Πολιτικη & Οικονομια

Το «Βαθύ Παγκράτι» και το στέκι με τους εραστές του εφήμερου

Εκεί αποκαλύπτονται τα «στρατηγικά μυστικά» τα οποία κοινοποιεί στα στελέχη του ο πρωθυπουργός

4766-35219.jpg
Νίκος Γεωργιάδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
espresso-3380927_1920.jpg

Μεταξύ του «Musique Cafe» στο Παγκράτι και του Μεγάρου Μαξίμου μεσολαβεί ένα τσιγάρο δρόμος. Εκεί, στο στέκι με τις 50 γκριζωπές αποχρώσεις των κυβερνητικών εκδοχών, συχνάζουν επίσης και δημοσιογράφοι όλων των δυνατών αποκλίσεων. Εκεί, λοιπόν, βγαίνουν «ειδήσεις» ανάμεσα στις αναθυμιάσεις από «αραμπιάτες» και Draft. Με αυτό τον τρόπο «τεκμηριώνονται» τα πολιτικά ρεπορτάζ της επομένης ημέρας. Μιλάμε τώρα για το «Βασίλειο της παραπολιτικής πλανεύτρας». Η κυβερνητική ελίτ σε συνδυασμό με το enfant gâté του πολιτικού ρεπορτάζ αναστενάζουν στα αλώνια της ειδησεογραφίας. Fair enough.

Εκεί, στο θρυλικό Παγκράτι, αποκαλύπτονται τα «στρατηγικά μυστικά» τα οποία κοινοποιεί στα στελέχη του ο πρωθυπουργός. Έτσι διατείνονται τουλάχιστον αυτά τα στελέχη. Τρέχα γύρευε. Για να ξεκαθαρίσουμε, ωστόσο, ούτε μυστικά υπάρχουν ούτε και ο Αλέξης Τσίπρας κοινοποιεί με τόση ευκολία τους μύχιους συλλογισμούς του. Αν συλλογιέται, βέβαια. Απλά, διακινείται ένα «δημοσιογραφικό προϊόν» το οποίο καταναλώνεται την επομένη κυρίως μέσω διαδικτύου. Το προϊόν αυτό είναι τόσο εφήμερο, όσο διαρκεί και η επιρροή της καψεΐνης από μία καλοφτιαγμένη «αραμπιάτα». Όλοι λοιπόν είναι ευχαριστημένοι. Άλλωστε όλα γίνονται για έναν ρόλο.

Η φλυαρία περί εκλογών, λοιπόν, καλά κρατεί δόξα τον «Άγιο Μάξιμο». Η φημολογία περί ανασχηματισμού, επίσης. Οι πηγές είναι πάντα οι ίδιες, αλλά ο βαθμός οικειότητας του κάθε δημοσιογράφου με τη συγκεκριμένη πηγή διαφέρει. Όλοι ωστόσο, πηγές και χρήστες του πολύτιμου ειδησεογραφικού υγρού, επιμένουν ως προς τον αποκλειστικό χαρακτήρα της ενημέρωσής τους. Όλα πήγαιναν καλά έως τη στιγμή που ο γηγενής Παγκρατιώτης επέδραμε ανακοινώνοντας την ημέρα και την ώρα (ναι, ο μπαγάσας) διεξαγωγής των εκλογών. Θύμισε περισσότερο την ιστορία με τον Ροκφέλερ που πούλησε όλες τις μετοχές του, όταν άκουσε τον λουστράκο του να του δίνει συμβουλές για το Χρηματιστήριο. Ο Ροκφέλερ διασώθηκε από το Κραχ του 1929. Ο λουστράκος όχι.

Κάπως έτσι ενημερώνεται ο πολίτης στις μέρες μας. Με δύο λεξούλες στο ηλεκτρονικό μήνυμα, με ένα κλείσιμο ματιού μεταξύ πρώην εραστών, με μία ατάκα που εκφέρεται με ύφος μυστήριο το οποίο υπονοεί πολλά, με ένα συνοφρύωμα την κατάλληλη στιγμή ή ακόμη και έναν αναστεναγμό. Η αποκωδικοποίηση αυτών των μηνυμάτων καπνού είναι μία πολύ εύκολη υπόθεση. Άλλωστε το Διαδίκτυο είναι το Άγιο Δισκοπότηρο του εφήμερου.

Ο γηγενής Παγκρατιώτης ήταν ενθουσιώδης. Είχε την εντύπωση πως η ενημέρωσή του ήταν πλήρης. Πίστευε, ενδεχομένως με το δίκιο του, πως είχε αποκωδικοποιήσει την πληροφορία η οποία εκστομίστηκε από τα χείλη της αγίας οικογένειας των Μαξιμιανών. Ήταν τόσο σίγουρος ο αξιαγάπητος πληροφοριοδότης μέσα στη δικαιολογημένη άγνοιά του.

Την επομένη η «πληροφορία» ήταν καταγεγραμμένη σε όλα τα πρωτοσέλιδα όλων των ενημερωτικών ιστοσελίδων της χώρας. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Με ύφος περισπούδαστο οι εραστές της «θεάς Φήμης» αράδιαζαν στον πάγκο της ενημέρωσης την αποκλειστική πραμάτεια τους. Τη μεθεπόμενη η «πληροφορία» είχε ήδη ξεχαστεί. Μία άλλη πήρε τη θέση της με χρόνο ζωής όσο μία χρυσαλλίδα. Λίγε ώρες μονάχα.

Το πρωί τα γκαρσόνια και η καθαρίστρια προσπαθούσαν να συνεφέρουν το μαγαζί από την χθεσινή μπιροποσία. Άλλη μία βασανιστική ημέρα διακίνησης του πολιτικού ρεπορτάζ άρχιζε. Οι εραστές, πρώην και επόμενοι, του εφήμερου σιγά-σιγά θα γέμιζαν τα τραπέζια.    

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ