Ξεκινώντας από την υπόθεση ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέλει το κεφάλι της Ελλάδας, ο αρθρογράφος της Liberation, Ζαν Κατρμέρ γράφει σε άρθρο του, με τίτλο «Ένα προσωρινό Grexit δεν είναι δυνατό», ότι ο ισχυρός άνδρας του Βερολίνου προτείνει με αυτόν τον στόχο, δύο πράγματα: Μία αναδιάρθρωση χρέους, την οποία μέχρι σήμερα αρνείτο, και την προσωρινή έξοδο από την ευρωζώνη. Ψευδαίσθηση και ψέμα, γράφει ο Γάλλος αρθρογράφος, αφού η έξοδος της χώρας θα ήταν οριστική.
Περιγράφοντας τα βήματα που θα συνόδευαν μία έξοδο, προσωρινή ή μη, από τη ζώνη του ευρώ, ο Ζαν Κατρμέρ αναφέρει την υιοθέτηση της δραχμής, τη διάρρηξη των δεσμών με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα οδηγούσε στην κατάρρευση των τραπεζών, γεγονός πoυ θα ανάγκαζε την ελληνική κυβέρνηση να τις εθνικοποιήσει και να τις ανακεφαλαιοποιήσει κάνοντας εν μέρει, χρήση των τραπεζικών καταθέσεων των Eλλήνων.
Θα ακολουθούσε η κατάρρευση της ισοτιμίας της δραχμής, μαζί με την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων, ο πληθωρισμός θα έφτανε σε επίπεδα δυσθεώρητα, το ισοζύγιο των εμπορικών συναλλαγών θα ήταν δραματικά ελλειμματικό. Θα είναι η ευθανασία των καταθετών και των απλών ανθρώπων που δεν έβαλαν τα λεφτά τους κάτω από στρώματα ή δεν τα έβγαλαν στο εξωτερικό. Θα ακολουθούσε η αύξηση των επιτοκίων για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού, πράγμα που θα προκαλούσε περαιτέρω ασφυξία σε μία ήδη αναιμική οικονομία.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, γράφει ο Γάλλος αρθρογράφος, η μόνη καλή είδηση θα ήταν η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, γεγονός που θα επέτρεπε στη χώρα να χρηματοδοτηθεί και πάλι από τις αγορές. Αλλά με τι επιτόκια; Ποιος επενδυτής θα ήταν έτοιμος να αναλάβει ρίσκα μέσα σε τέτοιο χάος;
Είναι σαφές ότι είτε η Ελλάδα θα αρκεσθεί σε ό,τι κερδίζει, είτε θα πλουτίζει τις αγορές, μέχρι την προσεχή χρεοκοπία προειδοποιεί. Σε μία οικονομία που έχει ως επίκεντρο το ευρώ, η δραχμή δεν θα χρησιμεύει παρά στην αγορά τοπικών προϊόντων, ενώ οι επιχειρήσεις που θα πρέπει να πληρώσουν σε ευρώ τις εισαγωγές τους, θα απαιτούν να
πληρωθούν με τη σειρά τους σε ευρώ, κατά συνέπεια, το πραγματικό νόμισμα της χώρας θα παραμείνει το ευρώ, περιγράφει ο Ζαν Κατρμέρ.
Η παραοικονομία θα εκραγεί και το κράτος, στερημένο από τα φορολογικά έσοδα θα χρειασθεί να αναγκαστεί να λάβει βάρβαρα μέτρα παρακολούθησης της οικονομίας και της κοινωνίας, διαφορετικά η Ελλάδα θα γίνει ένα «αποτυχημένο κράτος».
Εν συντομία, θα χρειασθεί πάνω από πέντε χρόνια στη χώρα για να ελπίζει να αναταχθεί μετά από ένα τέτοιο σοκ. Τα κριτήρια του Μάαστριχτ θα παραμείνουν επί μακρόν μη προσβάσιμα (επιτόκια, πληθωρισμός, έλλειμμα, χρέος, ανεξαρτησία της Τράπεζας της Ελλάδος) και θα χρειασθεί ακόμη περισσότερο για την δεχθούν και πάλι οι εταίροι της (με ομόφωνη απόφαση) στην ευρωζώνη, η οποία, εάν επιβιώσει, θα έχει φθάσει στα πρόθυρα της καταστροφής, εξαιτίας της. Εάν βγει, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να πει: «I' ll be back».
