“The Pride” του Αλέξι Κέι Κάμπελ, θέατρο Αθηναΐς - Ζωή Λάσκαρη. Ακτινογραφία σχέσεων σε 2 διαφορετικές εποχές (1958 και 2008) μέσω της ιστορίας του ζευγαριού Φίλιπ και Όλιβερ. Πού πάει το πάθος μετά από χρόνια; Το έργο ήρθε από την Αγγλία με αριθμό βραβείων και ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Σταύρου Στάγκου.
“The Lisbon Traviata” του Τέρενς ΜακΝάλι, Θέατρο Άκης Δαβής-Αλκμήνη. Ο ένας είναι ερωτευμένος (πλατωνικά) με το φίλο του, που βλέπει το δεσμό του να διαλύεται όταν ο εραστής του ερωτεύεται ένα νεότερο. Καθημερινές δηλαδή σχέσεις δοσμένες με χιούμορ και καλές ερμηνείες. Από «πίσω» η αγάπη των ηρώων για τη Μαρία Κάλλας. Επανάληψη από πέρσι, σε σκηνοθεσία Λ. Γεωργακόπουλου.
«Κρυφά απογεύματα» του Δημήτρη Μωραϊτη, Θέατρο Χώρα. Ένα αληθινό γεγονός, που ευτυχώς ο Δ.Μ. δεν άφησε να ξεχαστεί. Ο απαγχονισμός δύο έφηβων ομοφυλοφίλων στο Ιράν το 2005, του 16χρονου Mahmoud Asgari και του 19χρονου Ayaz Marhoni, γιατί τόλμησαν να ερωτευθούν. Η σκηνοθεσία είναι του συγγραφέα.
“Lα Chunga” του Μάριος Βάργκα Λιόσα, Θέατρο Επί Κολωνώ. Το μοναδικό θεατρικό έργο του νομπελίστα συγγραφέα θέλει την αινιγματική Τσούνγκα να προστατεύει τη μικρή Μέτσε από τις ορέξεις μιας παρέας ανδρών, οι οποίοι χρόνια μετά αναρωτιούνται αν οι διαθέσεις της για τη Μέτσε ήταν και ερωτικές. Επανάληψη από πέρσι, με την εξαίρετη σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη.
«Κάτω από τη σκάλα» του Τσαρλς Ντάιερ, Θέατρο Αλκυονίς. Κλασικό έργο, έχει ανέβει πολλές φορές σε θεατρικές σκηνές, από τα πρώτα με gay ήρωες. Ώριμο ζευγάρι, μετά από χρόνια σχέσης, παλεύει με την πλήξη και τους πειρασμούς. Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Μεσσάλα.
Από Φεβρουάριο και ύστερα “Fucking Games” του Grae Cleugh στο θεάτρο Βικτώρια και “Drunk enough to say Ι love you?” της Caryl Churchill στο Από Μηχανής.
18°
