Τελικά μήπως είχε δίκιο ο Χρ. Σαρτζετάκης πριν από 30 περίπου χρόνια όταν είχε πει ότι είμαστε έθνος ανάδελφο; Γιατί αληθινά σε αυτή τη χώρα συμβαίνουν πράγματα που δεν έχουμε δει να συμβαίνουν αλλού.
Επί παραδείγματι, εγώ δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία μία αυτοαποκαλούμενη αριστερή κυβέρνηση ψηφίζει διάταξη που επιτρέπει σε υπουργούς και βουλευτές να έχουν offshore εταιρίες, καταργώντας προϋπάρχουσα σχετική απαγόρευση.
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία κεντρικός υπουργός δηλώνει ότι μέτρα που μόλις ψήφισε και ο ίδιος στη Βουλή είναι «εγκληματικά και αντισυνταγματικά», για να συμπληρώσει ο πρόεδρος της Βουλής ότι απλώς κινούνται στα όρια της αντισυνταγματικότητας.
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία μία κυβέρνηση δίνει αμνηστία σε όσους προσλήφθηκαν στο δημόσιο με πλαστά πιστοποιητικά και τους δίνει δεύτερη ευκαιρία για να παραμείνουν σε θέσεις που παράνομα κατέλαβαν.
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία κηρύσσεται και διακηρύσσεται απερίφραστα από τη πλειοψηφία ταξικός πόλεμος με όπλο τη φορολόγηση εναντίον εκείνων που μειοψήφισαν σε δημοψήφισμα.
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία, στο ίδιο εκδικητικό μήκος κύματος, ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει πως δεν τον ενδιαφέρει αν με νέες φορολογίες αυξηθεί για τους γονείς το κόστος στην ιδιωτική εκπαίδευση αφού έτσι και αλλιώς τα παιδιά των δικών τους ψηφοφόρων πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία.
Δεν γνωρίζω άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία υποδέχονται εικόνες με τιμές αρχηγού κράτους.
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία η αριστεία θεωρείται ρετσινιά και λαμβάνονται παντού, σε όλους τους τομείς, ισοπεδωτικά μέτρα, που καθιστούν άνευ σημασίας τα ειδικότερα προσόντα και καταργούν κάθε έννοια αξιοκρατίας.
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία πρωθυπουργός δηλώνει αμέριμνα ότι δεν οφείλονταν σε απάτη, αλλά απλώς σε αυταπάτη πράξεις και παραλείψεις που από τον Ιανουάριο του 2015 βύθισαν την οικονομία και την κοινωνία σε ακόμη βαθύτερη κρίση. Δεν ήξερε, δεν ρώταγε;
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία κυβέρνηση διακηρύσσει ότι μετακυλύει τα βάρη από τους ασθενέστερους στους ισχυρότερους και την ίδια ώρα αυξάνει παντού τους έμμεσους φόρους και μειώνει αφορολόγητα όρια και παροχές σε πτωχούς, πλήττοντας καίρια ακριβώς αυτούς τους ασθενέστερους.
Δεν γνωρίζω άλλη χώρα στην οποία διενεργείται ένα ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα και ταχυδακτυλουργικά ο πρωθυπουργός της χρησιμοποιεί το «Όχι» ως «Ναι» ενώ ταυτόχρονα στελέχη του λοιδωρούν τους «Μένουμευρώπη».
Δεν γνωρίζω άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία κυβέρνηση διορίζει παντού φίλους και συγγενείς της και δημιουργεί και νέες άχρηστες κρατικές υπηρεσίες για να τους βολέψει, την ώρα που το μείζον πρόβλημα της οικονομίας είναι το κόστος του δημοσίου.
Είναι ατέλειωτος ο κατάλογος αυτός και δεν προσφέρεται ο χώρος ενός άρθρου για την αναλυτική παράθεση των όσων τραγελαφικών έχουν συμβεί τους τελευταίους 15 μήνες, αρχικά με Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνη και τα σχέδια για ντου στη Τράπεζα της Ελλάδος, έως πρόσφατα με Κυρίτση, Μπαλτά, Φίλη, Καμμένο και τα άλλα παιδιά. Ογκώδες σύγγραμμα χρειάζεται για να αναφερθούν όλα τα δείγματα τραγικών λαθών, παλινωδιών, ψευδών, εξαπατήσεων, αμοραλισμού, κυνισμού, ταξικού μίσους.
Διαθέτοντας εξαιρετικές δημαγωγικές ικανότητες ο πρωθυπουργός τα κάλυψε όλα αυτά και όλους αυτούς σε δύο εθνικές εκλογές και ένα δημοψήφισμα. Αλλά το ψέμα ως γνωστόν έχει κοντά ποδάρια. Και τώρα έχει έλθει η ώρα της αλήθειας. Η φούσκα του ΣΥΡΙΖΑ σκάει με πάταγο και όλοι πλέον, που δεν εξαρτούν συμφέροντα από αυτή την κυβέρνηση, αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Πολύ καλύτερα μάλιστα θα την αντιληφθούν, όσοι ακόμη καθυστερούν, τους αμέσως επόμενους μήνες όταν θα αρχίσουν να φθάνουν τα χρεωστικά ραβασάκια εφοριών και ασφαλιστικών ταμείων στα σπίτια και τα γραφεία τους.
Αλήθεια, μήπως όλα αυτά τα πρωτοφανή αλλά και η έως πρόσφατα επιβράβευσή τους από το εκλογικό σώμα καθιστούν σήμερα επίκαιρο το λοιδωρηθέν προ τριακονταετίας «έθνος ανάδελφον» του Χρ. Σαρτζετάκη; Μήπως να το ξανασκεφτούμε;
20°
