«Ο κόσμος καταλαβαίνει τα ζόρια της κυβέρνησης, γνωρίζει ότι δεν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι αποτελούν την αυθεντική έκφραση αυτών των πολιτικών που εφαρμόζονται. Και το χαίρεται αυτό. Προτιμάει αυτούς που παλεύουν να λειάνουν τις επιπτώσεις μιας αντικοινωνικής πολιτικής από αυτούς που την καθαγιάζουν».
Αυτή ήταν η κορυφαία ατάκα του υπουργού κ. Σκουρλέτη, σε κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά (Σ.Σ. ατάκα, που όπως και οι άλλες του, επιβεβαιώνουν την απόσταση της κυβέρνησης από την πραγματικότητα).
Τι άλλο είπε:
«Ζούμε σε συνθήκες μιας διαρκούς πολιτικής ήττας. Είμαστε αναγκασμένοι διαρκώς να κάνουμε συμβιβασμούς. Αλλά ταυτόχρονα να μπορούμε να διακρίνουμε και ποιες είναι οι μικρές έστω δυνατότητες για να σώζουμε ή να κερδίζουμε πράγματα από τη συμφωνία με τους θεσμούς».
«Αν συμβιβαστούμε με τα μέτρα λιτότητας, αυτό θα είναι το πρώτο βήμα της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς».
«Μπορεί να υπoστήκαμε μια πολιτική ήττα, αλλά η μεγαλύτερη πολιτική ήττα είναι όταν υιοθετείς τις προτάσεις του αντιπάλου σου. Και αυτό δεν θα το κάνουμε ποτέ»,
Η μεγάλη διαφορά της κυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι η τελευταία «εξακολουθεί να υπεραμύνεται της λογικής των προγραμμάτων λιτότητας. Μια διαφορά που πρέπει να την υπενθυμίζουμε συνέχεια γιατί είναι διαφορετικό να εφαρμόζεις πράγματα όταν βρίσκεσαι απέναντι με υπέρτερους συσχετισμούς, με παγιωμένες καταστάσεις, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις απέναντί σου έναν ιδιόμορφο πόλεμο από το εξωτερικό και το εσωτερικό, να συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις πολλά περιθώρια επιλογών αλλά να λες ότι εγώ δεν συμβιβάζομαι με αυτή την πολιτική, δεν παραδέχομαι ότι αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος. Και είναι τελείως διαφορετικό να λες ότι υπάρχει ο μονόδρομος της νεοφιλελεύθερης λιτότητας, ότι έχει έρθει το τέλος της Ιστορίας, ότι οι διακρίσεις μεταξύ Αριστεράς - Δεξιάς έχουν τελειώσει»
Δε θα υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους, επειδή παρατηρούνται «ακαμψίες της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι πειραματόζωο, όχι μόνο για να εφαρμόζονται ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αλλά για να αρχίζει να εμπεδώνεται η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, με τις διευρυμένες ανισότητες. Μιας Ευρώπης που ολοένα και περισσότερο απομακρύνεται από τις μεγάλες αξίες που την οδήγησαν στη συγκρότησή της».
18°
