Ο Χαράλαμπος Αθανασίου, πρόεδρος της πολυπληθέστερης συνδικαλιστικής δικαστικής ένωσης, επιλογή του Αντώνη Σαμαρά για τη θέση του επικεφαλής του ψηφοδέλτιου επικρατείας της ΝΔ, δεν είναι άγνωστος. Είναι ο εισηγητής της άποψης ότι, παρά τη ρητή απαγόρευση του Συντάγματος, οι δικαστές δικαιούνται να απεργούν ή να περιορίζουν την εκδίκαση των υποθέσεων αναλόγως της μείωσης των μισθών τους. Παλιότερα, είχε συνηγορήσει υπέρ της πειθαρχικής δίωξης των συναδέλφων του συνδικαλιστικών του αντιπάλων, που τόλμησαν να ασκήσουν κριτική στο βίο και την πολιτεία του δίδυμου Ρωμύλου Κεδίκογλου και Γιώργου Σανιδά. Πρόσφατα, αφού ξιφούλκησε κατά των απόψεων της τρόικας για την αποτελεσματικότητα της ελληνικής δικαιοσύνης, αρνούμενος κάθε μερίδιο ευθύνης της για την πολυεπίπεδη ελληνική κρίση, έφτασε στο σημείο να υπερασπιστεί το δικαστικό λειτουργό που ευθύνεται για τη διαφυγή του Μάκη Ψωμιάδη στο εξωτερικό.
Ο ίδιος ο κ. Αθανασίου αιτιολόγησε στο δελτίο του MEGA την ένταξή του στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΝΔ ως εξής: «Ο Πρόεδρος της ΝΔ, ο Αντώνης Σαμαράς, με το οποίο γνωρίζομαι από πολλά χρόνια, ήταν ο αποφασιστικός παράγων που δέχτηκα να αλλάξω χώρο δραστηριότητας, από τη δικαιοσύνη στην πολιτική. Είναι ένας άνθρωπος, τον οποίο πιστεύω, έχω γνωρίσει πολύ καλά -με συγχωρείτε για την έκφραση- τον έχω τσεκάρει. Πιστεύω ότι θέλει να πάει τη χώρα δυο βήματα πιο πέρα κι αυτός ήταν ο λόγος που με έκανε να ανταποκριθώ στην πρότασή του. Μου έκανε εντύπωση η διαφάνεια, την οποία θέλει να έχει ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, όπως έχει δηλώσει, και η εφαρμογή του νόμου χωρίς εκπτώσεις». `Αν αυτή είναι η κρίση του πιο προβεβλημένου δικαστή της χώρας για το πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να κατανοήσουμε ποια είναι η ποιότητα των ημεδαπών δικαστικών αποφάσεων. Αρκεί να σκεφτούμε ότι ο πιο «αποφασιστικός παράγων» για την έκβαση μιας δίκης είναι η ικανότητα του δικαστή να αξιολογεί την προσωπικότητα μαρτύρων και κατηγορουμένων.
Στο δικαστικό μας σύστημα, η αξιολόγηση των μαρτύρων δεν ελέγχεται από τα ανώτατα δικαστήρια, όπως ο `Αρειος Πάγος, στον οποίο υπηρετεί ο κ. Αθανασίου. Κατά το νόμο αυτά περιορίζονται μόνο σε νομικές αξιολογήσεις. Ταιριαστά με τη νομική παράδοση, ο κ. Αθανασίου προτίμησε να ενταχθεί ως βουλευτής επικρατείας απευθείας στην ανώτατη βαθμίδα της πολιτικής. Εκεί, ελλείψει σταυρού, δεν διακινδυνεύει να αξιολογηθεί από τους πολίτες για την ομολογία του περί της γοητείας που του ασκεί ο Αντώνης Σαμαράς. Επειδή όμως η γοητεία δεν μπορεί παρά να είναι αμοιβαία, στους πολίτες απομένει να αξιολογήσουν όχι μόνο ποια δικαιοσύνη οραματίζεται ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά και τι μερίδιο ευθύνης αναλογεί στην παράταξή του για τον τρόπο, με τον οποίο ασκείται η δικαστική εξουσία στη χώρα μας. `Ισως γι` αυτό, η υποψηφιότητα Αθανασίου είναι χρήσιμη. Μας υπενθυμίζει ότι η δικαιοδοτική λειτουργία υπόκειται στον έλεγχο και την κριτική του πολίτη, γιατί βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής, δηλαδή του τρόπου άσκησης της κρατικής εξουσίας.
*O Γιάννης Κωνσταντίνου είναι δικηγόρος Θεσσαλονίκης
