● Μπορείς να χτυπήσεις έναν άνθρωπο που δεν ξέρεις;
● Μπορείς να σκοτώσεις κάποιον που δεν μισείς;
● Θέλεις να μιλάς ή να μιλάς μόνο εσύ;
● Νομίζεις ότι όποιος δεν είναι μαζί σου είναι εναντίον σου;
● Θες έναν κόσμο που θα σκέφτονται όλοι όπως εσύ;
● Μπορείς να χτυπήσεις στο πρόσωπο κάποιον με σιδερογροθιά;
● Μπορείς να ρίξεις σε μια γυναίκα βιτριόλι;
● Θέλεις να σε φοβούνται ή να σε αγαπάνε;
● Αντέχεις να ζεις σ’ έναν κόσμο που μιλάει για οπλοπολυβόλα MP5, ημιαυτόματα Scorpion και εκρηκτικά ANFO;
● Νομίζεις ότι η λύση για όλα τα προβλήματα είναι η δύναμη; Ο φόβος;
● Νιώθεις βέβαιος για όσα πιστεύεις; Αλλάζεις γνώμη όταν αλλάζουν τα δεδομένα;
Μαθαίνεις;
● Θες να ζήσεις σε μια κοινωνία βεβαιοτήτων ή αμφιβολιών;
● Στενοχωριέσαι που ο κυνισμός, η κλοπή, η βία είναι μονοπώλιο άλλων; Θα ’θελες να είναι και δικά σου;
● Όταν κυριαρχεί η βία πρωταγωνιστές είναι πάντα οι χειρότεροι, θες να γίνεις πρωταγωνιστής σ’ αυτό το έργο;
● Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Ή τα μέσα καθορίζουν τον σκοπό;
● Μπορείς να ζωγραφίσεις με κομμένο κεφάλι μια συγγραφέα που διαφωνείς μαζί της;
● Βλέπεις γύρω σου ανθρώπους ή κατηγορίες; Λες νεαροί των Εξαρχείων ή ο Αλέξης; Αστυνομικοί ή ο Διαμαντής; Μετανάστες ή η Κούνεβα; Καθηγητές ή ο Πανούσης; Συγγραφείς ή ο Δοξιάδης; Βλέπεις πρόσωπα ή αύξοντες αριθμούς;
● Θες να νικήσεις πάση θυσία; Με οποιοδήποτε τρόπο; Ακόμα και με τον τρόπο των εχθρών σου; Αν κοιτάζεις πολλή ώρα την άβυσσο, η άβυσσος θα σε κοιτάξει κι αυτή.
● Φοβάσαι; Το μόνο πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο φόβος.
● Μήπως μισείς αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά από σένα; Θες να τους ακούσεις ή να τους κάνεις να σωπάσουν;
● Να τους πείσεις ή να τους εξαφανίσεις;
● Δεν ξέρεις και δεν σε νοιάζει; Η άγνοια δεν δικαιολογεί την κακία.
● Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τη βία, ελαφρυντικά για το φόβο, δεν υπάρχουν πρόσημα για τα όπλα. Δεν υπάρχουν δεξιά πιστόλια, αριστερές σιδερογροθιές. Το αίμα είναι αίμα. Ανθρώπινο.
● Δεν υπάρχει τίποτα απελευθερωτικό που να στηρίζεται στο φθόνο.
● Η κουλτούρα της ανευθυνότητας είναι εφεύρεση των εξουσιαστών. Ποτέ όσων αντιστέκονται.
● Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς προσωπική ευθύνη.
● Έχεις αρχίσει να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους σαν «παράπλευρες απώλειες»; Θυμάσαι πότε πρωτάκουσες αυτή τη φράση;
● Όσοι πληγώνουν έναν άνθρωπο είναι πάντα θύτες. Ποτέ θύματα.
● Το χειρότερο είδος κυνικού είναι αυτός που δεν έχει επίγνωση του κυνισμού του.
● Η αλήθεια δεν είναι ποτέ απλή. Θες έναν κόσμο με απλές αλήθειες, δικούς μας και εχθρούς, στρατόπεδα, ηρωικούς αγωνιστές και προδότες; Γίνε Ταλιμπάν.
● Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, νιώθεις μέσα σου να πνίγεσαι, θες να χτυπήσεις τη γροθιά σου στον τοίχο; Υπάρχουν δυο είδη ανθρώπων. Αυτοί που ξεσπάνε πάντα στους άλλους. Κι αυτοί που ξεσπάνε στον εαυτό τους για να μην πληγώσουν τους άλλους.
● Έχεις αποφασίσει σε ποια κατηγορία ανήκεις;
● Προσπαθώ να μη γίνω δολοφόνος, γι’ αυτό σκοτώνω τον εαυτό μου. (Tiger Lillys)
● Δεν είναι εύκολο, υπάρχει όμως μια απάντηση μόνο που σε απελευθερώνει. Η αγάπη για τη ζωή. Ποτέ το “viva la muerte”.
● Μπορεί να μην είναι βολικό, αλλά μόνο οι ηλίθιοι δεν αμφιβάλλουν.
● Όσο πιο επαναστατικός είναι ο στόμφος, τόσο πιο αφόρητο εγωισμό κρύβει.
● Θέλεις να μιλάς σαν προκήρυξη;
● Θέλεις να ζήσεις σε μια πόλη στρατόπεδο;
● Μπορείς να επιτρέψεις στη ζωή σου το φόβο; Να αναγκαστείς να διαλέξεις στρατόπεδο; Η βία και η αυθαιρεσία είναι πάντα στο ίδιο στρατόπεδο.
● Δεν μας αφορούν οι ερωτήσεις; Συμβαίνουν σε άλλους;
● Απόλυτα πεπεισμένοι ότι οι απαντήσεις μας είναι ορθές, έχουμε πάψει εδώ και καιρό ν’ ακούμε τις ερωτήσεις.
● Όμως οι ερωτήσεις είναι πάντα ξεροκέφαλες.
16°
