Κατά την άποψή μου οι έξι-επτά παράγοντες της Κεντροαριστεράς ή του λεγόμενου προοδευτικού χώρου που παίρνουν πρωτοβουλία υπέρ της δημιουργίας μιας ευρύτερης κεντροαριστερής συσπείρωσης γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ελάχιστη απήχηση και δεν πρόκειται να φέρουν πολιτικό αποτέλεσμα.
Τους ξεπέρασαν οι εξελίξεις
Δεν υπάρχουν οι ιδεολογικές και πολιτικές βάσεις για να στηθεί μια γέφυρα μεταξύ της Κεντροαριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να μετατραπεί ο τελευταίος σε προοδευτικό πόλο.
Πρώτον, αυτοί που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν την Κεντροαριστερά στην πραγματικότητα εκπροσωπούν τους εαυτούς τους, ενδεχομένως και μερικά μέλη των οικογενειών τους και κάποιους φίλους τους.
Όλοι τους στερούνται πολιτικής και εκλογικής απήχησης και μπλοφάρουν στο όνομα μιας ανύπαρκτης δυναμικής.
Δεύτερον, το βόλεμα διαφόρων «προθύμων» έχει εξαντλήσει τα πολιτικά του όρια. Η κυβέρνηση είναι γεμάτη στελέχη των ΑΝΕΛ, υποτιθέμενους καραμανλικούς, πρώην στελέχη του Κινήματος Αλλαγής και άλλους περαστικούς.
Οι κινήσεις του κ. Τσίπρα δεν βγάζουν πολιτικό άθροισμα, απλά στέλνουν το μήνυμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί περισσότερο σαν εταιρεία εξουσίας που συναλλάσσεται με τους πάντες σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος παρά σαν κυβέρνηση.
Η κοινή γνώμη αντιδρά αρνητικά στις Παπακώστες της πολιτικής όποιο ιδεολογικό, πολιτικό άλλοθι κι αν επιλέξουν.
Τρίτον, εάν ο κ. Τσίπρας πίστευε ειλικρινά σε ένα κεντροαριστερό άνοιγμα θα το είχε επιχειρήσει το 2015 όταν του προσφέρθηκε βοήθεια από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για να αντέξει το άδειασμά του από την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έκανε στροφή 180 μοιρών στην οικονομική πολιτική για να αποτρέψει το Grexit που είχε προετοιμάσει με τις επιλογές του.
Προτίμησε όμως τη συνεργασία με τον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ στο πλαίσιο των κοινών υπογραφών για τα εξοπλιστικά προγράμματα, της κακοδιαχείρισης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, της διαπλοκής, της πολιτικής χυδαιότητας και της διχαστικής λογικής.
Τέταρτον, ο κ. Τσίπρας σήμερα κινείται μεταξύ πολακισμού και μαδουρισμού και τα ανοίγματα προς τους Ευρωσοσιαλιστές και προς τους δήθεν εκπροσώπους της ελληνικής Κεντροαριστεράς είναι ένας ακόμη ελιγμός σε μια δύσκολη προσπάθεια να περιορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ το εύρος της διαφαινόμενης εκλογικής του ήττας.
Ανταμοιβή γεφυροποιών
Οι παράγοντες που υποστηρίζουν ότι εκπροσωπούν την Κεντροαριστερά και επιδιώκουν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν σαν βασικό τους στόχο το προσωπικό βόλεμά τους.
Ένας-δύο θα προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν την ένταξή τους στη λίστα επικρατείας του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ορισμένοι θα διεκδικήσουν μια θέση στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα αν πειστεί ο κ. Τσίπρας να φύγει από τον σταυρό προτίμησης σε εθνική εκλογική περιφέρεια που επέβαλε ο Σαμαράς και να επιστρέψει στους ουσιαστικά διορισμένους ευρωβουλευτές με λίστα και σειρά προτεραιότητας την οποία αποφασίζει ο πρόεδρος κάθε κόμματος.
Προσθέστε στα παραπάνω έναν έως δύο παράγοντες που ενδιαφέρονται να τεθούν επικεφαλής κάποιας Ανεξάρτητης Αρχής ή να διοριστούν, μέσω κυβέρνησης Τσίπρα, σε μια διεθνή θέση για τα επόμενα τέσσερα ως πέντε χρόνια προτού αλλάξουν οι κυβερνητικές υπογραφές και έχετε τη γενική εικόνα της «γέφυρας» και των ιδιοτελών γεφυροποιών.
Αυτό το πάρε-δώσε που αναπτύσσει τους τελευταίους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ προς διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές κατευθύνσεις στηρίζεται στο βόλεμα, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, διαφόρων πολιτικά ανύπαρκτων για να κερδηθεί πολιτικός χρόνος από την κυβέρνηση και να υποστηριχθούν τα προεκλογικά αφηγήματα του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Το τελικό επικοινωνιακό, πολιτικό αποτέλεσμα είναι η ανάδειξη της ΝΔ σαν μόνης ρεαλιστικής και αξιοπρεπούς και αποτελεσματικής πολιτικής λύσης σε μια περίοδο κατά την οποία ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλωσαν με τους ελιγμούς και τις επιλογές τους την κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος.
14°
