Η απόφαση του Γιάννη Μπουτάρη (σ.σ. να μην είναι υποψήφιος για δήμαρχος) είναι ορθή, τόσο με αυτοσεβασμό για τον εαυτό του, όσο και αναζωογονητικά για την πόλη. Οι πόλεις και οι πολιτικές αναζωογονούνται με τις αλλαγές, μετά το κλείσιμο κάθε κύκλου, ακόμη και πετυχημένου. Οφείλει κάθε ψύχραιμος Θεσσαλονικιός πολίτης να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που ανέκοψε τη στασιμότητα και προσέδωσε ελπίδα και ακτινοβολία στην πόλη, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ευχαριστούμε, Γιάννη Μπουτάρη. «Και τώρα τι;» είναι το ερώτημα.
Ο φιλελεύθερος κεντροαριστερός χώρος και η δημοτική παράταξη της «Πρωτοβουλίας» οφείλουν να συνεχίσουν σε έναν ανάλογο βηματισμό ως ύφος, στιλ και κοσμοθεωρητική αντίληψη. Και όχι μόνο αυτό αλλά να υπάρξουν βελτιωτικές κινήσεις με ένα ενωτικό κάλεσμα πέραν των σημερινών παραταξιακών ορίων, και να δοθεί κυρίως μία ισχυρή προγραμματική έμφαση στα λεγόμενα θέματα της καθημερινότητας στο κέντρο της πόλης, αλλά κυρίως στην περιφέρειά της. Επικεφαλής όλου αυτού του χώρου πρέπει να είναι άνθρωπος με κύρος, αστική συναίσθηση, πανελλήνια εμβέλεια και εμπειρία. Η Θεσσαλονίκη του 21ου αιώνα επιζητά εκπροσώπηση απο τα forum της Ευρώπης, μέχρι την ίση προς ίση διεκδίκηση απέναντι σε υπουργούς οποιασδήποτε κυβέρνησης τώρα και στο μέλλον. Επιζητά έκφραση σύγχρονα τεχνοκρατική και βαθιά πολιτική ταυτόχρονα. Και επειδη η πολιτική είναι «παίγνιο» του ρεαλισμού, που κρίνει τις ζωές μας, επιζητά αυτόν που κερδίζει στον κόσμο με τις μέγιστες δυνατές πιθανότητες.
22°
