Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ (ΓΙΑ ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟ)
«Στηρίζουμε τους αγώνες των ταξιτζήδων γιατί αυτοί οι αγώνες στρέφονται α ν τ ι κ ε ι μ ε ν ι κ ά εναντίον των μεγάλων εταιρειών που θα επικρατήσουν στον κλάδο σε βάρος των μικρών αυτοαπασχολουμένων», δήλωσε από τη Σάμο, όπου πραγματοποιεί περιοδεία, η Αλέκα Παπαρήγα.
«Στηρίζουμε τους αγώνες των ταξιτζήδων γιατί αυτοί οι αγώνες στρέφονται α ν τ ι κ ε ι μ ε ν ι κ ά εναντίον των μεγάλων εταιρειών που θα επικρατήσουν στον κλάδο σε βάρος των μικρών αυτοαπασχολουμένων», δήλωσε από τη Σάμο, όπου πραγματοποιεί περιοδεία, η Αλέκα Παπαρήγα.
Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ επιχείρησε να υποβαθμίσει τις επιπτώσεις των κινητοποιήσεων για τον τουρισμό, ισχυριζόμενη ότι ο «αγώνας αυτός α ν τ ι κ ε ι μ ε ν ι κ ά συμφέρει όλους τους εργαζόμενους, στον τουρισμό, στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη». Όσον αφορά στην ταλαιπωρία που καλούνται να υποστούν οι επισκέπτες, υποστήριξε πως «για μας δεν υπάρχει γενικά τουρίστας, υπάρχει ο εργαζόμενος που κάνει διακοπές και πάνω απ’ όλα είναι εργαζόμενος. Και οι εργαζόμενοι της Ευρώπης δέχονται και αυτοί ενιαία και συντονισμένη επίθεση».
Με δύο χρήσεις της λέξης «α ν τ ι κ ε ι μ ε ν ι κ ά », που τις ξεφουρνίζει και τις ερμηνεύει όπως της αρέσει, η κ. Παπαρήγα διατηρεί το (δύσκολα κατακτημένο, αλλά τόσο επίζηλο) διαζύγιό της από την πραγματικότητα. «Αντικειμενικά», εννοείται.
Ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας, ο Γενς Στόλτενμπεργκ, έδωσε συνέντευξη τύπου. Είπε κυρίως τρία πράγματα. Πρώτο, ότι θ΄ αποτιμηθεί η αντίδραση της αστυνομίας στα γεγονότα και θα επανεξεταστούν τα μέτρα ασφαλείας στη χώρα. Δεύτερο, ότι η διατύπωση εξτρεμιστικών απόψεων είναι νόμιμη, αλλά η βίαιη εφαρμογή τους όχι. Η Νορβηγία δεν είναι δυνατό ν΄ αποδεχτεί τη νομιμοποίηση της βίας. Και τρίτο, ότι χτυπήθηκαν οι θεμελιώδεις αξίες της χώρας, που είναι η δημοκρατία και η ανοιχτή κοινωνία. Ωστόσο η Νορβηγία δεν θα τρομοκρατηθεί και η απάντησή της θα είναι «περισσότερη δημοκρατία και πιο ανοιχτή κοινωνία».
Νομίζω ότι τέτοιες δηλώσεις ταιριάζουν στον ηγέτη μιας ουσιώδους αστικής δημοκρατίας. Η σύγκριση με τις σπασμωδικές αντιδράσεις του προέδρου Μπους, δέκα χρόνια πριν -έστω κι αν το χτύπημα ήταν άλλης τάξεως, πολύ μεγαλύτερης- δείχνει την απόσταση που χωρίζει τη «γηραιά Ευρώπη» από τα τοτινά ρεπουμπλικανικά γεράκια.
Νομίζω, επίσης, ότι αξίζει να ξανασκεφτούμε πού οδηγούν οι φανατισμοί, κυρίως οι θρησκευτικοί (αλλά όχι μόνο, γιατί υπάρχουν επιπρόσθετα και οι ιδεολογικοί: οι ακροδεξιοί και οι ακροαριστεροί), πού καταντάνε δηλαδή οι διάφοροι κοσμοδιορθωτές. Σε κάθε περίπτωση, δημοκρατία που παύει να λειτουργεί, αυτοαναιρείται. Αυτό μάς δίδαξε πειστικά ο κ. Στόλτενμπεργκ.
Στις δύσκολες ώρες που περνάει η μακρινή αυτή σκανδιναβική χώρα, μακάρι να μπορούσαμε να πούμε, αλληλέγγυοι: «Είμαστε όλοι Νορβηγοί». Είμαστε όμως;
