Ένα ολοκαίνουργιο ηλεκτρονικό φόρουμ προστέθηκε στο δημόσιο διάλογο, στο οποίο ανταλλάσσονται ιδέες και απόψεις για την εθνική ανασυγκρότηση της Ελλάδας. Ο «e-κύκλος» άνοιξε και απευθύνει «πρόσκληση για απαντήσεις στην πρόκληση της νέας πραγματικότητας». Σύμφωνα με την ταυτότητα του φόρουμ «η Ελλάδα έχει ταλαιπωρηθεί στα χρόνια της κρίσης. Ταλαιπωρήθηκε από απλουστεύσεις, ψέματα, ή ακόμα και ψευδαισθήσεις, από γενικολογίες, υπεκφυγές, αδιαφορία για τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς συσχετισμούς, από άγνοια του ιστορικού βάθους των προβλημάτων.
Η εμπειρία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανακύκλωσης του συμβατικού δημόσιου λόγου. Τώρα δεν συγχωρείται η αποσπασματική θεώρηση, η αναβολή των σημαντικών αποφάσεων, η μετακύλιση των ευθυνών στους «προηγούμενους», τους «παλιούς», τους άλλους.
Ο τρέχων δημόσιος λόγος - πολιτικός, δημοσιογραφικός, κοινωνικός, δοκιμιακός, επιστημονικός και τεχνοκρατικός - περιέχει ψηφίδες αυτοκριτικής και πρωτοτυπίας που προσπαθούν να συλλάβουν στο σύνολό του το ελληνικό ζήτημα και να προτείνουν τρόπους υπέρβασής του. Όμως όλες αυτές οι συνεισφορές ασφυκτιούν σε ένα περιβάλλον βαθιά δημαγωγικό, ιδεολογικά αυταρχικό και πολιτικά νεοπλουτίστικο».
Ο e-κύκλος θα ήθελε να συμβάλλει στο να σταματήσει αυτή η αποστράγγιση της χώρας ανοίγοντας ένα κύκλο ιδεών και προτάσεων για την εθνική ανασυγκρότηση. Για την ανατροπή του κλίματος αδιεξόδου και απαισιοδοξίας που καθηλώνει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου.
«Στην πραγματικότητα όλα όσα περιέχονται σε ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που υπερβαίνει το μνημόνιο και οδηγεί στην Ελλάδα του 2021 υπό συνθήκες επάξιες μιας τέτοιας επετείου ( 1821-2021 ) έχουν λίγο πολύ ειπωθεί και εξακολουθούν να διατυπώνονται με διάφορες ευκαιρίες. Ο ευρωπαϊκός και ο διεθνής διάλογος για αντίστοιχα θέματα είναι εξαιρετικά πλούσιος. Το ζήτημα είναι να αναδειχθούν και να προκύψουν οι πολιτικές, κοινωνικές, αξιακές, θεσμικές και επιχειρησιακές προϋποθέσεις που επιτρέπουν να συντεθούν οι επιμέρους προτάσεις και να αποδειχθεί η περιβόητη υλική δύναμη των ιδεών.
Πράγμα καθόλου εύκολο γιατί παρεμβάλλονται αγκυλώσεις και σκοπιμότητες που θέλουμε να αποφύγουμε. Θέλουμε ο e-κύκλος να λειτουργεί ως forum ενός δημόσιου λόγου που δεν ανταγωνίζεται ούτε τον κομματικό, ούτε τον δημοσιογραφικό, ούτε τον επιστημονικό αλλά συμβάλει στο να διατυπωθεί ένας ολοκληρωμένος δημόσιος λόγος για την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη και τον κόσμο. Ολοκληρωμένος σημαίνει μετατρέψιμος σε πολιτικές, θεσμικές, κοινωνικές, οικονομικές και τελικά αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
- μια ισχυρή συλλογική εθνική ταυτότητα που δεν φοβάται να διεκδικεί τη θέση της μέσα στην Ευρώπη και στον κόσμο
Ο e-κύκλος είναι ανοικτός σε όλες και όλους εκείνους που θέλουν να συνδιαμορφώσουμε ένα σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης παρακολουθώντας ταυτοχρόνως τη συγκυρία και παρεμβαίνοντας σε αυτή, βλέποντας πάντα πιο μακριά από τα γεγονότα και τις καταστάσεις.
Ο e-κύκλος είναι συνεπώς μια πρόσκληση να απαντήσουμε στην πρόκληση της νέας πραγματικότητας».
Ο Δημήρης Θωμάκος με το άρθρο του, παραλληλίζει το διχασμό της περιόδου 1964 -1974 σε «ενωτικούς» και «ανθενωτικούς» με τον διχασμό της περιόδου 2010-2015 σε «μνημονιακούς» – «αντιμνημονιακούς». «Ο διχασμός του 1964-74, όσο και ο πρόσφατος του 2010-15, βασίστηκαν σε μια πλάνη» τονίζει, εξηγώντας πως «οι ενωτικοί της περιόδου 1964-74 όπως και οι αυτοαποκαλούμενοι αντιμνημονιακοί εθελοτυφλούσαν ή αρνούνταν να αποδεχτούν την πραγματικότητα. Και στις δύο περιπτώσεις δεν υπήρχε ουσιαστικό αντικείμενο διαφοράς». «Η απόλυτη καταστροφή, όπως συνέβη τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο, μπορεί να απεφεύχθει την τελευταία στιγμή, το τίμημα όμως της διαίρεσης και του διχασμού ήταν βαρύ» σημειώνει o συγγραφέας
[Ο Δημήτρης Θωμάκος είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι απόφοιτος της Σχολής Fletcher School of Law and Diplomacy του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστώνης. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Μάντσεστερ και στο Λονδίνο (UCL) και εργάστηκε ως Τεχνικός Εμπειρογνώμονας στο Αεροναυτικό Τμήμα του Δορυφορικού Οργανισμού Inmarsat. Είναι μέλος του Τ.Ε.Ε..]
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού ΘΕΣγάλα, Θανάσης Βακάλης, με το άρθρο του αναλύει γιατί η οργάνωση της παραγωγής είναι το πρώτο βήμα για την αναδιάρθρωση της αγροτικής ανάπτυξης. «Ο αγροδιατροφικός τομέας διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις ώστε να γίνει ένας από τους κύριους μοχλούς ανάπτυξης της χώρας» τονίζει, επισημαίνοντας όμως τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι μικροί γεωργοί. Ο Θ. Βακάλης σημειώνει πως θα πρέπει να δοθούν κίνητρα για την ανάπτυξη συνεταιρισμών και τονίζει πως «η αγροτική παραγωγή δεν είναι μικροκομματική ούτε συντεχνιακή υπόθεση αλλά αφορά την πατρίδας μας, κι αυτό καλό θα ήταν να το κατανοήσουν τα κόμματα και οι εργατοπατέρες.»
[Ο Θανάσης Βακάλης, απόφοιτος Ιατρικής, από τον Πλατύκαμπο Λάρισας, είναι ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού «ΘΕΣγάλα».]
Τις προϋποθέσεις της εθνικής ανάτασης (κοινωνικές, πολιτικές, θεσμικές και αναπτυξιακές) καταγράφει στο άρθρο του ο Χρήστος Δερβένης, εκτιμώντας «πως μπορούμε να αντιδράσουμε και να σταματήσουμε την κατρακύλα της χώρας μας, να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος και να δημιουργήσουμε το περιβάλλον που απαιτείται για την ανάταση της χώρας». «Η ικανοποίηση αυτών των προϋποθέσεων είναι η αφετηρία για την εθνική ανάταση. Στο χέρι μας είναι. Όποιοι θέλουν και μπορούν. Αν δεν το τολμήσουμε και παραμείνουμε δέσμιοι ενός αδύναμου «θα ήθελα» κι ενός δυνατού «δεν τόλμησα», τι θα διηγηθούμε στα παιδιά μας όταν θα ρωτούν: κι εσύ γιατί δεν έκανες κάτι;» τονίζει.
[Ο Χρήστος Δερβένης γεννήθηκε στο Βόλο στις 29 Απριλίου 1954. Γιατρός. Έχει μετεκπαιδευτεί σε διάφορα κέντρα του εξωτερικού στις ενδοσκοπήσεις, στη λαπαροσκοπική χειρουργική και στη χειρουργική του ήπατος, και του παχέος εντέρου. Είναι επισκέπτης καθηγητής χειρουργικής σε πανεπιστήμια της Ευρώπης (Βέρνη, Ελβετίας – Βερόνα, Ιταλίας, Bergen Νορβηγίας – Lund Σουηδίας) των ΗΠΑ (Mayo Clinic, Atlanta, Yale) και της Νότιας Αφρικής όπως και έχει προσκληθεί για διαλέξεις σε πολλά Πανεπιστήμια συμπεριλαμβανομένου και του Harvard των ΗΠΑ. Είναι μέλος Διοικητικών Συμβουλίων πολλών Ελληνικών και Διεθνών Επιστημονικών Εταιρειών. Σήμερα είναι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Χειρουργικής Πεπτικού. Ο κ. Δερβένης σήμερα είναι συντονιστής διευθυντής του Α΄ Χειρουργικού Τμήματος του Κωνσταντοπουλείου Νοσοκομείου Νέας Ιωνίας (Αγία Όλγα).]
Με αφορμή τη νίκη της Λεπέν στην Γαλλία, ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος αναλύει την πρόκληση που αντιμετωπίζει η φιλελεύθερη δημοκρατία με την αύξησης της πολιτικής επιρροής ακροδεξιών πολιτικών σχημάτων, επισημαίνοντας και τα αδιέξοδα της «αντιφασιστικής» ρητορείας. Ο συγγραφέας περιγράφει τη διαφορά ανάμεσα στην εξτρεμιστική ακροδεξιά και την λαϊκιστική ακροδεξιά, καταλήγοντας στο ότι «η ακροδεξιά δεν συνιστά, προς το παρόν τουλάχιστον, αξιοσημείωτο εκλογικό μέγεθος». Όμως, «το πρόβλημα είναι αλλού» τονίσει ο συγγραφέας, σημειώνοντας πως «πρόκειται για την επικράτηση των ιδεών της ακροδεξιάς στην κοινωνία, κάτι που οδηγεί τα καθιερωμένα κόμματα να προσπαθήσουν να ενσωματώσουν στη ρητορική τους καίρια στοιχεία της ακροδεξιάς ατζέντας».
[Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος γεννήθηκε το 1955 στην Καλαμάτα. Χημικός μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου του "Ρήγα Φεραίου" και της συντακτικής επιτροπής του "Θούριου" στη μεταπολίτευση του 1974. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες "Αυγή", "Εγνατία", "Θεσσαλονίκη" και στο περιοδικό "Αντί". Ιδρυτής και διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης "Ράδιο Παρατηρητής" και του λογοτεχνικού περιοδικού "Παρατηρητής". Υπεύθυνος εκδόσεων στους εκδοτικούς οίκους "Παρατηρητής" και "Επίκεντρο". Διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό "Balkan Horizons". Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (CDRSEE) και γενικός γραμματέας της "Ένωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια".]
Το μέτρο του περιουσιολογίου που μελετά η κυβέρνηση αναλύει στο άρθρο του ο Μαρίνος Σκανδάμης, επισημαίνοντας πως καθώς το μέτρο δεν θα αφορά όσους έχουν αποκτήσει παράνομα κινητά περιουσιακά στοιχεία μια και δεν θα διακινδυνεύσουν τη δήλωσή τους, θα απομένει ν’ αφορά μόνο αυτούς που νομίμως κατέχουν κινητά περιουσιακά στοιχεία. «Η επιλογή όμως των πολιτών να φυλάσσουν τα αντικείμενά τους εκτός τραπεζών, προέρχεται από την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα, που συνοδεύεται από έλλειψη εμπιστοσύνης προς το κράτος» σημειώνει τονίζοντας πως επιπλέον «για πρώτη φορά έχουμε μια βαθιά εισχώρηση του κρατικού ενδιαφέροντος σε ένα χώρο προσωπικής προστασίας και εχεμύθειας».
[O Μαρίνος Σκανδάμης είναι Δικηγόρος, Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Τη διδακτορική του έρευνα διεξήγαγε στα πανεπιστήμια Harvard Η.Π.Α. και Αμβούργου Γερμανίας, ενώ έχει κάνει και δημοσιογραφικές σπουδές. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και Ειδικός Γραμματέας στο ίδιο Υπουργείο. Έχει εκλεγεί ως Εθνικός Εμπειρογνώμων σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ε.Ε. Είναι μέλος διεθνών και εθνικών επιστημονικών και κοινωνικών φορέων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εγκληματολογία.]
12°
