«Έχουμε ακόμη 15 μήνες, Πάνο μου» γύρισε και ελάλησε ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον συγκυβερνήτη του από βήματος Ζαππείου. Το τι δηλώνει ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα ελάχιστη σημασία έχει τελικά. Και ο Σαμαράς δήλωνε κάτι περίεργα πράγματα στο Ζάππειο για να ανακρούσει πρύμναν ευθύς μετά την ανάληψη πρωθυπουργικών καθηκόντων. Ο κάθε έλληνας πρωθυπουργός άλλωστε είναι γενικά ένα περίεργο HOMO POLITICUS που άλλα δηλώνει, άλλα κάνει, ενώ παγίως άλλα σκέπτεται. Παράδειγμα προς μίμηση ο Γεώργιος Παπανδρέου όστις συγκρότησε Σχολή. Ο Ανδρέας ανήγαγε την τέχνη της Deception σε επίπεδο συστηματικής εφαρμογής της πολιτικής αυτής θεωρίας. Ο γιος του για λόγους «συνδρόμου αθωότητας» δεν συνέχισε την παράδοση.
Μεταξύ λοιπόν σφύρας (Συμφωνία των Πρεσπών) και άκμονος (Συμφωνία του Λουξεμβούργου), με βασική παράμετρο τις επερχόμενες εκλογές και καθήκον τον σχεδιασμό της προεκλογικής στρατηγικής, οι επιτελείς του Μαξίμου βρίσκονται σε συνεχή υπερδιέγερση. Τα meetings διαδέχονται το ένα το άλλο και τα εναλλακτικά κείμενα της πρωθυπουργικής ομιλίας στη ΔΕΘ ήδη συντάσσονται. Με γνώμονα διαφορετικά σενάρια, βεβαίως.
Ο «οδικός χάρτης» είναι περίτεχνα δαιδαλώδης. Όλα είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα.
«Επιχείρηση τρικλοποδιά»
Αυτή η επιχείρηση έχει ήδη δρομολογηθεί και προηγείται των τριών σεναρίων περί εκλογών. Εξελίσσεται σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά το υπό κατάθεση στη Βουλή νομοσχεδίου του «Κλεισθένη 1». Προβλέπει την κατά 6 μήνες καθυστέρηση των αυτοδιοικητικών εκλογών (13 και 20 Οκτωβρίου οι δύο γύροι), την κατάτμηση σε τρεις περιφέρειες της Β΄ Αθηνών και σε δύο του υπολοίπου Αττικής, καθώς και τη συγκρότηση Επιτροπής για τη μελέτη της διευθέτηση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού (καταγεγραμμένων στους ελληνικούς εκλογικούς καταλόγους). Το τελευταίο επιχειρεί να ικανοποιήσει μέρος του πάγιου αιτήματος της Νέας Δημοκρατίας η οποία ωστόσο ως κυβέρνηση δεν επιχείρησε να το επιλύσει.
Αμέσως μετά και όπως διαρρέεται περί τα τέλη Ιουλίου θα κατατεθεί η κυβερνητική πρόταση για Συνταγματική Αναθεώρηση. Ωραία. Λέγεται πως επειδή γενικώς λατρεύουμε σε αυτήν τη χώρα τις επετείους, η κατάθεση της πρότασης μπορεί και να συμπέσει με την καθιερωμένη «Εορτή της Δημοκρατίας» με το γνωστό θερινό Gala στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου σε κατάσταση θερινής ραστώνης και καύσωνος. Λέγεται επίσης πως για λόγους ειδικούς στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πρότασης επί των συνταγματικών αλλαγών διαδραματίζει ρόλο ο Κατρούγκαλος. Αυτός επιμένει (το έχει ήδη προτείνει) πως η συνταγματική αναθεώρηση καλό θα ήταν να επικυρωθεί και διά δημοψηφίσματος, αλλά η εκδοχή αυτή προκάλεσε πολιτική ανατριχίλα στο Μαξίμου λόγω μετατραυματικού στρες που προκάλεσε το προηγούμενο ανάλογο εγχείρημα. Βασικός στόχος των κυβερνητικών προτάσεων θα είναι η πρόκληση τριγμών εντός της Νέας Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση προτίθεται να θέσει ζήτημα διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησίας σε light εκδοχή. Προφανώς κάτι έχει συζητήσει με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, λένε οι κακές γλώσσες. Δύο με τρεις βουλευτές των ΑΝΕΛ (από εκείνους που έχουν απομείνει), όπως ο «εθνικός ταξιδιώτης» Τέρενς Κουίκ, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, ενδεχομένως και η κυρία Κουντουρά, φέρονται να μην έχουν κόλλημα με αυτό το light ψευτοδιαζύγιο με την Εκκλησία. Στη Νέα Δημοκρατία θα επικρατήσει αναβρασμός. Θα διαγκωνίζονται, όπως και στους ΚΙΝΑΛ με επικεφαλής τον Κώστα Σκανδαλίδη, για να καταδείξουν ποιος είναι ο πιστότερος των πιστών. Βασικό ζητούμενο για το Μαξίμου είναι η ακόμη μεγαλύτερη απομάκρυνση από το Κεντρώο ακροατήριο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι πηγές αναφέρουν πως το περιβάλλον Τσίπρα (και ο Κατρούγκαλος ως πανταχού παρών) επιθυμούν να θέσουν και ζήτημα εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας από τον Λαό (για τον Λαό προφανώς). Θα θυμάστε πως ο νυν Πρόεδρος κ. Προκόπης Παυλόπουλος είχε συμπεριλάβει προ αμνημονεύτων στην πρότασή του μία ανάλογη προσέγγιση.
Το καλοκαίρι συνεχίζεται, η 21η Αυγούστου πλησιάζει και η ΔΕΘ είναι πια πολύ κοντά. Η πολυπόθητη έξοδος από τα μνημόνια είναι προ των πυλών αλλά η πραγματική έξοδος στις αγορές μάλλον καθυστερεί. Η Μέρκελ είναι ασταθής. Η Ιταλία επιθετική. Ο Μακρόν κάνει ό,τι μπορεί αλλά τα περιθώριά του είναι περιορισμένα. Η διεθνής αγορά Ενέργειας θυμίζει γράφημα ελληνικού χρηματιστηρίου με συνεχή σκαμπανεβάσματα. Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων κυμαίνονται γύρω στο 4 και κάτι επί τοις εκατό. Δεν πέφτουν στο πολυπόθητο 3,35% - 3,55% άντε και λίγο παραπάνω. Η Αθήνα δεν διακινδυνεύει έκδοση δεκαετούς Ομολόγου. Ευτυχώς που υπάρχει το «μαξιλάρι ασφαλείας» για 22 - 24 μήνες.
Αν αντέχει το πολιτικό σύστημα Μαξίμου εκεί στα τέλη Αυγούστου, τότε προκρίνεται το 1ο Σενάριο. Εκλογές τον Φεβρουάριο. Αυτό το σενάριο προϋποθέτει αναβολή της περικοπής των συντάξεων από 1ης Ιανουαρίου 2019 για μερικούς μήνες. Καλά πληροφορημένες πηγές επιμένουν πως η κυβέρνηση ήδη βρίσκεται σε σχετική διαπραγμάτευση με τους δανειστές και μάλιστα με το επιπρόσθετο επιχείρημα πως η περικοπή ήταν κυρίως απαίτηση του ΔΝΤ το οποίο υποβιβάστηκε πλέον σε ρόλο ενεργού συμβούλου - χωροφύλακα. Όμως όλα αυτά είναι ομιχλώδη. Είναι και η ψηφοφορία στη Βουλή για τη συμφωνία των Πρεσπών. Αν όλα έχουν εξελιχθεί ομαλά και η ΕΕ έχει κάνει τη δουλειά της και δεν προκαλεί προσκόμματα στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια. Είναι και το φθινοπωρινό Δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ. Είναι και το υπό επίλυση Αλβανικό. Το Μαξίμου λοιπόν επεξεργάζεται παράλληλα και το δεύτερο σενάριο. Εκλογές την 26η Μαΐου 2019. Ταυτόχρονα με τις Ευρωεκλογές. Σενάριο ζόρικο και μάλλον απελπισίας. Δεν μπορεί όμως να περιμένει άλλο. Ελπίζει στη συνειδητή διαφοροποίηση της ψήφου. Διαμαρτυρία στην ευρωκάλπη - συσπείρωση στην κάλπη των βουλευτικών. Ένα στοίχημα αμφιβόλου επιτυχίας, όντως. Το Μαξίμου ελπίζει ότι μέχρι τότε θα έχει θεσμοθετήσει τον 13ο μισθό όχι ως δώρο αλλά ως επαναφορά του, αλλά πώς θα δικαιολογήσει κάτι τέτοιο στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα; Σχεδιάζει λοιπόν την αύξηση του κατώτατου μισθού (όχι πάνω από 14-15 ευρώ τον μήνα) δηλαδή το 3% επί του σημερινού κατώτατου μισθού. Ψίχουλα. Προγραμματίζει επίσης την επιβολή των συλλογικών συμβάσεων σε νέο πλαίσιο. Καλά όλα αυτά, αλλά χωρίς τον… ξενοδόχο δεν γίνεται τίποτε. Ο «ξενοδόχος» θα υποβάλει ανά τρίμηνο έκθεση πεπραγμένων στους δανειστές. Η Ελλάδα οφείλει να βγει στις αγορές για να δανειστεί. Οι 22-24 μήνες με «μαξιλάρι ασφαλείας» από τα έτοιμα μειώνονται. Ένα άγχος καταλαμβάνει το πολιτικό σύστημα.
Γυρίζουμε πίσω στα τέλη Ιουνίου, αρχές Ιουλίου. Η ΔΕΘ βρίσκεται δύο μήνες και κάτι ημέρες μπροστά. Οι ΑΝΕΛ βιώνουν μία αποσυνθετική διολίσθηση. Το Μαξίμου επιχειρεί να διεμβολίσει την Κεντροαριστερά. Ο Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται το ένα μετά το άλλο τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Η Ευρώπη απειλείται στα σοβαρά από την ιταλική αναδιάταξη. Η Άνγκελα Μέρκελ αισθάνεται να τρίζει συθέμελα η καρέκλα της. Το διεθνές εμπόριο αντιμετωπίζει πρωτοφανείς καταστάσεις. Τελικά η πασιέντζα δεν βγαίνει. Τα πράγματα στην περιοχή είναι ακόμη πιο οξυμένα από την περίοδο πριν τις εκλογές στην Τουρκία.
Το Μαξίμου έχει επεξεργαστεί ήδη το σενάριο Νο 3. Εκλογές τον Οκτώβριο του 2018. Ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ επανέρχεται σε μία νέα εκδοχή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Εμμέσως πλην σαφώς εξαγγέλλει εκλογές. Είναι περίπου 10 Σεπτεμβρίου. Οι επιτελείς του επιχειρούν να μετατρέψουν την εκλογική αναμέτρηση σε ντέρμπι. Μετωπική σύγκρουση με τη Νέα Δημοκρατία. Τοπίο στην ομίχλη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει λόγους να ελπίζει παρά την αντίθετη άποψη του διεθνούς παράγοντα. Στην Ελλάδα θα ψηφίσουν οι έλληνες πολίτες και όχι η γραφειοκρατία της ΕΕ. Το είχε πει και ο Ανδρέας Παπανδρέου τότε το 1981. Το είχε πει και ο πατέρας του τον Φεβρουάριο 1964.
14°
