Η Ρένα Δούρου, επικεφαλής της παράταξης «Δύναμη Ζωής», κατεβαίνει ξανά υποψήφια στην Περιφέρεια Αττικής.
Η Περιφέρεια Αττικής τα τελευταία πέντε χρόνια έκανε πρωτόγνωρο έργο στις υποδομές, στο πλέγμα κοινωνικής προστασίας και στον πολιτισμό, σημειώνει η υποψήφια περιφερειάρχης, επικεφαλής της παράταξης «Δύναμη Ζωής», Ρένα Δούρου. Παράλληλα, αναφερόμενη στις τραγωδίες σε Μάτι και Μάνδρα, επιτίθεται σε πολιτικούς της αντιπάλους αλλά και ανθρώπους του Τύπου, οι οποίοι «χρησιμοποίησαν εθνικές τραγωδίες για μικροκομματικά οφέλη».
Πέρασαν 5 χρόνια από την εκλογή σας ως περιφερειάρχης Αττικής. Αν αξιολογούσατε εσείς το έργο σας, τι βαθμό θα βάζατε με άριστα το 10 και γιατί;
Το έργο της Δύναμης Ζωής στη διοίκηση της Περιφέρειας το αξιολογούν και το κρίνουν καθημερινά οι πολίτες και όχι εμείς. Εκείνοι κρίνουν τι κάναμε λιγότερο ή περισσότερο καλά. Και έτσι πρέπει. Ανοίξαμε την Περιφέρεια στους πολίτες, στους αγώνες και τις αγωνίες τους. Καθιερώσαμε την κοινωνική λογοδοσία. Απλοποιήσαμε τις διαδικασίες προκειμένου να λειτουργεί η Περιφέρεια με τρόπο διαφανή και αδιάβλητο, αποτελεσματικό υπέρ των πολλών. Οι πολίτες ήταν και παραμένουν οι τελικοί κριτές.
Πείτε μας δυο τρία πράγματα που έγιναν στη διάρκεια της θητείας σας και που είστε ικανοποιημένη γι’ αυτό και άλλα τρία που δεν προχώρησαν όσο θα θέλατε, με αποτέλεσμα να έχετε, ίσως, παράπονο και από τον εαυτό σας.
Θα αρχίσω με αυτό που πιστεύω ότι δεν προχώρησε όσο θα ήθελα. Και μιλώ για τον αγώνα κατά της Λερναίας Ύδρας της γραφειοκρατίας. Κάναμε πολύ δουλειά, όμως ακόμη υπάρχουν προβλήματα. Σε ό,τι αφορά τα θέματα που έγινε πρωτόγνωρη δουλειά, αυτά έχουν να κάνουν με τρεις άξονες. Τις υποδομές, το πλέγμα κοινωνικής προστασίας και τον πολιτισμό. Στις υποδομές ολοκληρώθηκε και υλοποιείται σπουδαίο έργο. Για παράδειγμα, σήμερα δουλεύουν στην Αττική 360 ανοιχτά εργοτάξια, ενώ είτε έχουν τελειώσει είτε είναι σε εξέλιξη 168 αντιπλημμυρικά έργα, κόστους 514 εκατομμυρίων ευρώ, στη βάση, για πρώτη φορά, ενός συνολικού σχεδιασμού. Στο επίπεδο της κοινωνικής παρέμβασης, οικοδομήσαμε πρωτόγνωρη αλυσίδα κοινωνικής αλληλεγγύης - είτε μιλάμε για τα 82 Κοινωνικά Παντοπωλεία και Συσσίτια είτε για τα 48 Κοινωνικά Φαρμακεία και τις δεκάδες δομές για κοινωνικά ευάλωτες κατηγορίες συμπολιτών μας. Την ίδια στιγμή έχουμε δημιουργήσει μια νέα σχέση πολιτισμού και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ανακαινίζουμε παλιές υποδομές, όπως η πλήρης αποκατάσταση του διατηρητέου θεάτρου του Λυκαβηττού. Παίρνουμε νέες πρωτοβουλίες, όπως η ψηφιοποίηση του Μουσείου της Ακρόπολης. Αναμορφώνουμε περιοχές όπως το Καστράκι Δραπετσώνας. Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό, στηρίζουμε, σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, καθολικά προσβάσιμες εκδηλώσεις.
Οι τραγωδίες τόσο στο Μάτι όσο και στη Μάνδρα εξακολουθούν να αποτελούν σημείο τριβής και αντιπαράθεσης, ας το πούμε έτσι. Εσείς πρόσφατα μιλήσατε για «τοξικούς» ανθρώπους. Σε ποιους αναφέρεστε και, τελικά, δεν αναμένατε ότι το μέγεθος αυτών των τραγωδιών θα προκαλούσαν και σφοδρές αντιδράσεις;
Αναφέρομαι σε πολιτικούς αντιπάλους, όπως τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Βορίδη, τον κ. Πατούλη, που άσκησαν επί χρόνια εξουσία, ευθύνονται που έμεινε αθωράκιστη η Αττική, αλλά και δημοσιογράφους όπως τον κ. Πορτοσάλτε και άλλους, που δεν σεβάστηκαν το πένθος των ανθρώπων που έχασαν δικούς τους, με στοχοποίησαν και χρησιμοποίησαν εθνικές τραγωδίες, για να μικροκομματικά οφέλη. Έχω πει ότι μακάρι να αρκούσε να θυσιαστώ ως Ιφιγένεια, για να φυσήξει ούριος άνεμος και να μη συναπαντηθούμε στην επόμενη εθνική τραγωδία. Όμως πρόκειται για αμετανόητους. Δεν τους ακολουθώ στον κατήφορο. Σήμερα βρίσκεται σε διαβούλευση το νέο πλαίσιο Πολιτικής Προστασίας και ο καλύτερος φόρος τιμής προς τα θύματα δεν είναι τα τοξικά sms αλλά η σοβαρή δουλειά, κι έχω δεσμευτεί δημόσια για αυτό, να υπάρχει, για παράδειγμα, καλύτερη επικοινωνία και ενημέρωση στη διάρκεια τέτοιων κρίσεων, που δυστυχώς θα είναι όλο και συχνότερες λόγω κλιματικής αλλαγής.
Ποιες είναι οι βασικές διαφωνίες σας με τους αντιπάλους σας, που βάζουν, αν θέλετε, και τις «διαχωριστικές γραμμές» μεταξύ σας;
Δεν πρόκειται διαφωνίες μεταξύ προσώπων αλλά μεταξύ πολιτικών. Οι πολιτικές θέτουν τις διαχωριστικές γραμμές. Μιλώ συγκεκριμένα για τις πολιτικές που απαξίωσαν επί χρόνια την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την εργαλειοποίησαν μέσα από πελατειακές πολιτικές. Τις πολιτικές που κρατούσαν αόρατη, περιθωριοποιημένη την Περιφέρεια Αττικής. Εμείς λειτουργήσαμε στον αντίποδα. Φέραμε την Αττική στο επίκεντρο, πρωταγωνίστρια. Με κοινωνικό πρόσημο. Στο πλευρό όλων των πολιτών. Των νέων, των αδύναμων, των διαφορετικών, εκείνων που δεν μπαίνουν σε καλούπια. Γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή που μας χωρίζει από τις δυνάμεις του χθες, της οπισθοδρόμησης που, αφού κατέστρεψαν την πατρίδα, θέλουν ξανά να πάρουν τα ηνία της Αττικής.
Πέντε χρόνια επικεφαλής της περιφέρειας Αττικής, σας άλλαξαν ως άνθρωπο και αν ναι σε ποιο επίπεδο; Τι μάθατε που δεν ξέρατε;
Πέντε χρόνια είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, οτιδήποτε κι αν κάνεις στη ζωή σου. Πόσο μάλλον, αν βρίσκεσαι σε θέση ευθύνης, με δικαίωμα υπογραφής για το μέλλον των συμπολιτών σου. Η θητεία αυτή στη διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής συνέπεσε με την τελική ευθεία της εξόδου της πατρίδας μας από την εθνική τραγωδία των μνημονίων. Η μάχη ήταν καθημερινή και πολυεπίπεδη. Και φυσικά συνεχίζεται, ώστε να μην επιστρέψει η πατρίδα μας σε εκείνο το σκοτεινό παρελθόν. Καθημερινά λοιπόν, αλλάζεις. Προσαρμόζεσαι στα καινούρια δεδομένα. Και φυσικά, αθροίζεις παραστάσεις εμπειριών.
