Η δήλωση του Γιάννη Ραγκούση, και κυρίως η υπαινικτική ή αποκαλυπτική δήθεν εκφορά της για τους μητροπολίτες, είναι άνευ λόγου σκανδαλιστική και εκ του περισσού να σχολιαστεί από έναν πολιτικό ή οποιονδήποτε άλλο.
Όλοι είναι ελεύθεροι στην προσωπική τους ζωή, ακόμη και αν αυτό εμφανίζει εσωτερική αντίφαση με τις διακηρυγμένες θρησκευτικές τους αρχές. Πάλι τους ίδιους και μόνο αυτούς αφορά. Το ανθρώπινο ευάλωτο υπερισχύει εξάλλου επί παντός, για όποιον συναισθάνεται κάπως τη λογοτεχνία της ζωής. Όταν το σχολιάζεις, το σκανδαλίζεις ασκόπως, και αποπροσανατολίζεις το περιεχόμενο του πολιτικού λόγου. Δείχνεις ότι εντυπωσιάζεσαι από μία υποτιθέμενη αντίφαση, η οποία όμως δεν υπάρχει ποτέ στη ζωή. Γιατί η πραγματικότητα της ζωής εμπεριέχει μόνο αντιφάσεις.
Η αντίδραση από την άλλη, της εκκλησίας, με το εξώδικο είναι επιθετική, φοβικά υποκριτική και υφολογικά αντεκδικητική, απέναντι σε ένα μεμονωμένο πρόσωπο, κάτι σαν ενδεικτικό θύμα εκφοβισμού.
Ο προοδευτικός χώρος και η φιλελεύθερη αντίληψη οφείλουν να έχουν καθαρότητα απέναντι σε απόλυτα αναχρονιστικά ζητήματα που έχουν τελειώσει προ πολλού στο σύγχρονο κόσμο. Η αδιανόητη ταύτιση πολιτών και πιστών δεν μπορεί να συνεχίζεται. Αυτή είναι ίσως μία από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα.
15°
