Πολιτικη & Οικονομια

Τι απέδειξε το δημοψήφισμα στην πΓΔΜ

Η «Συμφωνία των Πρεσπών» ήταν σχεδόν μία ολοκληρωτική υποχώρηση της Ελλάδος

110329-717964.jpg
Δημήτρης Αριστοτέλους
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
20117264.jpg
©EPA/VALDRIN XHEMAJ

Όσο και αν οι υποστηρικτές της δεν θέλουν να το παραδεχτούν, η «Συμφωνία των Πρεσπών» ήταν σχεδόν μία ολοκληρωτική υποχώρηση της Ελλάδος απέναντι στις συμβολικές διεκδικήσεις των σλαβομακεδόνων της ΠΓΔΜ, με ένα και μόνο αντάλλαγμα από μέρους τους: την αποδοχή των υφισταμένων συνόρων. Για τον λόγο αυτό το πιο φυσιολογικό αποτέλεσμα που θα περίμενε κανείς από ένα σχετικά έμφρονα λαό στο δημοψήφισμα που έλαβε χώρα στα Σκόπια την Κυριακή, θα ήταν μία συντριπτική αποδοχή της συμφωνίας. Και όμως. Στην ουσία η συμφωνία καταψηφίστηκε και μάλιστα με συντριπτικό τρόπο! Οι βόρειοι γείτονές μας δεν έδειξαν να αντιλαμβάνονται ή να εκτιμούν την νίκη που είχαν πετύχει σε διπλωματικό επίπεδο, ούτε μπόρεσαν να αντιληφθούν τα στρατηγικά πλεονεκτήματα που τους παρείχε η συγκεκριμένη συμφωνία, Τι σημαίνει όμως αυτό και τι κρύβεται από πίσω;

Δυστυχώς αυτό που δηλώνει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι κάτι πολύ απλό αλλά και πολύ άσχημο ταυτοχρόνως. Στα βόρεια σύνορά μας κατοικεί ένας λαός ο όποιος φαντάζεται ότι η χώρα στην οποία δικαιούται να ζει είναι μία χώρα η οποία πρέπει να περιλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής επικράτειας, -που φτάνει ίσως μέχρι την Λάρισα- και η οποία πρέπει να έχει σαν πρωτεύουσα της την Θεσσαλονίκη! Σαν γλώσσα η χώρα αυτή, βεβαίως, θα πρέπει να έχει αυτό το  βουλγαρικό-σερβικό ιδίωμα που μιλούν οι Σκοπιανοί ενώ οι κάτοικοι της χώρας -της «Μακεδονίας» των οραματισμών τους- θα πρέπει να εμφορούνται,  θέλουνε δεν θέλουνε, από «μακεδονική» συνείδηση! Δυστυχώς για όποιον προσπαθεί να βλέπει τα πράγματα όπως είναι, αυτή είναι η πραγματικότητα. Η συλλογική συνείδηση των κατοίκων των Σκοπίων είναι μία εν δυνάμει απειλή που δεν μπορούμε να την αλλάξουμε αλλά ούτε και μπορούμε πλέον να την αγνοούμε. Βεβαίως το κράτος αυτό, σήμερα, είναι μικρό και αδύναμο και δεν έχει αεροπορία ή ισχυρά οπλικά συστήματα. Βεβαίως και, επί του παρόντος, δεν μπορεί να μας απειλήσει στρατιωτικά. Όμως, ο βαθύς πυρήνας της σκέψης των πολιτών του, όπως αποκαλύφθηκε ανάγλυφα στο δημοψήφισμα, είναι καθαρά απειλητικός για εμάς, και αυτό δεν μπορεί να μην έχει μακροχρόνια επιπτώσεις.

Κάτι το οποίο, επίσης, διαψεύστηκε από το δημοψήφισμα της Κυριακής είναι οι φαντασιώσεις όλων εκείνων των διπλωματικών και γεωστρατηγικών «αναλυτών» οι οποίοι, επειδή το ήθελαν πολύ, δηλαδή επειδή επιθυμούσαν βαθιά να υπάρχει στα βόρεια σύνορά μας μία buffer zone, ένα κράτος-ανάχωμα απέναντι σε κάποιους άλλους πιο επικίνδυνους -υποτίθεται- εχθρούς, είχαν πείσει τον εαυτό τους αλλά και πολλούς άλλους γύρω τους, ότι αυτό το κράτος πράγματι υπάρχει και ότι απλώς εκείνο που έλειπε για να εκδιπλωθεί σε όλη του την έκταση ο ευεργετικός για την χώρα μας ρόλος του  ήταν μία συμφωνία σαν την «Συμφωνία των Πρεσπών». Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος απέδειξε, όμως, ότι, όσο κι αν το θέλουν οι γεωπολιτικοί και διπλωματικοί αναλυτές, αυτό το κράτος που θα ήταν -υποτίθεται- «ανάχωμα» σε κάποιους άλλους πιο επιθετικούς κρατικούς σχηματισμούς δεν υπάρχει.

Μακροπρόθεσμα είναι πολύ πιθανόν ότι ο βασικός κίνδυνος για την Ελλάδα από τον Βορρά δεν θα προέρχεται από την Αλβανία ή από την Βουλγαρία αλλά από τα Σκόπια. Δηλαδή από ένα κρατικό μόρφωμα, τεχνητό μεν ως προς τις συμβολικές και πολιτισμικές συνισταμένες της δημιουργίας του, πραγματικό δε ως προς τα πολιτικά του αποτελέσματα. Ένα κράτος το οποίο κατοικείται από ανθρώπους οι οποίοι έχουν συγκροτήσει την εθνική τους συνείδηση επάνω στην επιβουλή κατά της Ελλάδας, και δεν μπορούν να δεχθούν τίποτα λιγότερο από αυτό, ακόμη κι αν τους τάζουν συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Αυτή είναι η πραγματικότητα! Εάν όλοι όσοι υποστήριζαν, έστω και με μισή καρδιά, την «Συμφωνία των Πρεσπών» ήταν ειλικρινείς όταν έλεγαν ότι ήταν η μόνη ρεαλιστική επιλογή, τώρα θα πρέπει να έχουν το θάρρος να δουν την γυμνή πραγματικότητα έτσι όπως αποκαλύπτεται. Και η γυμνή πραγματικότητα είναι πως το κράτος των Σκοπίων δεν θα πάψει ποτέ να αποτελεί μία ενόχληση ή ακόμα και μία απειλή για την Ελλάδα και δεν θα γίνει ποτέ πραγματικός σύμμαχος, είτε με «Συμφωνία των Πρεσπών» είτε χωρίς. Ακόμα και αν ο Ζάεφ δείξει τις καλύτερες προθέσεις απέναντι στην Ελλάδα, αύριο μία άλλη κυβέρνηση, θα χρησιμοποιήσει όλα τα πλεονεκτήματα που της δίνει η «Συμφωνία των Πρεσπών» σαν εφαλτήριο για μία επιθετική πολιτική εις βάρος μας. Είναι μοιραίο να συμβεί αυτό από την στιγμή που οι γείτονες έχουν συγκροτήσει την εθνική τους ταυτότητα και την συλλογική τους συνείδηση με κυριο αξονα την επιβουλή κατά της χώρας μας.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ