Η συζήτηση για το διακύβευμα των εκλογών διεξάγεται εν μέσω υποκειμενικών επιθυμιών, αστήρικτων ισχυρισμών, τετριμμένων «εύκολων» απαντήσεων και, ιδίως, παράλογων και άνομων, συχνά, επιδιώξεων εκείνων που τις διατυπώνουν.
Για το ΚΚΕ, για παράδειγμα, το διακύβευμα των εκλογών είναι η προοπτική της κομμουνιστικής Ελλάδας. Οι Έλληνες, δηλαδή, καλούνται να αποφασίσουν εάν επιθυμούν να μετασχηματιστεί η Ελλάδα σε κομμουνιστικό καθεστώς. Οι νεοκομμουνιστές της Λαϊκής Ενότητας θέλουν κομμουνισμό, επίσης, αλλά στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης. Δεν έχει καμία σημασία γι’ αυτούς ότι η Ευρώπη δεν θέλει ένα κομμουνιστικό καθεστώς εντός της. Αυτοί έτσι θέλουν. Η Χρυσή Αυγή θέλει να αποφασίσουν οι Έλληνες να εγκαθιδρυθεί στη χώρα ένα φασιστικό καθεστώς και, μάλιστα, νεοναζιστικό. Ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ θέλει να συνεχίσει να κυβερνά, απλώς. Με τον Αλέξη Τσίπρα επικεφαλής. Με εκείνον, δηλαδή, ο οποίος αλλάζει τόσο εύκολα θέσεις ώστε να καταφέρνει να τις ακυρώνει όλες.
Ουσιαστικά, ζητούν να εμπιστευθούν οι Έλληνες το πρόσωπο του κ. Τσίπρα, μιας και από την άλλη πλευρά υπάρχουν μόνο λάθη και αστοχίες. Ο συνεταίρος του κ. Καμμένος τον ακολουθεί κατά πόδας, ψευδόμενος και αλληλλοαναιρούμενος τετράκις ημερησίως, με μόνη διαφορά ότι υβρίζει και λοιδωρεί τους πάντες με τον τρόπο που προσιδιάζει στο βίο και την πολιτεία του. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία θεωρούν ότι το διακύβευμα των εκλογών έχει να κάνει με την πιστοποίηση ενός συντελεσθέντος θανάτου. Το διακύβευμα γι’ αυτούς είναι η επικύρωση της προηγούμενης δικής τους διακυβέρνησης. Ως εάν η ψήφος αποτελεί κολυμβήθρα του Σιλωάμ: Είναι από μόνη της αρκετή για να διαγράψει τα λάθη, τις παραλείψεις και τις ευθύνες τους. Κι αν θα έπρεπε να αναφερθεί ένα λάθος τους, το μεγαλύτερο απ’ όλα, τότε αυτό δεν είναι άλλο από τη δημιουργία ενός κράτους-τέρατος, αναποτελεσματικού, φαύλου και ελλειμματικού, που καταπλάκωσε την Ελλάδα με ελλείμματα και χρέη.
Το Ποτάμι θεωρεί ότι σ’ αυτές τις εκλογές πρέπει να εκφραστεί η σθεναρή βούληση των Ελλήνων πολιτών, ότι δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε με ένα κράτος ρουσφετολογικό, αναποτελεσματικό, άδικο και ελλειμματικό. Θεωρούμε ως κορυφαία μεταρρύθμιση την κατάργηση του πελατειακού κράτους. Αυτή η μεταρρύθμιση δεν περιλαμβάνεται ούτε στα μνημόνια ούτε στα προγράμματα των κομμμάτων. Στη θέση του θέλουμε ένα κράτος που θα προγραμματίζει τα αποτελέσματά του, θα τα αξιολογεί μαζί με όλους όσοi μετέχουν στην έλευσή τους και θα κατοχυρώνει ίσες ευκαιρίες, δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους.
Τι σημαίνει πρακτικά, δηλαδή, αυτό; Σημαίνει ότι το Ποτάμι αγωνίζεται για ένα δίκαιο, ορθολογικό φορολογικό σύστημα το οποίο δεν περιορίζεται στο να κυνηγάει μόνο όσους μικρο-γαβριάδες φοροδιαφεύγουν ή μία στο τόσο να πιάνει κάποιο μεγάλο «ψάρι». Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με τη δημιουργία μίας ακομμάτιστης υπηρεσίας συλλογής εσόδων. Μόνο που αυτή δεν θα γίνει όσα μνημόνια κι αν προσπαθήσουν να την επιβάλλουν, εάν δεν υπάρξει μια κεντρική ανεξάρτητη αρχή υπεύθυνη για τη στελέχωση, μετακίνηση και αξιολόγηση του προσωπικού. Μόνο το Ποτάμι έχει στο πρόγραμμά του τη σωστή και πλήρη θέση: την κατοχύρωση της πλήρους ανεξαρτησίας του ΑΣΕΠ όσον αφορά τη διοίκηση του συνόλου του ανθρώπινου δυναμικού.
Σημαίνει, επίσης, ότι το Ποτάμι γνωρίζει και μπορεί να εφαρμόσει άμεσα μια μεταναστευτική πολιτική. Οι μετανάστες ούτε θα λιάζονται ούτε θα παραπέμπονται εν είδει ενοχλητικού βάρους από τον Άννα στον Καϊάφα, όπως γινόταν επί ΣΥΡΙΖΑ και προκατόχων του. Τότε που δεν είχε καταφέρει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ να κάνει μία καταγραφή, έστω, των βημάτων και των δομών που εμπλέκονται στη διαδικασία από τη συλλογή ενός μετανάστη από τη θάλασσα μέχρι την έξοδό του από τη χώρα. Αποδόμηση του πελατειακού κράτους εδώ, σημαίνει συντονισμός των αρχών που εμπλέκονται στην εφαρμογή της πολιτικής πέρα από βιλαέτια και περιχαρακωμένες (ψευτο)-αρμοδιότητες. Σημαίνει συντονισμός με βάση σχέδια δράσης κι όχι παρόλες τύπου Φλαμπουράρη. Μόνο το Ποτάμι έχει στο πρόγραμμά του μια ολοκληρωμένη πρόταση για την ανάπτυξη της δύστηνης Γενικής Γραμματείας Συντονισμού επί της οποίας βυσσοδόμησαν τόσο οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όσο και η Πασοκονεοδημοκρατία.
Κατάργηση του πελατειακού κράτους στην ανάπτυξη σημαίνει διαχείριση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ με σκοπό παρεμβάσεις στην οικονομία και την κοινωνία που δημιουργούν δουλειές και ευκαιρίες για καινοτομία και ευημερία. Τα κοινοτικά κονδύλια τα οποία η επί τεσσαρακονταετία Πασοκονεοδημοκρατία διαχειρίστηκε με τη λογική του κουμπαρά, του οποίου το περιεχόμενο ήταν διαθέσιμο για την κάλυψη των αναγκών φίλων και γνωστών, και η κυβέρνηση των Συριζανέλων δεν κατάφερε καν να «βάλει το χέρι στο μέλι» λόγω της εκπληκτικής διαχειριστικής ανικανότητάς της. Τέλος, κατάργηση του πελατειακού κράτους σημαίνει κατάργηση των ρυθμίσεων του σκοταδιστικού νόμου Μπαλτά με τον οποίο επιχειρείται το βίαιο πισωγύρισμα της εκπαίδευσης στο πιο σκοτεινό παρελθόν της, εκείνο της κομματοκρατίας και της παρεοκρατίας που διέλυσαν τα πανεπιστήμια και μετέτρεψαν τα σχολεία σε κλαδικές των αριστερών γκρουπούσκουλων.
Το Ποτάμι αναδέχεται το ηράκλειο έργο της οργάνωσης της κοινωνίας, της οικονομίας και της πολτικής στον αντίποδα του πελατειακού κράτους: Η κοινωνική δικαιοσύνη, η αποτελεσματικότητα και η διαφάνεια είναι τα θεμέλια του νέου μη πελατειακού κράτους.
* Ο Π.Κ. είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του Ποταμιού
22°
