Όταν ο αρχηγός του Ποταμιού μιλώντας στη Βουλή για τη νέα διαπλοκή, ανέφερε τα μέσα ενημέρωσης των οποίων οι εκδότες προσλαμβάνονται στο Μαξίμου, παίρνουν και κρατική διαφήμιση, μια ΔΕΚΟ απάντησε ότι οι καταχωρήσεις ήταν διαφημίσεις τρέχουσες οι οποίες μπαίνουν σε όλα τα έντυπα. Όχι και σε όλα. Η ATHENS VOICE, ας πούμε, δεν πήρε αυτές τις διαφημίσεις.
Όταν η αστυνομία συνέλαβε κατηγορούμενους για εκβίαση δημοσιογράφους και εκδότες κάποιων περιθωριακών εντύπων και σάιτ, μάθαμε ότι μια άλλη κρατική εταιρεία, υπό κομματική διεύθυνση πάντα, διαφημιζόταν με 3 χιλιάδες, 9 χιλιάδες, 20 χιλιάδες το μήνα σε μέσα ενημέρωσης, πολλών εκ των οποίων δεν ξέραμε καν την ύπαρξή τους. Η A.V. βέβαια ποτέ δεν πήρε διαφήμιση της κρατικής εταιρείας αυτής.
Η κυβέρνηση ζήτησε να δημοσιοποιηθούν οι διαφημιστικές δαπάνες των τραπεζών. Χάριν της διαφάνειας. Με το σκεπτικό ότι είναι υπό κρατικό έλεγχο τα τελευταία χρόνια. Τότε όμως, θα έπρεπε πριν ακόμα από αυτό, να δημοσιοποιήσει τις διαφημιστικές δαπάνες των υπουργείων, των ΔΕΚΟ και των κρατικών επιχειρήσεων. Εκεί γίνεται ακόμα πιο φανερό πώς το δημόσιο χρήμα κατευθύνεται στις τσέπες λίγων.
Έστω κι έτσι όμως και η δημοσιοποίηση των τραπεζικών διαφημίσεων μόνο είναι πολύ αποκαλυπτική. Γι’ αυτό, όπως θα έχετε διαπιστώσει, πέρασε και ξεχάστηκε μέσα σε αιδήμονα σιωπή. Κάνει βέβαια εντύπωση η κομματική εφημερίδα του κυβερνώντος κόμματος η οποία δέχεται σχεδόν μισό εκατομμύριο τραπεζική διαφήμιση με 1.500 φύλλα ημερήσια κυκλοφορία. Γι’ αυτό και σχολιάστηκε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία τη θεώρησαν έμμεση κομματική χρηματοδότηση.
Αυτό που παρατηρούμε επίσης είναι ότι πέρα από τους 4-5 μεγάλους εκδοτικούς ομίλους που αναμενόμενο είναι να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ η κάθε μία, παίρνουν κάποιες εφημερίδες μικρής κυκλοφορίας που όλα αυτά τα χρόνια σήκωσαν ψηλά τη σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα «ενάντια στη νέα τάξη, τους τοκογλύφους και τους τραπεζίτες».
Σ’ αυτό τον πακτωλό χρημάτων, η ATHENS VOICE (μέσα στις 6-7 μεγαλύτερες εφημερίδες της Ελλάδας) και το athensvoice.gr (μέσα στα 10 μεγαλύτερα site της χώρας) μετά βίας εμφανίζονται. Είναι γνωστό, και όχι μόνο το 2015, όχι μόνο με αυτή την κυβέρνηση, αλλά πάντοτε και με κάθε κυβέρνηση, ότι όπου υπάρχει κομματικά και κρατικά κατευθυνόμενη διαφήμιση η ATHENS VOICE είναι απούσα. Είναι το τίμημα της ανεξαρτησίας της. Η A.V. επιλέγεται όμως πάντα από αυτούς που θέλουν πραγματικά να επικοινωνήσουν με τους αναγνώστες και γι’ αυτό διαλέγουν το πιο επιδραστικό έντυπο.
Και να θυμηθεί όλους αυτούς τους αλήτες που τόσα χρόνια έγραφαν για την ATHENS VOICE το «όργανο του συστήματος, των διαφημιστών», και το έγραφαν μέσα σε εφημερίδες και sites που δέχονταν 10πλάσια διαφημιστική χρηματοδότηση από ό,τι η ATHENS VOICE. Χρηματοδότηση η οποία, για την περίπτωσή τους της ανύπαρκτης κυκλοφορίας, ήταν και φανερά κατευθυνόμενη. Αυτούς όλους που πούλαγαν «επανάσταση» ως μέσον εκβιασμού, εισπράττοντας μετά στο ταμείο.
Το γενικότερο συμπέρασμα από τη δημοσιοποίηση αυτών των κονδυλίων είναι ότι, δυστυχώς, τα διαφημιστικά μπάτζετ των τραπεζών κατευθύνονται στην αγορά με εντελώς στρεβλό και «πολιτικό» τρόπο. Καθόλου με κανόνες αγοράς. Ανύπαρκτα έντυπα και δεκάδες σάιτ μηδαμινής επισκεψιμότητας φιγουράρουν σε περίοπτη θέση. Όσο πιο κρατικά ελεγχόμενες είναι οι τράπεζες τόσο και πιο εξόφθαλμα είναι τα ευρήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι η μια «μη συστημική» τράπεζα φιλοδωρεί μέσα στο 2015 με 160.000 τον κατηγορούμενο ως εκβιαστή εκδότη. Φαίνεται από την ανάγνωση του μπάτζετ της τράπεζας ότι ο ρόλος της είναι να χρηματοδοτεί και να χορταίνει τα μικρά σάιτ του εκβιασμού. Είναι φαίνεται κι αυτός ένας τραπεζικός ρόλος.
Στο μεγάλο πρόβλημα του Τύπου παγκοσμίως, έρχεται στην Ελλάδα να προστεθεί και το πολιτικό πρόβλημα της διαπλοκής. Κρατικές και ημικρατικές επιχειρήσεις δεν διαφημίζονται με όρους αξιοκρατίας. Δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν οι αναγνωσιμότητες και οι κυκλοφορίες. Εκβιάζουν και εκβιάζονται μέσα σε ένα θολό τοπίο. Κάθε τράπεζα με τους δικούς της αφανείς «παρτενέρ», κάθε τράπεζα με τις δικές της «συνεργαζόμενες» μιντιακές επιχειρήσεις. Αν ζητήσεις από τους υπεύθυνους των τραπεζικών ιδρυμάτων μια εξήγηση γι’ αυτή την κατανομή που είναι τόσο φανερά εκτός πραγματικών στοιχείων, διαπλεκόμενη και χαριστική, θα σε κοιτάξουν με απορία: Πού ζεις εσύ;
Έτσι επιβραβεύεται η κίτρινη δημοσιογραφία. Έτσι επιβιώνουν έντυπα ανύπαρκτης κυκλοφορίας που χρησιμεύουν μόνο για να κρεμάνε «δολοφονικούς» τίτλους στο περίπτερο, ψευδώνυμα sites του εκβιασμού που στοχοποιούν «εχθρούς» όποιου τους πληρώνει. Όμως οι ευθύνες είναι υπαρκτές. Και στο καιρό των social media, τίποτα δεν μένει κρυφό. Ήδη κάποιος βουλευτής συνδεδεμένος με «επαρχιακό» μέσον ενημέρωσης που παραδόξως λαμβάνει 100δες χιλιάδες τραπεζική διαφήμιση, βλέπει το όνομά του να φιγουράρει σε αποκαλύψεις. Η δημοσιοποίηση, παρ’ όλο που πολλές σχέσεις είναι κρυμμένες πίσω από άλλες επωνυμίες, θα είναι η αρχή για έρευνα και νέες αποκαλύψεις. Αργά ή γρήγορα όλα βγαίνουν στο φως και οι ροές του χρήματος οδηγούν σε συμπεράσματα.
Άμα δημοσιευτούν και τα διαφημιστικά κονδύλια των ΔΕΚΟ, πράγμα που οφείλει να κάνει η κυβέρνηση αφού μιλάει για διαφάνεια, τότε τα πράγματα θα γίνουν πιο φανερά για όλους. Για μας ήταν όλα γνωστά και δεν μας κάνουν καμία εντύπωση οι αποκαλύψεις. Οι αναγνώστες όμως αξίζει να θυμηθούν τον βρώμικο πόλεμο που δέχτηκε η ATHENS VOICE αυτά τα χρόνια. Ακριβώς επειδή δεν έπαιζε το δικό τους «παιχνίδι».
13°
