Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας και η συνοδεία του επέστρεψαν από τη πενθήμερή τους στην Κούβα. Και φαίνεται ότι τα περάσαν όμορφα. Αυτό τουλάχιστον φανερώνει το σχετικό non paper, που διοχετεύτηκε από το Μαξίμου στα μέσα ενημέρωσης:
«Το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στη Κούβα πέρα από την αυτοτελή πολιτική του σημασία έχει και παραλειπόμενα και από ό,τι φαίνεται θα έχει και συνέχεια» αναφέρει το μνημειώδες αυτό κείμενο, στο οποίο προστίθεται ότι ο κ. Τσίπρας έλαβε προσκλήσεις να επισκεφθεί τη Νικαράγουα, τον Ισημερινό, τη Βολιβία και το Μεξικό. Όχι τυχαία. «Αλέξη, κρατάτε γερά, είσαι το στήριγμα στην Ευρώπη του προοδευτικού κόσμου της Λατινικής Αμερικής» φέρεται κατά το ίδιο non paper να του είπε ο πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα.
Και προσθέτει υπερήφανα η κυβερνητική πηγή:
«Η παρουσία αλλά και η ομιλία Τσίπρα έκαναν αίσθηση. Μόλις τελείωσε τον επικήδειο, ο Ραούλ Κάστρο τον αγκάλιασε. Ήταν ο μοναδικός Ευρωπαίος που τίμησε με την παρουσία του την τελετή και αυτό για τους Κουβανούς, τους Λατινοαμερικάνους αλλά και όλο τον προοδευτικό κόσμο που αγωνίζεται σε όλο τον πλανήτη έχει μεγάλη συναισθηματική, συμβολική και πολιτική σημασία. Ας περιμένουμε τη συνέχεια με τα ταξίδια στις χώρες της Λατινικής Αμερικής»!!!
Αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αφού συνέκρινε την επανάσταση του 1821 με την κουβανική του 1959, δεν εφείσθη εγκωμίων στις αναφορές του για τον Φιντέλ Κάστρο. Είπε χαρακτηριστικά, μεταξύ πολλών άλλων:
«Ήταν ένα παγκόσμιο σύμβολο αγώνα και αντίστασης, που με το παράδειγμά του ενέπνευσε τους αγώνες των λαών σε ολόκληρο τον κόσμο, τους αγώνες για ανεξαρτησία, ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Αποχαιρετούμε τον Φιντέλ των φτωχών, των καταπιεσμένων, των ανυπότακτων, τον Φιντέλ που ανήκει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μετέτρεψε τη Κούβα από μία ακόμη δικτατορία σε ένα παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης και αξιοπρέπειας. Ο Φιντέλ έφυγε από τη ζωή αλλά θα βρίσκεται πάντα στους μικρούς και μεγάλους αγώνες των λαών σε όλο τον πλανήτη. Στη φλόγα της αντίστασης των καταπιεσμένων που διεκδικούν την αξιοπρέπειά τους».
Φαίνεται ότι όλα αυτά που έγιναν στη Κούβα ξεσήκωσαν κύμα υπερηφάνειας και ενθουσιασμού στην Αθήνα. Χαρακτηριστικά, ο γνωστός κ. Πολάκης ανάρτησε στο διαδίκτυο:
Και ο γνωστότερος κ. Ζουράρις, υφυπουργός Παιδείας ειρήσθω εν παρόδω, κατακεραύνωσε όσους υποστήριξαν ότι ο θανών δεν ήταν εδώ που τα λέμε και το πρότυπο δημοκρατικού ηγέτη:
«Μαλάκες και χοντρομαλάκες όσοι αποκαλούν τον Κάστρο δικτάτορα» δήλωσε επιγραμματικά.
Εν αναμονή πάντως της συνέχειας με τα ταξίδια στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, που προαναγγέλλει το περισπούδαστο κυβερνητικό non paper, ας θυμηθούμε ότι:
Ο Ερντογάν έχει απασφαλίσει και απειλεί σε καθημερινή βάση Ελλάδα και Κύπρο. Ο Βόλφανγκ Σόιμπλε δεν έχει πάψει να απεργάζεται το Grexit. Η αξιολόγηση δεν φαίνεται να κλείνει και μάλλον δεν θα υπάρξει απόφαση στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, καθώς ήδη οι δανειστές ζητούν πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα μόνιμου χαρακτήρα έως και το 2020. Το μεταναστευτικό πρόβλημα πνίγει τη χώρα.
Για να αντιμετωπίσει όλα αυτά και πολλά άλλα η Ελλάδα, στο σημερινό κατάντημά της, επαιτεί βοήθεια και στήριξη από εκεί που μπορεί να δοθεί, δηλαδή από τις χώρες της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης και τις Ηνωμένες Πολιτείες, «μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου», που λέει και ο κ. Παυλόπουλος.
Πιστεύει λοιπόν ο κ. Τσίπρας ότι μπορεί τη λάβει από Λατινοαμερικανούς δικτάτορες και από τους τρεις Αφρικανούς ηγέτες (μεταξύ αυτών ήταν και ο αιμοσταγής δικτάτορας της Ζιμπάμπουε Ρόμπερτ Μουγκάμπε), με τους οποίους από κοινού θρήνησε το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο; Και επειδή η απάντηση είναι αυτονόητη και επειδή όλα αυτά συγκρούονται βάναυσα με τη κοινή λογική, συνιστά ακραίο κίνδυνο να αγνοεί ο Έλληνας πρωθυπουργός το διεθνές πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η χώρα μας και να υπερηφανεύεται ότι είναι ο μόνος Ευρωπαίος που πήγε στη Κούβα. Για να θυμηθούμε λίγο και τον κ. Ζουράρι, όλοι οι άλλοι δηλαδή που το απέφυγαν μαλάκες είναι;
12°
