Επί Τουρκοκρατίας, με χίλιες προφυλάξεις τα ελληνόπουλα πήγαιναν στο Κρυφό Σχολειό, και μετά το απόγευμα, τοίχο-τοίχο, κάτω απ’ τη μύτη του Τούρκου, πήγαιναν στο Κρυφό Φροντιστήριο.
Ξεκίνησαν μαζί στη Φιλική Εταιρεία, αλλά στη συνέχεια ο Τσακάλωφ και ο Σκουφάς πήραν ο καθένας το δικό του δρόμο. Στο Κολωνάκι.
Τα παλικάρια του Αγώνα, όταν χαλούσαν τα κινητά τους, τα πήγαιναν για επισκευή στον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Μετά την άλωση της Τρίπολης, οι άντρες του Κολοκοτρώνη πιαστήκανε με μαντίλια και σύρανε το χορό της μόδας της εποχής, το λεβέντικο τριπολιτσά-τσα-τσα. Αντίθετα, μετά τη νίκη στη Γραβιά τα παλικάρια του Ανδρούτσου χορέψανε το χάνι-γκάνι.
Επίσης λέγεται πως οι αισθαντικές μπαλάντες του Αγώνα είχαν πολύ καριοφίλινγκ.
Τουρκαλβανός στρατηγός που την έβρισκε με το σκληροπυρηνικό techno: ο Ομέρ Πριόνης.
Σουλιώτης ήρως που έφτιαχνε και πολύ καλά ψυγεία: ο Πίτσος Τζαβέλας.
Ατρόμητος πυρπολητής, με φουντωτή ουρά και κουδουνάκι στο περιλαίμιο: ο Νιαούλης.
Αντικομφορμιστής οικονομικός σύμβουλος του Αγώνα που ήταν υπέρ της μονομερούς αναδιάρθρωσης του δανείου του 1824 και επιπλέον φορούσε φουστανέλα με δερμάτινο μπουφάν: ο Μακρυγιάνης.
Όλοι οι Τούρκοι του Ιμπραήμ βαστούσαν από ένα γιαταγάνι, εκτός από το μάγειρα που βαστούσε ένα γιατηγάνι.
Ο Αλή Πασάς είχε ένα γκέι θείο, τον Τρελή Πασά.
Και ο Αθανάσιος Διάκος είχε ένα πάμπλουτο αδελφό που ζούσε σε ένα ψηλό γυάλινο πύργο και λεγόταν Γιάγκος Διάκος.
Προς το τέλος της Επανάστασης ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος ζύγιζε 142 κιλά.
Κάτω στη Μάνη, πολεμούσαν ασταμάτητα μεταξύ τους ο Πετρόμπεης, ο Ψαλιδόμπεης και ο Χαρτόμπεης Μαυρομιχάλης.
Τελικώς όλα κρίθηκαν στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, όπου ο ομώνυμος ναύαρχος, ονόματι Κώστας, κατέστρεψε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο διευθύνοντας την επιχείρηση από τη σουίτα εκστρατείας του στην παραλία. Σήμερα εκεί στέκεται ένα μικρό ξενοδοχείο στη μνήμη του.
20°
