Ένας απλός πολίτης παρατηρεί έκπληκτος την πολιτική ζωή. Και προσπαθεί να το φιλοσοφήσει...
Όταν τα ποντίκια εγκαταλείπουν ένα πλοίο, οι δημοσιογράφοι έχουν ήδη επιβιβαστεί στο επόμενο. Για την ΕΡΤ δεν το συζητώ. Τα υψηλά δημοσιογραφικά στελέχη είναι τόσο ευπροσάρμοστα που, ακόμα κι αν τους ρίξεις μέσα σε έρημο, είναι ικανοί να κάνουν κηπουρική σε κάκτους. Έντεκα λεπτά. Έντεκα ολόκληρα λεπτά. Και θανατοποινίτης να είσαι, φτάνουν και περισσεύουν για να διηγηθείς την ιστορία της ζωής σου. Το δελτίο της ΕΡΤ1 τα αξιοποίησε για να περιγράψει την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ηλεία. Είπαν και έδειξαν τα πάντα. Αν ο Γιώργος φύτευε συμβολικά κανένα δέντρο, θα άφηναν συνεργείο εκεί για να παρακολουθήσει την ανάπτυξή του μέχρι να θεριέψει και να δώσει καρπούς αντίστοιχους του κυβερνητικού έργου. Τι θέλω να πω; Πολλά, αλλά δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Να, ας γυρίσω πίσω στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο. Ο πρωθυπουργός ήθελε να πρωτοτυπήσει. Τα κατάφερε. Αλλά μπορούσε να πετύχει περισσότερα. Φέρνοντας μέσα τον Συνήγορο του Πολίτη έπρεπε να πετάξει έξω την ΕΡΤ. Εστω συμβολικά, για μία ώρα. Και μετά όλοι μαζί (εγώ αμισθί) να ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες από τις προτάσεις που θέλουν να βάλουν σε πειρασμό τον Γερουλάνο. Τι θα λέγατε για μία ΕΡΤ που θα κλείσει και θα ανοίξει αμέσως μετά με νέο καθεστώς, λιγότερους υπαλλήλους και ορθολογική λειτουργία; Δεν θα λέγατε τίποτα, επειδή θα μένατε με το στόμα ανοιχτό. Κρατήστε το ανοιχτό για να χασμουρηθείτε, βλέπετε όνειρο. Η ιδέα υπάρχει, αλλά θα ξεψυχήσει μόλις πέσει επάνω σε τραπέζι. Η ΕΡΤ κλείνει. Η τεράστια ακίνητη περιουσία της αξιοποιείται για αποζημιώσεις και συντάξεις προσωπικού και το ευαγές ίδρυμα γίνεται BBC. Ξεχάστε το. Δεν υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψει το κόμμα. Ακόμα και αν επιχειρηθούν παρεμβάσεις, η ΕΡΤ θα λειτουργεί ως έχει. Με την ίδια προβολή. Δύο έργα σεξ που λέγαμε παλαιότερα, το πρώτο είναι και κυβερνητικό.
Στη Νέα Δημοκρατία έχει δύο έργα καράτε. Αναπόφευκτο. Κατάφεραν ως κυβέρνηση να γίνουν γρήγορα ανάμνηση, δεν αποκλείεται να καταφέρουν το ίδιο και ως κόμμα. Θυμίζω ότι δύο από τους τρεις διεκδικητές είχαν δημιουργήσει δικό τους κόμμα, με σκοπό να τη διασπάσουν. Ο τέταρτος διεκδικητής, ο Ψωμιάδης, είναι μονίμως στο δικό του κώμα. Και το φαβορί έχει εφεύρει ένα πριβέ ιδεολογικό ρεύμα. Παρακαλώ θα ήθελα την προσοχή όσων άκουσαν τη Ντόρα να δηλώνει ότι θα είναι υποψήφια. Ωραία. Τώρα εξηγήστε μου σε τριάντα δεύτερα και με πενήντα λέξεις, τι στο διάολο είναι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός. Άσ’ το, δεν υπάρχει λόγος. Αν το ήξερες στα 70s μπορούσες να βγάλεις γκόμενα σε αμφιθέατρο. Τώρα δεν έχει καμία σημασία. Κατά μία εκδοχή, κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι όταν έχεις συμφωνήσει με τον προηγούμενο πρόεδρο να σου παραδώσει το δαχτυλίδι, το κλειδί, το μαγαζί ολόκληρο. Εσύ, ως αντάλλαγμα, προσφέρεις στήριξη και, αν υπάρξει ανάγκη, πλήρη κάλυψη σε ανθρώπους που μπορεί να έχουν περιπέτειες. Οι καραμανλικοί το διαψεύδουν. Γι’ αυτό και εσείς, αν πετύχετε κανέναν από αυτούς, να τον ρωτήσετε για ποιο λόγο ο δικός τους δεν πάει ούτε βήμα πέρα από την 8η Νοεμβρίου. Να σας πω εγώ. Επειδή οι σύντομες διαδικασίες βολεύουν τη Ντόρα, ειδικά όταν διαπιστώνει ότι η δημοφιλία της στη βάση δεν υπερβαίνει το 30%. Το συνέδριο ελέγχεται, η βάση είναι πιο δύσκολη υπόθεση. Εντάξει, για τα μέσα ενημέρωσης δεν το συζητώ. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μεγάλα μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να μεταδίδουν ότι η Ντόρα κέρδισε την ηγεσία της ΝΔ, ακόμα κι αν εκλεγεί ο Ψωμιάδης. Η λογική λέει ότι θα νικήσει με τον τρόπο που ο Ράσελ Κρόου βγάζει το μεροκάματο ως «Μονομάχος». Αν το έπαιζα στο στοίχημα, πάλι Ντόρα θα επέλεγα. Μεταξύ μας, μόνο το στοίχημα μπορεί να φέρει την ανατροπή στη Νέα Δημοκρατία. Ολόκληρη η οικογένεια Μητσοτάκη είναι ικανή να υπονομεύσει την υποψηφιότητα της Ντόρας, μόνο και μόνο επειδή θα έχει παίξει Ψωμιάδη με τρελή απόδοση και ακόμα πιο τρελά λεφτά.
20°
