Κουτό, πόσο λίγο με ξέρεις. Ήταν δυνατόν βρε, να σχολάσω εγώ τέτοιο γάμο; Να παρατήσω εγώ το Υπουργείο Αμύνης, για κάποιο παραστράτημα, για μια παλιοαιτία; Και τι υπουργείο! Εκεί ανδρώθηκε ένας Ευάγγελος Αβέρωφ, εάν θυμάστε. Εκεί ανδρώθηκε και ξανά μανά ανδρώθηκε ένας Άκης Τσοχατζόπουλος, για να μην το πιάσω από παλιότερα και χαλάσουμε τώρα τις καρδιές μας.
Το κακό είναι ότι ούτε ο Γιάννης Μουζάλας μού γεμίζει το μάτι για εραστής. Για το μοιραίο τρίτο πρόσωπο που κόβει βόλτες ξεβράκωτο πάνω στο στηθαίο του μπαλκονιού σαν περιστέρι πόλεως. Που τον τσακώνεις με τις μπιτζάμες σου μέσα στην ντουλάπα.
Όχι αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις. Ένας τεχνοκράτης του ανθρωπισμού, ένα μη πολιτικό πρόσωπο σαν κι αυτόν, οφείλει να μιλάει μόνον πρακτικά αρκεί να μην τον κόψεις πάνω στο καλύτερο. Και τι έλεγε λοιπόν ο Γιάννης Μουζάλας στον Παύλο Τσίμα τη στιγμή ακριβώς που έσκασε το πολυκαιρισμένο βαρελότο «Μακεδονία» και κάλυψε με τον μπουχό του την όλη φάση; Άκουσε κανείς;
«Οι άνθρωποι της Ειδομένης πολύ δύσκολα μεταφέρονται διότι προσδοκούν και ελπίζουν ότι θ’ ανοίξουν τα σύνορα. Έχουμε στοιχεία ότι μ’ αυτήν την προσδοκία και την ελπίδα παίξανε βρώμικο παιχνίδι. Οργανώσεις οι οποίες ισχυρίζονται ότι είναι εθελοντές και αλληλέγγυοι αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τους εθελοντές - αλληλέγγυους και τις ΜΚΟ. Οργανώσανε το πέρασμά τους στηνΜακεδονία (σ.σ. ταρατατά!), Στην προκήρυξη που τους μοιράσανε τους δώσανε κανονικά ραντεβού, πνιγήκανε τρεις, οι άλλοι συνελήφθησαν, η αστυνομία το διερευνά και νομίζω ότι γρήγορα θα έχουμε αποτελέσματα. Οφείλουμε να μάθουμε ποιοι είναι».
Σοβαρά; Κι εγώ σου λέω ότι τους ξέραμε, αλλά τόσον καιρό δεν σου το λέγαμε για να μην κακοκαρδίσουμε τους συμπεθέρους της άνω πλατείας και να μην ξεμπροστιάσουμε τα παρανυφάκια της κάτω. Είναι λογικό για έναν τεχνοκράτη της Αλληλεγγύης να μη θέλει να ξέρει ποιοι παρέσυραν με τον μαγικό τους αυλό τους μετανάστες στη Νομική και την Υπατία, ποιοι τους έστρωσαν ανθρώπινο χαλί μπροστά από το Κοινοβούλιο για να βαδίσει επί των σωμάτων τους ο Τσίπρας, σαν τον Χριστό επί των υδάτων, και έτσι να φτάσει στεγνός ως την εξουσία. Είναι λογικό να πνίξουμε και να πνιγούμε όταν αποτραβηχτούν τα νερά.
Για να δω. Πω πω! Γεμισε ο τόπος μαλάκια! Βγάζω τα παπούτσια μου και πάω να μαζέψω γυαλιστερές, πετροσωλήνες, μύδια, στρείδια, πεταλίδες να σε ταΐζω χάδια καρδούλα μου, καβούρια και φιλιά.
19°
