Ο πολιτικός χρόνος που ζήσαμε τα δύο τελευταία χρόνια ήταν απίστευτα συμπυκνωμένος και η εμπειρία σωρευτική. Μέσα από την ευκαιρία να γνωρίσω πιο κοντά το ελληνικό κράτος, έφτασα στο συμπέρασμα ότι δεν σώζεται με μπαλώματα και μερεμέτια. Θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή.
Καταστάσεις που ως χτες θεωρούσαμε θέσφατα και δεδομένα, μέσα από την κρίση θα πρέπει να επαναξιολογηθούν. Μια ιδέα που έχει ακουστεί και με βρίσκει σύμφωνο είναι ότι οι ετήσιοι προϋπολογισμοί πρέπει να οριστούν εξαρχής με βάση τις πραγματικές ανάγκες και όχι προσθαφαιρώντας ποσά κάθε χρόνο σε ένα μόρφωμα που δημιουργήθηκε ανά τις δεκαετίες.
Δέστε το ΙΚΑ. Ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός φορέας της χώρας που εξυπηρετεί εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους. Εξυπηρετεί; Κανένα από τα δικαιώματα, για τα οποία καταβάλλει εισφορές (πληρώνει) ο ασφαλισμένος, δεν είναι αυτονόητα, όταν τα χρειαστεί. Ακόμα και στη δύση του εργασιακού του βίου. Ιατρική αντιμετώπιση πρόχειρη και χαμηλού επιπέδου (τουλάχιστον πριν την ένταξη στον ΕΟΠΥΥ). Υπάλληλοι που τους έκανε το σύστημα να συνηθίσουν τόσο στα παράπονα του κόσμου, ώστε μπορούν άνετα να ακούν για ώρες ένα τηλέφωνο να χτυπά χωρίς να το σηκώνουν. Συντάξεις που κάνουν δύο χρόνια να εκδοθούν! Αν μάλιστα έχουμε και διαδοχική ασφάλιση, ε τότε «που να ψάχνω παλιά μουχλιασμένα ένσημα, εμένα μου κόψανε το επίδομα, θες και εξυπηρέτηση;». Πάμπολλα από τα αιτήματα που δεχόμαστε σαν βουλευτές είναι να μεσολαβήσουμε μεταξύ του πολίτη και του απρόσωπου κράτους, που ούτε ο ρόλος μας είναι ούτε και θα χρειαζόταν, αν όλοι έκαναν καλά τη δουλειά τους.
Άγνωστα κριτήρια τοποθέτησης σε ιατρικό και διοικητικό προσωπικό, αν υποθέσουμε ότι ακολουθούν κάποια λογική. Ο εξορθολογισμός είναι απαραίτητος. Πολλά υποκαταστήματα του ΙΚΑ ενεργούσαν σαν προσωπικά πολιτικά μαγαζάκια. Πρόσφατα παρακολουθήσαμε την εξάρθρωση κυκλώματος που χορηγούσε παράνομα επιδόματα-ακόμα και σε άντρες επιδόματα τοκετού- ζημιώνοντας κατά εκατομμύρια τον οργανισμό. Δεν μείναμε όμως με το στόμα ανοικτό, γιατί δυστυχώς τίποτα δεν μας εκπλήσσει πια. Έχουν προηγηθεί οι χιλιάδες συντάξεις μαϊμού και οι χιλιάδες αυτών που συνέχιζαν να εισπράττουν συντάξεις ασφαλισμένων που απεβίωσαν. Το εκτεταμένο φαινόμενο απαιτεί τη συνέργια πολλών και μάλλον ήταν γνωστό στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ».
Πολλά αποκαλύπτονται, γιατί πράγματι γίνονται έλεγχοι που πριν δεν υπήρχαν. Η αλήθεια όμως είναι ότι το σύστημα έχει πια σαπίσει και δεν μπορεί να κρύψει τη γύμνια του.
Γι’ αυτό, ας κάνουμε αυτό που πολλές φορές λέμε, την κρίση ευκαιρία και αν χρειάζεται να γκρεμίσουμε και να χτίσουμε από την αρχή.
23°
