Γράφαμε χτες ότι ζούμε τις πιο επικίνδυνες μέρες από το 1974. Αν βγει ΟΧΙ μεθαύριο θα ξεκινήσουμε ανεπιστρόφως να ζούμε τους πιο επικίνδυνους μήνες από τότε, ίσως και χρόνια. Και όλα αυτά για το ακροδεξιό γινάτι του κ. Τσίπρα. Ας δούμε γιατί χρειάζεται κινητοποίηση για το ΝΑΙ και απόψε όλοι πάμε Στάδιο.
ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο κεκτημένο βιοτικό μας επίπεδο;
Είναι το Ένστικτο της αυτοσυντήρησης του Τσιφτετέλληνα (το οποίο δεν δούλεψε τον Γενάρη, γιατί τότε σκέφτηκε κουτοπόνηρα υπέρ της πελατειακότητας), που λειτούργησε αυτές τις πιο επικίνδυνες μέρες (όπως γράφαμε χτες) από το 1974. Αφού δοκιμάστηκε το κεκτημένο του βιοτικού επιπέδου της ευρωπαϊκής μας ευημερίας. Λιγότερο και της εθνικής και δημοκρατικής μας ασφάλειας, που μύρισε αμυδρότερα ο λαός.
Αυτές οι μέρες έδειξαν τον κίνδυνο. Έδειξαν και τι έκανε ως τώρα ο ολετήρας, ενώ μας εξαπατούσε ότι τώρα μας κάνει υπερήφανους, ενώ και μας διέλυε εντός και διέσυρε ταπεινωτικά εκτός.
Και αφού τα διέλυσε όλα, οικονομία, πολιτική και κοινωνία μας αμόλησε στο φινάλε, λόγω πανικόβλητης αμηχανίας, καπάκι ένα διχασμό, να έχουμε να πορευόμαστε. Στο χέρι μας είναι αν θα ψωνίσουμε ή όχι . Στο χέρι μας το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ στο ΕΥΡΩ.
Πήραμε μια μικρή μόνο γεύση από τα μελλούμενα που κουβαλάει από πίσω του το διχαστικό ΟΧΙ ΤΟΥ Καθεστώτος. Τώρα έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία να γκρεμίσουμε την ισχυρή δυναμική, που χτίστηκε πάνω στα χυδαία αισθήματα του αγανακτισμένου ακροδεξιού αντιμνημονιακού οχλοπολτού.
Πού είχε στηριχτεί ως τώρα η επιτυχία του κυρ Τσίπρα; Στο επίπεδο της υλικής απολαβής του ακροδεξιού πελάτη, ως εξής. Η φαντασίωση του «ανυπότακτου τσιφτετέλληνα», που στοιχίζεται πίσω από τον κουτσαβάκη ηγέτη ο οποίος όλα τα σφάζει και όλα τα αλέθει, είναι πως με αυτόν μπροστάρη θα συνεχίσουμε να είμαστε το διεθνές ιστορικό παράδοξο.
Θα εξακολουθήσουμε να μην παράγουμε και να τα παίρνουμε από τους Κουτόφραγκους, υπερήφανα, ανυπότακτα, ακσιοπρεπώς, συγκινητικά και φυσικά εντελώς δημοκρατικά… Και αυτό φάνηκε καθαρά ότι κατέρρευσε προχτές.
Είμαστε για πρώτη φορά τρεις μέρες ΕΚΤΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ εδώ και πέντε χρόνια και, αντί να θριαμβολογούμε, είδαμε το Χριστό φαντάρο. Πήραμε μια μικρή μόνο μυρωδιά του πού μας οδηγεί το ακροδεξιό βλακώδες καταστροφικό εθνολαϊκιστικό ιδεολόγημα των ολετήρων
Ο κυρ Τσίπρας κάηκε οριστικά και αμετάκλητα. Δεν υπάρχει πλέον ως αντι - Σαμαράς και αντι - Βενιζέλος και αντι παλαιό πολιτικό σύστημα. Αποδείχτηκε ίδιος και χειρότερος διαχειριστής του Πελατειακού παρακράτους. Ακόμα και τώρα ΤΟ Καθεστώς διορίζει και μας βυθίζει. Αλλά είναι ο τελευταίος που μπορεί να εγγυηθεί τις προσόδους της κραταιάς Πελατείας που ανέλαβε να οδηγήσει σε νέους θριάμβους…
Δεν μετράει ως εγγυητής της μετεκλογικής σταθερότητας που στήριζε ως τώρα στις επαγγελίες της αποτελεσματικότητάς του.. Γι’ αυτό τα έκανε όλα βιαστικά. Για να αποφασίσουμε σε πέντε μέρες, ώστε να μην προλάβουμε να αξιολογήσουμε την εθνική του αναποτελεσματικότητα και τραγική του ανικανότητα.
Γιατί η ακροδεξιά ακολουθία αντιμνημόνιο - υπερήφανη και ακσιοπρεπής ανυποταξία ως βάση της εθνολαϊκιστικής εξαπάτησης του οχλοπολτού δεν είναι μόνο ατελέσφορη αλλά είναι νεκρή. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ, που θα βασίζεται στο ΟΧΙ μας…. Απλώς είναι ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ!
Γιατί είναι άκυρη η καμπάνια του ΟΧΙ;
-Δεν υπάρχει το ακροδεξιό ερώτημα «ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο Τελεσίγραφο των Ξένων Δανειστών»
-Δεν υπάρχει το ακροδεξιό ξενοφοβικό «ΟΧΙ στη λιτότητα και την καταστροφή, όπου μας οδηγούνε οι Ξένοι δανειστές». Υπάρχει μόνο το όχι στην καταστροφή και τη λιτότητα, όπου μας οδηγεί αποκλειστικά ο ολετήρας Τσίπρας. Ενώ οι «ξένοι» είναι οι εταίροι που μόνοι αυτοί μπορούν να μας βοηθήσουν να ανακάμψουμε από την καταστροφή Τσίπρα.
-Γιατί ΔΕΝ θέλουν οι κακοί ξένοι «να συνεχιστεί ο αργός θάνατος». Δεν τους συμφέρει. Χάνουνε από τις απώλειές μας και κερδίζουν από την ανάκαμψή μας. Αυτό μόνο η ακροδεξιά ξενοφοβικότητά μας δεν το βλέπει…
-«Θέλουν κατάλυση της δημοκρατίας» (οι Κακοί ξένοι και όσοι ψηφίζουν ΝΑΙ), ενώ εμείς οι καλοί που ψηφίζουμε ΟΧΙ, θέλουμε την διασφάλισή της. Τσίπρας, Ψεκασμένος και Ναζί, για τη Δημοκρατία ρε γ@μώτο! Είναι τζετ αυτό ΤΟ Καθεστώς!
Το ΟΧΙ είναι το ακροδεξιό διχαστικό καταστροφικό παραλήρημα του κυρ Τσίπρα. Ο ακροδεξιός του χαρακτήρας, που χτυπάει στο κάτω κεφάλι μας (στο επιπόλαιο θυμικό μας) και όχι στο πάνω κεφάλι μας (στην ασφαλή εκτίμηση του μυαλού μας), στηρίζει την δημοσκοπική ανθεκτικότητα του ΟΧΙ, πάνω στην οποία στηρίζει και την συνέχιση της πολιτικής του επιβίωσης ο κ. Τσίπρας. Ψηφίζοντας ΟΧΙ του επιτρέπετε να συνεχίσει να μας διχάζει και αυτό είναι ακόμα χειρότερο από την οικονομική καταστροφή που ήδη έφερε.
Ποντάρει στο Καμμένο πλέον πολιτικό του πλεονέκτημα, που τον οδήγησε ως την Εξουσία ότι τάχα ήταν καλύτερος ηθικότερος, αποτελεσματικότερος. Η υπερηφάνεια, η ανυποταξία, η ακσιοπρέπεια, όλα αυτά γίνανε μπουχός. Αφού επρόκειτο για Μαντρόσκυλο που γάβγιζε, γάβγιζε, τρόμαζε τους άλλους, αλλά στο φινάλε, όπως πάντα ήταν τζούφιες οι απειλές του μαντρόσκυλου. Τα μαντρόσκυλα ΔΕΝ έχουν στρατηγική.
Πολύ φούμο, πολύ παράσταση, αλλά στερεύει η δύναμή τους μέσα από τις αντινομίες τους. Τώρα το μαντρόσκυλο γαβγίζει, αλλά είναι χειροπόδαρα δεμένο και με την ουρά στα σκέλια. Και πιο «υποταγμένο» από τον Σαμαρά τον Βενιζέλο και όλο το παλιό πολιτικό σύστημα.
Δεν το έχει πια αυτό το παλιό του πλεονέκτημα, ούτε μ εςαυτό το πανικόβλητο ΟΧΙ που κυνηγάει διχαστικά. Το έκαψε καιόμενος μαζί με την Ελλάδα, που κατέστρεψε βάζοντάς της φωτιά. Τώρα θα πάμε αλλιώς. Τώρα πάμε για μεταβατικές καταστάσεις και πάμε γι’ άλλες ηγεσίες λυτρωτικές…
Ο κ. Τσίπρας απεδείχθη ανεύθυνος και επικίνδυνος και με θράσος τα (μας) παίζει όλα για όλα. Με απύθμενη υποκρισία προσπαθεί την ύστατη εξαπάτηση. Ότι με το ΟΧΙ θα φέρει εντός της Τρίτης την Συμφωνία (μνημόνιο) των ονείρων μας και αυθημερόν θα ανοίξει τις τράπεζες και θα ξαναβάλει μπροστά την Οικονομία που έκανε μπουρλότο…
Έχει τρελαθεί ο Ιππόδρομος, τόσο οι αναλυτές όσο και οι φίλιπποι και το φιλοθέαμον κοινό των ψηφοφόρων, που ζαλίζονται να βρουν πώς θα φέρει ο ολετήρας Συμφωνία με το ΟΧΙ και από πουθενά δεν τους βγαίνει ο τρόπος… Σε αυτό ποντάρει ο πρωθυπουργός, για να υφαρπάσει όσο πιο πολύ μεγάλο ποσοστό και να αντέξει πολιτικά μετά την επικείμενη οριακή νίκη του ΝΑΙ…
Όλοι ξέρουμε ότι οι δανειστές δεν μιλάνε με τον Τσίπρα. Δεν θα δεχτούν κανένα άλλο εκβιασμό του χαβαλέ. Το Ψεύδος λέει ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ως τώρα τις πιπεριές του Ψεύδους ασμένως τις ρουφάγαμε. Τώρα πλέον δεν τις πιστεύει κανείς. Γι’ αυτό το ΟΧΙ είναι καταδικασμένο.
Γιατί είναι Ακροδεξιό ΤΟ Καθεστώς Τσίπρα;
Αυτή η ακροδεξιά φοβική πολιτική ανωμαλαρία που ζούμε, είναι καταστροφική, όπως πάντα κάνει ο παρανοϊκός εθνολαϊκισμός (είπαμε, όχι άλλα 1897, 1922, 1974…) σε στυλ είμαστε σε πόλεμο, ή εμείς ή αυτοί κλπ. Και όλα αυτά προκαλούν την πόλωση και τον διχασμό, που ήταν Ο ΚΥΡΙΟΣ λόγος που ακόμα ΔΕΝ ανακάμψαμε όπως οι Ιρλανδοί, Πορτογάλοι, Κύπριοι…
Διολίσθησε σε ακροδεξιές θέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο εκλογικά επωφελής εθνολαϊκισμός του τον έκανε να ξεχάσει τα ταξικά κριτήρια. Και έτσι υιοθέτησε τα εθνικιστικά κριτήρια τύπου ο ανυπότακτος αγωνιστής Έλληνας, που θα δώσει μάχη και θα κερδίσει τους κακούς τοκογλύφους κουτόφραγκους. Και η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και ό, τι άλλο λένε οι ναζί, και αδέρφια μου αλήτες πουλιά κτλ.…
Γι’ αυτό δεν είναι σύμπτωση που βρίσκονται αγκαλιασμένοι στο ίδιο μπλοκ οι Συριζαίοι με τους ψεκαζμένους και τους ναζί. Είναι φυσική νομοτέλεια και αποτελεί το όνειδος για όσους ανανεωτικούς αριστερούς έχουν εγκλωβιστεί στον άθλιο εθνολαϊκστικό καρριερισμό του Ολετήρα Τσίπρα και της παρέας του.
Ακροδεξιά και ανεπίτρεπτη για αριστερούς είναι επίσης η συζήτηση τύπου ο εβραίος ο Σημίτης που μας έβαλε στην ΟΝΕ κλπ. Γι’ αυτό ας βγούμε και από το ευρώ που είναι η σφηκοφωλιά των τραπεζιτώνε τοκογλύφωνε…
Τον ακροδεξιό διχασμό θα αποκλείσει πάλι η ευρωπαϊκή κουλτούρα, που έχει σταδιακά ψιλοεγκαθιδρυθεί και ενισχύεται αργά αργά. Και από την εποχή της αγανάκτησης άρχισε να υποχωρεί… Τώρα ΘΑ επανακάμψει για το καλό της πατρίδας και της κοινωνίας από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις του ΝΑΙ, που θα φέρουν την ανασυγκρότηση.
Ο Ψεκαζμένος είναι το κορυφαίο ακροδεξιό όνειδος της «Αριστεράς». Έγραφε χτες ο Βαγγέλης Βενιζέλος «…Επικρατεί μια επικίνδυνη ακροδεξιά αντίληψη περί θεσμών, ενόπλων δυνάμεων κοκ. Ιδεολογική ηγεμονία Καμμένου επί της πρώτης φοράς αριστερά…»
Ακροδεξιά είναι βέβαια και τα τάγματα εφόδου (μαύρα και κόκκινα) που κάνουν αυτές τις μέρες την αναγκαία για ΤΟ Καθεστώς βρομοδουλειά «κάψτε τους άπιστους». Καταστρέφουν όλα τα περίπτερα πληροφόρησης, που προβάλλουν το ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα…
Φυσικά ακροδεξιά είναι και η γελοία χυδαία και απεχθής συμπεριφορά των υπουργών και λοιπών αξιωματούχων που χρησιμοποιούν τις κρατικές υπηρεσίες για να κάνουν πιεστική προπαγάνδα. Ξευτιλίζονται μέσα σε εργασιακούς χώρους, απαιτώντας καταναγκαστική παρακολούθηση λογιδρίων, που λένε πόσο χωρίς το ΟΧΙ θα χαθεί η Δημοκρατία και η ακξιοπρέπεια. Και πώς θα υποταχθούμε στις βουλές των ξένων δανειστών…
Ακροδεξιός είναι και ο χυδαίος επικοινωνισμός του κυρ Τσίπρα και των φίλων του, με τα γελοία τέρμινα τύπου Επιτροπή Αλήθειας, που τόσο έχει σχολιασθεί ως μνημείο τιμής στον Τζωρτζ Όργουελλ…
Ακροδεξιά είναι και η αλαζονεία που μας εξέπληξε από πλευράς Π. Λαφαζάνη, που τον είχαμε μεν για πολιτικά υπανάπτυκτο, αλλά πρόσωπο με ηθική πολιτική εσωτερική τάξη πραγμάτων… Αυτό που έκανε και έφυγε από πάννελ, επειδή δεν του άρεσε μια ερώτηση και απάντησε άθλια και τον έβαλε ευγενικά στη θέση του η δημοσιογράφος… Ντροπή του!
Ακροδεξιά είναι όλα τα τερτίπια ΤΟΥ Καθεστώτος σχετικά με το ανυπόστατο δημοψήφισμα, όπως και με το παρδαλό ψηφοδέλτιό του…
Μόνο ακροδεξιά καθεστώτα παίρνουνε τεχνική ποινή από το Συμβούλιο της Ευρώπης, που είναι η επί δεκαετίες θεματοφύλακας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των αρχών της Δημοκρατίας. Εννοιών που η Παλαιοημερολογιτική «Αριστερά» κάνει πως αγνοεί, γιατί δεν την συμφέρει και τις θεωρεί υποτιμητικά ευαισθησίες της αστικής δημοκρατίας…
Δεν είναι ακροδεξιό Το ΟΧΙ μόνο επειδή είναι μια πλήρης συμπαράταξη του Ανεξυριζαυγιτισμού, με ισχυρό παίκτη τους υπόδικους ναζί.
Ούτε στεκόμαστε στο αυτονόητα πολυσυζητημένο διάβημα περί εσωτερικής ασφάλειας από τις ένοπλες δυνάμεις του ψεκαζμένου ανυπόληπτου στυλοβάτη της Ακροδεξιάς κυβέρνησης Τσίπρα. Μπορεί και να έγινε λόγω αφέλειας, από τον άνθρωπο που έχει το ακαταλόγιστο και λέει τον Ράιχενμπαχ Ραϊνμπάχερ…
Όχι στον σκόπιμα ακροδεξιό αντιμνημονισμό
Μην ξεχνάμε την πονηρή ακροδεξιά δαιμονοποίηση τόσο των μνημονίων, όσο και των «Παπαδήμων», των υπηρεσιακών τεχνοκρατών κυβερνητών και υπουργών, που θα «επιβάλουν τις βουλές των ξένων». Όλα αυτά είναι πάγια ακροδεξιά στοιχεία του κάθε κάνγκουρα που παριστάνει τον πατριώτη δεξιό ή αριστερό και είναι δομικά ακροδεξιός…
Θα γίνουμε ενοχλητικοί να υπενθυμίζουμε συστηματικά την Ιστορία του Μεταπολιτευτικού Ποικιλόχρου Ακροδεξιού Φαινομένου ΠΑΦ. Από τους χουντίστας, στους αυριανίστας, μακεδονίστας, χριστοδουλίστας, τους αγανακτίστας και αγαναζίστας, έως σήμερα.
Επιμένουμε τόσα χρόνια τώρα να αποκαλύπτουμε τον ακροδεξιό χαρακτήρα του αντιμνημονιακού εθνολαϊκισμού, γιατί είναι η βάση της εθνικής καταστροφής που συνεχίζουμε να τρώμε.
Αυτός στηρίζει τον αντιμνημονισμό, ο οποίος στηρίζει την άρνηση στις μεταρρυθμίσεις, που στηρίζουν με τη σειρά τους την ανθεκτικότητα του Πελατειακού παρακράτους. Που επιτρέπει, με την ανθεκτικότητά του, να μην ξεκολλάμε από το διαχρονικό καθοδικό σπιράλ της χωρίς ανάσα διαρκούς χρεωκοπίας.
Είναι διπλά δημοκρατική η ψήφος στο ΝΑΙ
Πρώτα και κύρια γιατί μας διατηρεί δεμένους στην κορυφαία εθνική επιλογή, την ενσωμάτωση στο Ευρωπαϊκό Γίγνεσθαι που είναι το δημοκρατικότερο περιβάλλον του πλανήτη. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που ενέπνευσε τον Καραμανλή να μας βάλει ντε και καλά στην ΕΟΚ. Ότι αφού ήταν το περιβάλλον της διασφαλισμένης δημοκρατίας και των μελών του, σήμαινε ποτέ πια δικτατορία ξανά.
Δεύτερα, είναι ψήφος που απομονώνει και αποδυναμώνει τους εταίρους του ΟΧΙ και του σταθερού Αντιμνημονιακού Ψεύδους του Ανεξυριζαυγιτισμού
Και τι δεν είναι ακροδεξιό;
Ως παρακαταθήκη απομάκρυνσης από τις ακροδεξιές αρχές μπορούν να λειτουργήσουν τα παλιά λόγια του («Ο Κορυφαίος Νεοέλληνας Πολιτικός») του Κων/νου Καραμανλή, περί εθνικής ευθύνης και περί ξένων ευθυνών για τα παθήματά μας.
«Η πολεμική εναντίον της Δύσεως, Αμερικανών και Ευρωπαίων, γίνεται με το επιχείρημα ότι αυτοί είναι υπεύθυνοι διά την πτώσιν της Δημοκρατίας στον τόπο μας και την τραγωδία της Κύπρου. Αι κατηγορίαι όμως αυταί, κατά την γνώμην μου, δεν είναι μόνο αβάσιμοι, είναι και πολιτικώς ύποπτοι. Υπεύθυνοι δι’ όλες αυτές τις συμφορές του Έθνους μας είμαστε εμείς και μόνον εμείς οι Έλληνες, οι οποίοι προσπαθούμε να φορτώσουμε στους ξένους τις ευθύνες μας διότι δεν έχουμε το θάρρος να τις αναλάβουμε. Δεν λέγω ότι δεν μπορούν ξένες χώρες διά της πολιτικής των να βλάψουν ή να ωφελήσουν. Αλλά η ευθύνη η βασική, η ευθύνη η πρωταρχική, η ευθύνη η εθνική βαρύνει εμάς τους Έλληνες. Αυτό είναι ελληνικό φαινόμενον: να φορτώνουμε πάντοτε στους ξένους τις δικές μας ευθύνες, τα δικά μας σφάλματα. Είναι μόνιμο φαινόμενο στην ιστορία του τόπου μας. Και κάποτε θα πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνην των πράξεών μας, των σφαλμάτων μας, και κατόπιν να αναζητούμε εκείνους που τα ενθαρρύνουν».
Αν αυτό δεν είναι πραγματικός αριστερός και ανατρεπτικός λόγος, που άλλωστε τον οδήγησε στην εθνική ευρωπαϊκή στρατηγική επιλογή, ποιος είναι; Ο ακροδεξιός διχαστικός εθνολαϊκστικός λόγος του κυρ Τσίπρα;
Μην ξεχνάμε ποιες ήταν τότε οι μόνες πολιτικές δυνάμεις, που είχαν στηρίξει το ευρωπαϊκό εγχείρημα του Καραμανλή, μέσα στον ορυμαγδό του «ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ», και του «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ».
Ήταν οι διάσπαρτοι συρρικνωμένοι σοσιαλδημοκράτες, ο έγκλειστος στο ντιρινταχτισμένο ΠΑΣΟΚ Σημίτης (που είπε ΝΑΙ στην Ευρώπη των Λαών και γι’ αυτό δεν βγήκε βουλευτής το 1981 που βγήκε και η κουτσή Μαρία…) και φυσικά η Ανανεωτική Αριστερά, το ΚΚΕ εσωτερικού της ΕΑΔΕ, του Κύρκου και του Παπαγιαννάκη. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι το όνειδος αυτής της Αριστερής παράδοσης που μονόδρομα και αναπόδραστα είναι ευρωπαϊκή.
Σήμερα οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστερής ανατροπής, δηλαδή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ελευθερίας στοιχίζονται με το ΝΑΙ. Σε αντίθεση με ΤΟ Καθεστώς που συγχρωτίζεται με τους τους ψεκαζμένους και τους ναζί.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ενεργοποίησε τις διεθνείς του επαφές και προκάλεσε τον Κον Μπεντίτ και τον Γκυ Φερχόφστατ να καλέσουν σε συναγερμό όλες τις δυνάμεις του ΝΑΙ. Ο Γιώργος Φλωρίδης έγραψε στην εφημερίδα μας το εξαιρετικό «το ΝΑΙ συνοδεύεται από την υποχρέωση μιας Μεγάλης Αλλαγής». Είναι κι αυτός μέσα στις λίγες υγιείς δυνάμεις που σίγουρα θα πρωταγωνιστήσουν στην αυριανή «Κυβέρνηση της Εθνικής Ελλάδος»
Όλες οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, ακόμα και οι παραδοσιακές πελατειακές παλαιοπολιτικές δυνάμεις, δεν διανοούνται την ελληνική απομόνωση όπου μας έσυρε ο έξαλλος ακροδεξιός απομονωτισμός της τελευταίας φάσης ΤΟΥ Καθεστώτος.
Αυτά όμως θα τα δούμε μετά από τη νίκη του ΝΑΙ, άνευ της οποίας ουδέν… Άνευ της οποίας με άλλα θα ασχολιόμαστε και θα σερνόμαστε…
ΤΩΡΑ έρχεται το τέλος της Μεταπολίτευσης!
ΤΟ Καθεστώς ή θα διαλυόταν πριν να διαλυθεί η χώρα, ή θα έπαιρνε και τη χώρα μαζί του στο βάραθρο της καθολικής ανυποληψίας. Δεν ήταν φαίνεται εφικτό να συμβεί το πρώτο, στο βαθμό που ΤΟ Σύστημα είχε ριζώσει βαθειά μέσα στην κοινωνία. Αυτή είχε πάθει την πελατειακή υποδούλωση και ανακλαστικά εκδήλωνε την άμυνα της ακροδεξιάς ίωσης για το ξεκάρφωμα…
Ο κ. Τσίπρας ήταν, όπως είχαμε πει προεκλογικά, το τελευταίο ανάχωμα ΤΟΥ Καθεστώτος πριν την αναγκαστική διάλυσή του. Με την δική του αποκαθήλωση τώρα πια, μπορούμε να μιλήσουμε για το Τέλος της Μεταπολίτευσης, το οποίο αυτός είχε εξαγγείλει πέρσι. Και υποσχόταν ότι αυτός ήταν το Μετά. Και όμως αυτός ήταν το τελείωμά της.
Ήρθε ως επί της ουσίας συνεχιστής της κυριαρχίας του Διεφθαρμένου Πελατειακού Ιδιωτικού Παρακράτους, ενώ μας έλεγε ότι θα χτίσει από την αρχή κάτι καινούργιο. Ήρθε, λοιπόν, δοκιμάστηκε, μετρήθηκε, ζυγίστηκε και βγήκε όχι μόνο ελλιπής, αλλά κυρίως ανεπανόρθωτα επικίνδυνος. Και τώρα παίρνει την ταπεινωτική Άγουσα, πιο γρήγορα από κάθε άλλον πολιτικό ηγέτη έβερ…
Το τέλος της Μεταπολίτευσης έρχεται τώρα. Αφού τώρα εκφυλίζεται και η ύστατη αθλιότητα της Μεταπολίτευσης. Η Αγανάκτηση… Και εξηγήσαμε χτες τους τρεις λόγους, για τους οποίους, από την ψήφιση στη Βουλή του Δημοψηφίσματος, πλέον ο κ. Τσίπρας εγκλωβισμένος σε θάλαμο εκτοξεύσεως προς το αχανές διάστημα…
Ακόμα κι αν διασωθεί το ΟΧΙ μεθαύριο, οι Δανειστές δεν ξαναμιλούν σοβαρά με τον ανεύθυνο τυχοδιωκτισμό του, με τον οποίο δεν μπορούν να συγχρωτισθούν…
Δια ταύτα
Όλα αυτά έχασαν αυτές τις μέρες και μαζί τους έχασε και ο φορέας τους ο πολύς κ. Τσίπρας, που σύντομα θα μας αφήσει ήσυχους, ως ο πιο σύντομα αποτυχών πολιτικός διάττων αστέρας. Ως υπόδειγμα εφεξής προς αποφυγήν για τους επόμενους, που θα το σκέφτονται περισσότερο το πολύ το τάκα τάκα του εθνολαϊκισμού.
Ο κυρ Τσίπρας, λοιπόν, δεν ωθείται από κάποιο υγιές ιδεολόγημα. Πολιτικά είναι ακροδεξιός. Και ταξικά είναι με το Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος (που αυτό είναι η αιτία της χρεωκοπίας και όχι οι κακοί απεχθείς επονείδιστοι μπλα μπλα ξένοι τοκογλύφοι) και το στηρίζει με νύχια και με δόντια.
Και είναι απέναντι στην ιδιωτική οικονομία, δηλαδή απέναντι στην υγιή και όχι παρασιτική επιχειρηματική τάξη και την εργατική τάξη, που πρέπει να συμμαχήσουν για τη δική τους επιβίωση, αλλά και για την εθνική και κοινωνική ανασυγκρότηση σε αυτό τον διαχρονικά ταλαιπωρημένο από άθλιους καρριερίστες εθνολαϊκιστές τόπο.
Δεν υπάρχει κανένα 48ωρο, εντός του οποίου ο Αποτυχημένος και Εκπεπτωκώς κυρ Τσίπρας θα φέρει Συμφωνία στηριγμένη στο ΟΧΙ... Δεν θα μας ξαναεξαπατήσει. Είπαμε. Η ήττα του ΟΧΙ θα είναι η εκδίκηση της εξαπατημένης γριούλας, που ξεροστάλιασε στις ουρές των τραπεζών.
Και δεν είμαστε σε πόλεμο, που λένε οι γελοίοι πολεμοκάπηλοι στρατόκαυλοι. Είμαστε, όμως, σε συναγερμό. Και η τελευταία ψήφος μετράει και θα την διεκδικήσουμε. Αλλιώς δεν θα φύγουνε οι κακομούτσουνοι ολετήρες.
Επί πλέον, δεν θα αφήσουμε το ακροδεξιό διχαστικό ντιριντάχτα, που διαχρονικά χτίζει εξουσιαστικές καρριέρες στις πλάτες του ελληνικού λαού, κάποια στιγμή πρέπει να τιμωρηθεί. Αν δεν απομονωθεί υποδειγματικά, χωρίς κρεμάλες και σφαγές, δεν πρόκειται να αναταχθεί ο τόπος στον αιώνα τον άπαντα.
Η ήττα του ΟΧΙ είναι ήττα του Ακροδεξιού Πολωτικού Διχασμού και οδυνηρό ξεκίνημα της Εθνικής και Κοινωνικής Ανασυγκρότησης. Πάμε για το μονόδρομο ΝΑΙ.
