Από το βήμα του ραδιοφωνικού σταθμου «Στο Κόκκινο», ο Υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής υπενθύμισε σήμερα «τη ρητή συνταγματική διάταξη για αποχώρηση στο 67ο έτος της ηλικίας» και κάλεσε τους δικαστές να ασχοληθούν με τα πραγματικά και χρόνια προβλήματα της δικαιοσύνης.
Χαρακτήρησε «απαράδεκτο» το κλίμα εμφυλίου πολέμου που έχει επικρατήσει στο δικαστικό χώρο και, με τις δηλώσεις του, διαχώρισε τη θέση του από την επιμονή της Προέδρου του Αρείου Πάγου να ανέβει το όριο συνταξιοδότησης των δικαστών, από τα 67 έτη που ορίζονται από το Σύνταγμα, στα 70, διερωτώμενος για ποιο λόγο οι δικαστές δεν ασχολούνται με τα πραγματικά προβλήματα της Δικαιοσύνης αλλά αναλώνονται σε δηλώσεις επί δηλώσεων για το ζήτημα της συνταξιοδότησης.
O Υπουργός, μιλώντας στους Π. Αγγελόπουλο και Γ. Τραπεζιώτη, είπε:
«Πριν από τρεις μήνες περίπου, είχα τοποθετηθεί για το ζήτημα και είχα πει ότι στο πλαίσιο του Συντάγματος δεν μπορεί να γίνει αλλαγή των ορίων συνταξιοδότησης των δικαστών,γιατί υπάρχει ρητή συνταγματική διάταξη. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μπορεί να συνεδριάζει και να εκφράσει απόψεις ενόψει της αναθεώρησης του Συντάγματος, αλλά όσον αφορά το αν επιτρέπεται οποιαδήποτε αλλαγή αυτή τη στιγμή έχω τοποθετηθεί με σαφήνεια πράγμα που κάνω και σήμερα για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία.
Εκείνο που με ανησυχεί είναι η σφοδρότητα και η ταχύτητα με την οποία εκδίδονται ανακοινώσεις και βάλλουν οι δικαστές ο ένας εναντίον του άλλου. Δίνεται μια εικόνα εμφυλίου, η οποία πλήττει το κύρος της Δικαιοσύνης και απογοητεύει το σύνολο των πολιτών και της κοινωνίας. Έχω κάνει κατ’ επανάληψη δημόσιες εκκλήσεις να υπάρξει αυτοσυγκράτηση και να λυθούν αυτά τα ζητήματα εντός των θεσμικών οργάνων της Δικαιοσύνης και της Πολιτείας. Επαναλαμβάνω: Οι ανακοινώσεις αυτές εκδίδονται από δικαστές και στη συνείδηση του πολίτη ο δικαστής παραμένει δικαστής, είτε εκδίδει αποφάσεις, είτε εκδίδει συνδικαλιστικές ανακοινώσεις. Με αυτές τις ανακοινώσεις δημιουργείται μια αίσθηση στην κοινωνία, ότι δεν υπάρχει ούτε όριο, ούτε φραγμός. Και γίνεται μεγάλη ζημιά για τη Δικαιοσύνη.
Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι το εξής: Αυτά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η δικαιοσύνη και αναλώνονται σε ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων δικαστές και ενώσεις; Διότι αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει χρόνια προβλήματα της Δικαιοσύνης τα οποία έχουν φτάσει σε σημείο ο πολίτης να μην απευθύνεται πλέον στη Δικαιοσύνη,γιατί δεν βρίσκει το δίκιο του. Καταθέτει μια αγωγή και εκδικάζεται μετά από επτά χρόνια. Αυτά είναι τα πολύ σημαντικά προβλήματα, τα οποία πρέπει να λύσουμε και με τα οποία δε βλέπω να ασχολείται ιδιαίτερα κανείς. Διερωτώμαι ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που έπρεπε να αναλαμβάνουν οι ενώσεις και οι δικαστές για την επίλυση αυτών των προβλημάτων και δυστυχώς δεν τις βλέπουμε. Είναι λοιπόν απολύτως αρνητική όλη αυτή η εικόνα και είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι ενώ η κυβέρνηση με σαφήνεια έχει τοποθετηθεί, καλείται από ορισμένες ενώσεις να επανατοποθετηθεί. Επίσης είναι προβληματικό, το να καλείται ο υπουργός Δικαιοσύνης από ενώσεις δικαστών να παρέμβει και να εμποδίσει αυτή την ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Θα ήταν παρέμβαση βίαιη και απαράδεκτη στο έργο της δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη θα κάνει αυτό που είναι να κάνει και από κει και πέρα η κυβέρνηση έχει τοποθετηθεί, ότι δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή του ορίου, αφού το Σύνταγμα περιέχει ρητή διάταξη. Χρειάζεται αυτοσυγκράτηση. Νομικές απόψεις μπορεί να εκφράσει ο καθένας,έχουν το βάρος τους,αλλά το ζήτημα είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή του ορίου».
20°
