Από τις αντιδράσεις που αποδόμησαν την Τρίτη τους αισιόδοξους ισχυρισμούς του πρωθυπουργού στο Καστελόριζο, ότι δηλαδή το ελληνικό success story είναι προ το πυλών, με καθαρή έξοδο από το μνημόνιο, δύο είναι που ξεχώρισαν: του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκου Φίλη και του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ κ. Βαγγέλη Βενιζέλου. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και η νέα πρόβλεψη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) για το φετινό ΑΕΠ της Ελλάδας.
Ο πρωθυπουργός, εγκαινιάζοντας μονάδες αφαλάτωσης στο ακριτικό νησί, δήλωσε:
«Σχεδόν οκτώ χρόνια μετά από εκείνη την ημέρα που ο ελληνικός λαός μάθαινε από αυτόν εδώ τον όμορφο τόπο και άκουγε τα κακά μαντάτα που θα ακολουθούσαν, τα μαντάτα των Μνημονίων, έτσι και σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, φτάνουμε στο τέλος αυτής της δύσκολης εποχής.
Πλέον, αφήνουμε πίσω τις μεγάλες δυσκολίες και βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την οριστική και αμετάκλητη έξοδό μας, για την καθαρή έξοδο, καθαρή όπως ο καθαρός ουρανός του Καστελόριζου, από την επιτροπεία, από τα προγράμματα, από μια δύσκολη–επαναλαμβάνω– συγκυρία για τον τόπο, από μια εποχή ασφυκτικής και επιθετικής λιτότητας και επιτροπείας, που κόστισε όμως πολύ. Είχε κοινωνικό κόστος, είχε οικονομικό κόστος. Όμως, αυτή η χώρα και αυτός ο λαός έχουν βαθιές ρίζες στην Ιστορία. Και όσοι λαοί, όσα έθνη έχουν βαθιές ρίζες στην Ιστορία, από πρόσκαιρες φουρτούνες δεν πρέπει να λογαριάζουν».
Θα μπορούσα πολύ εύκολα να σχολιάσω πόσο απλοϊκή είναι άποψη «έχουμε μακρά Ιστορία, επομένως πάντα τα καταφέρνουμε», άποψη που θα ταίριαζε ίσως σ΄ ένα επαρχιακό δάσκαλο, παπά ή ιστοριοδίφη, αλλά όχι στον πρωθυπουργό της χώρας. Προτιμάω όμως να επικαλεστώ λόγους άλλων, που αμφισβητούν την «καθαρή έξοδο όπως ο ουρανός του Καστελόριζου» και το σχετικό success story.
Μιλώντας στη Βουλή –αρχικά στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες και μετά σε Επιτροπή– ο κ. Νίκος Φίλης, πρώην υπουργός και κάποτε στενός σύμμαχος του κ. Τσίπρα, δήλωσε:
«Δεν είναι έξοδος αν δεν κουβεντιάσουμε πώς αυτή μπορεί να συνοδεύεται από σύγκλιση της ελληνικής οικονομίας με τις ευρωπαϊκές και από πολιτικές που κλείνουν τις κοινωνικές ανισότητες»
«Βγαίνουμε, αλλά με τι στόχους; Θα υπάρξει πολιτική σύγκλιση ή θα αυξηθεί η απόσταση; Είμαι προβληματισμένος, τι κάνουμε ακριβώς;»
«Χωρίς ονομαστική απομείωση του χρέους σε ποσοστό 15-20% δεν μπορεί να γίνει απόσβεση του»
Τι θα γίνει με τις περικοπές στις συντάξεις από 1/1/2019;
Αν η περιουσία του ΝΑΤ αξιοποιηθεί από το ΤΑΪΠΕΔ, τότε θα καταλήξει στην κάλυψη του χρέους.
Τα παραπάνω δεν τα λες ακριβώς και συμφωνία, δεν είναι τοποθετήσεις συμπολιτευόμενου βουλευτή.
Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε ένας «κανονικός» αντιπολιτευόμενος, ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ κ. Βαγγέλης Βενιζέλος. Σε συνέντευξή του στον κ. Μανώλη Καψή, του «Liberal» είπε τα εξής ενδιαφέροντα:
«Τελειώνει το 3ο πρόγραμμα, στο οποίο μας έβαλε η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου. Υπάρχει όμως ήδη το 4ο πρόγραμμα. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί σε πολύ βαριά μέτρα δημοσιονομικά, με πολύ μεγάλο πρωτογενές πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022 και 2,4% μέχρι το 2060.
Παραμένει μια έξοδος στο πού όμως; Να μην είναι μια έξοδος στο κενό, να μην είναι έξοδος στο άγνωστο, στο πουθενά. Διότι οι αγορές είναι πολύ πιο σκληρές από τους εταίρους. Έχουν πολύ πιο ακριβά επιτόκια και πολύ πιο αυστηρά κριτήρια.
Επειδή λοιπόν (οι κυβερνητικοί) δεν είναι σε θέση να τοποθετηθούν ολοκληρωμένα, δεν μπορούν να πουν γιατί δεν πήγαν στη λύση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής που είναι ασφαλής και μας διευκολύνει και εμάς ως κράτος και τις Τράπεζες και τις επιχειρήσεις, να έχουμε φθηνό δανεισμό.
Στην πραγματικότητα προσπαθούν να λύσουν το χρηματοδοτικό πρόβλημα του 2019. Για μετά το 2019 δεν υπάρχει καν αυτή η πρόβλεψη. Άρα, στην πραγματικότητα από πλευράς κυβέρνησης, δεν υπάρχει ενδιαφέρον για μετά το πρώτο εξάμηνο του 2019. Είναι υπονομευμένη, ναρκοθετημένη η κατάσταση μετά.
Μπορεί η χώρα να ξαναβρεθεί να κρέμεται από μια κλωστή. Εγώ αυτό δεν το θέλω, θέλω η χώρα να είναι ασφαλής. Να μην ξαναμπεί σε περιπέτεια. Εδώ τώρα αγωνιζόμαστε να γυρίσουμε στον Δεκέμβριο του 2014 και δεν μπορούμε να γυρίσουμε. Επειδή πήγαμε σε δευτερογενή κρίση από το 2015 και μετά. Φανταστείτε να πάμε σε τριτογενή κρίση».
Εξάλλου, η χτεσινή έκθεση για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές (WEO), που ανακοίνωσε χτες το απόγευμα (ώρα Ελλάδας) το ΔΝΤ στην Εαρινή του Σύνοδο στην Ουάσιγκτον, χαμήλωσε την πρόβλεψη για αύξηση του ΑΕΠ φέτος από 2,6% σε 2,0%, δηλαδή πάνω από 25% κάτω. Αυτό πρακτικά σημαίνει ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες στην ολοκλήρωση του τρίτου μνημονίου, την πολυπόθητη έξοδο και την ελπιζόμενη ρύθμιση του χρέους.
«Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω»: Φίλην, Βενιζέλον, ΔΝΤ ή και τους τρεις.
Φαίνεται λοιπόν καθαρά ότι, αντίθετα με τη λαϊκή ρήση, κάθε άλλο παρά «καθαρή» θα είναι η έξοδος, κι ας ήταν καθαρός ο ουρανός του ακριτικού νησιού. Κι αυτή η ζοφερή προοπτική, που ο κ. Τσίπρας την ξέρει πολύ καλά, όσο κι αν δεν το παραδέχεται, μπορεί κατά τη γνώμη μου να τον οδηγήσει σε κινήσεις απελπισίας. Οποιεσδήποτε κινήσεις, οποτεδήποτε, φέτος ή του χρόνου.
20°
