Οι άνθρωποι που βρίσκονται στη Λέσβο, μέσα από τις δικές τους αφηγήσεις και εμπειρίες, με βοήθησαν να κατανοήσω σε βάθος αυτό που συμβαίνει στο νησί. Αυτός ήταν άλλωστε και ο σκοπός του ταξιδιού μου... Αισθάνομαι ιδιαίτερο σεβασμό για αυτούς που βρίσκονται στο νησί και οι οποίοι, παρά τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν και τις σκληρές στιγμές που διαρκώς βιώνουν, προσφέρουν αλληλεγγύη, ασφάλεια, φαγητό, χαμόγελο και αξιοπρέπεια στους χιλιάδες πρόσφυγες που φτάνουν κάθε μέρα στις ακτές της Λέσβου» λέει ο Αλέξανδρος Νομικός, που με την κάμερά του καταγράφει σκηνές από την καθημερινότητα της ζωής των προσφύγων που μόλις έχουν φτάσει ή που έχουν πάρει τα χαρτιά τους περιμένοντας να πάρουν το πλοίο για έναν επόμενο σταθμό που θα τους φέρει πιο κοντά στον προορισμό τους.
Κι ενώ η ζωή για τα μικρά παιδιά συνεχίζεται με παιχνίδια κάτω από τα λιόδεντρα και στις ακτές συνεχίζουν να καταφτάνουν οι βάρκες με τους νέους αφιχθέντες, το «In Transit» μας μεταφέρει την εμπειρία των ανθρώπων που έχουν πάει στο νησί για να βοηθήσουν, ένα δίκτυο εθελοντών, διεθνών οργανώσεων αλλά και ντόπιων, εξηγώντας μας τις διαδιασίες καταγραφής και ταυτοποίησης στο Κέντρο Πρώτης Υποδοχής, τις προσπάθειές τους να οργανώσουν τη ζωή των προσφύγων στους ξενώνες φιλοξενίας και να προσφέρουν ανακούφιση στο δύσκολο ταξίδι τους.
Με τις αφηγήσεις τους μας μεταφέρουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και το σθένος που χρειάζεται για να τα βγάλουν πέρα, περιγράφοντάς μας το συναίσθημα του να δείχνεις αλληλεγγύη στην πράξη. Και μας εξηγούν πως η αίσθηση που αποκομίζουν όσοι έρχονται σε επαφή με τους πρόσφυγες ότι έχουν να κάνουν με ανθρώπους σαν κι εμάς που χρειάζονται βοήθεια, μαζί με την οργάνωση που αποτρέπει το χάος, κάνουν την ξενοφοβία της μικρής κοινωνίας του νησιού να υποχωρεί.
Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί το δράμα των προσφύγων γιατί δεν είναι στη θέση τους. Όπως λέει χαρακτηριστικά ένας εθελοντής, με τίποτα δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι περνούν οι άνθρωποι που φτάνουν στο νησί, πώς νιώθουν», ειδικά οι άνθρωποι που φέρνει το Λιμενικό από τα ναυάγια. Πολλοί έχουν χάσει τους δικούς τους ανθρώπους. «Είναι ο πατέρας που έχει χάσει τα παιδιά του στη θάλασσα, στην προσπάθειά του να φέρει την οικογένειά του στην Ευρώπη για ένα καλύτερο αύριο. Πέρα από το πένθος και τη θλίψη του, έχει να αντιμετωπίσει και το βάρος της ευθύνης μιας απόφασης που ήταν δική του».
18°
