Ο κ. Γιώργος Κυρίτσης είχε μόλις ορκιστεί (με πολιτικό όρκο) βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (στη θέση του κ. Νίκου Χουντή που πήγε στην Ευρωβουλή). Τα παρθενικά του λόγια, ως φρέσκου βουλευτή, ήταν ένα «Ναι» στη συμφωνία με τους εταίρους.
Στη συνέχεια ο κ. Κυρίτσης ανάρτησε το εξής κείμενο στο f/b, όπου αυτοψυχογραφείται για την ψήφο του με χαρακτηριστικό τρόπο:
«Η αποψινή ήταν η πιο εξευτελιστική στιγμή στη ζωή μου από τότε που κατουρήθηκα στο σχολικό στην τρίτη δημοτικού. Οι πρώτες λέξεις που είπα ως βουλευτής ήταν ένα ΝΑΙ σε κάτι που δεν πιστεύω, ψήφισα μνημόνιο, αισθάνομαι άρρωστος. Την ίδια ώρα η κυβέρνησή μας έριχνε χημικά στη νεολαία μας.
Το έκανα με το σκληρό πολιτικό σκεπτικό ότι η πτώση της κυβέρνησης θα είναι η νίκη του Σόιμπλε και των εδώ μνημονιακών και χαντάκωμα της αριστεράς εδώ και στην Ευρώπη ως αξιόπιστης εναλλακτικής. Επίσης νομίζω ότι όλοι έχουμε καταλάβει, άρα και ο ίδιος ο Σόιμπλε, ότι όταν φορτώνεις μέτρα στον Τσίπρα, αυτός χάνει βουλευτές. Δυστυχώς δεν έχουμε αντίληψη τακτικών ελιγμών.
Νομίζω ότι είναι μια άσκοπη προσπάθεια γιατί κρίνω ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανωμένες δυνάμεις του δεν έχουν την προετοιμασία να σηκώσουν τέτοιας φύσης ευθύνες. Δεν το λέω υποτιμητικά. Απλώς βλέπω ότι άνθρωποι που αντέχουν στο ξύλο και στα χημικά, και δίνουν τα πάντα για το κίνημα και είναι αλληλέγγυοι, απλώς δεν μπορούν να κυβερνάνε. Αυτό κατά τη γνώμη συνιστά πολιτική αυτοακύρωση του σύριζα. Το ηθικό μεγαλείο δυστυχώς δεν συνιστά πολιτική αρετή. Αλλιώς θα κυβερνάγαμε από το 1944».
14°
