό που δεν γράφτηκε όμως, είναι ότι επί χρόνια μετά, ο Γρηγόρης βρισκόταν σε αλλεπάλληλες δίκες για την "υπόθεση των ελικοπτέρων". Δίκες πολιτικής σκοπιμότητας αλλά πιθανόν και "συντροφικών μαχαιρωμάτων". Αθωώθηκε ομόφωνα και πανηγυρικά σε όλους τους βαθμούς, σε όλες τις δίκες, ως την τελική πλήρη απαλλαγή του. Ομως, όπως μου έλεγε επίμονα στις συχνές συναντήσεις μας, "Πέτρο αυτός είναι ο καρκίνος μου. Η χυδαιότητα και αθλιότητα αυτής της υπόθεσης, μετάλλαξε τα κύτταρα μου". Σήμερα που χάθηκε το παληκάρι, όλοι είναι αθώοι. Αυτοί που εστησαν την άθλια ιστορία. Αυτοί που έγραφαν για τα "τρωκτικά", αυτοί που υπονοούσαν ακόμα πιο τερατώδεις υποθέσεις που τάχα συγκαλύπτονταν από τους σκοτεινούς μηχανισμούς κτλ. Αυτοί που ενώ αφιέρωναν σελίδες επί σελίδων και φωτογραφίες επί φωτογραφιών για το "σκάνδαλο", δεν βρήκαν ούτε μια γραμμή για την τελεσίδικη ομόφωνη απαλλαγή! Σήμερα που χάθηκε το παληκάρι, ας αποφασίσουμε όλοι μας, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πολίτες στα social media, να αντισταθούμε αποφασιστικά στην τοξικότητα, που υπονομεύει τις ζωές των ανθρώπων και διαβρώνει τους αρμούς συνοχής της κοινωνίας μας, ως ανθρώπινης κοινωνίας...»
22°
