Το γκέτο της πόλης με luben καφενέδες και θυμωμένους θαμώνες από τη μια, το μότο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» από την άλλη. Το sex and the city lifestyle από τη μια και η γειτονιά της κουλτούρας, της αριστερής-προοδευτικής ιδεολογίας της επανάστασης από την άλλη…
Πώς συνυπάρχουν όλα αυτά μαζί και πού ακριβώς τοποθετούνται οι νέοι;
Τι σχέση μπορεί να έχουν με την πολιτική και πόσο εγκλωβισμένοι νιώθουν οι νέοι της Ελλάδας του σήμερα;
Σε αυτά τα ερωτήματα απαντούν τα ευρήματα workshop της qed με νέους 18-29 ετών και θέμα «Νέοι και Πολιτική» που έγινε το Δεκέμβριο του 2015.
Η απογοήτευση, η αίσθηση αδυναμίας, η αναζήτηση του από μηχανής θεού, ο ορθολογισμός ως μειοψηφική μόνο τάση και το ερώτημα: «τι θα υπερισχύσει; ο συμβιβασμός με τη δυστοπία ή μια νέα δυναμική πόλωση που ενδύεται τη γλώσσα της ταξικής αντιπαλότητας» διατρέχουν ως έννοιες εξίσου φασματικές και πραγματικές.
Όπως επιβεβαιώνει η πανελλαδική ποσοτική έρευνα της qed στα πλαίσια του παρατηρητηρίου κοινωνικοπολιτικών αλλαγών «Ελλάδα 2.0», τα απεικάσματα που οι νέοι 18-29 μας προσφέρουν δεν αφορούν μόνο αυτούς, αφορούν στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας.
Το δίλημμα: «να συμβιβαστούμε στη γλυκιά ακινησία της δυστοπίας μας ή να ανεβούμε στο σκουπόξυλο της νέας ταξικής μας αντιπαλότητας» αφορά όλους μας, ενώ προς ώρας οι νέοι δηλώνουν απρόθυμοι να οδηγήσουν την ατμομηχανή της επανεκκίνησης και μάλλον επιλέγουν το dolce far niente ενός συμβολικού Gotham city.
21°
