Louise Glück, Emmanuelle Charpentier, Jennifer A. Doudna και Andrea M. Ghez είναι εκείνες που ξεχώρισαν
Βραβεία Νόμπελ 2020: Τέσσερις γυναίκες ανάμεσα στους νικητές. Louise Glück, Emmanuelle Charpentier, Jennifer A. Doudna και Andrea M. Ghez.
Από τότε που καθιερώθηκε το Βραβείο Νόμπελ, το 1895, έχουν τιμηθεί λιγότερες από 60 γυναίκες για το έργο τους. Ωστόσο, φέτος κατάφεραν να διαπρέψουν τέσσερις. Οι Louise Glück, Emmanuelle Charpentier, Jennifer A. Doudna και Andrea M. Ghez θριάμβεψαν στην λογοτεχνία, τη χημεία και την φυσική.
Η αμερικανή ποιήτρια Louise Glück γεννήθηκε το 1943 στη Νέα Υόρκη και ζει στο Cambridge της Μασαχουσέτης. Εκτός από ποιήτρια είναι και καθηγήτρια Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο του Yale. Έκανε το ντεμπούτο της το 1968 με το "Firstborn" και σύντομα ανακηρύχθηκε μία από τις πιο υποσχόμενες ποιήτριες της αμερικανικής σύγχρονης λογοτεχνίας. Έχει κερδίσει αρκετά βραβεία, ανάμεσά τους το Pulitzer (1993). Έχει εκδόσει 12 συλλογές ποιημάτων και δεκάδες εκθέσεις για την ποίηση. Η παιδική ηλικία, η οικογένεια, η στενή σχέση με γονείς και συγγενείς είναι κεντρικές θεματικές στο έργο της.
Σχετικά με τη βράβευσή της, η Louise δήλωσε στους NYT εντελώς εντυπωσιασμένη που διάλεξαν μια λευκή αμερικανίδα λυρική ποιήτρια.
Το έργο της περιλαμβάνει επίσης κλασικά μοτίβα, όπως αυτά της ελληνικής και της ρωμαϊκής μυθολογίας. Για παράδειγμα, στη συλλογή του 1996 "Meadowlands", σκιαγραφεί τους μυθολογικούς χαρακτήρες Οδυσσέα και Πηνελόπη να κάνουν παρατηρήσεις για τους σύγχρονους γάμους. Η Louise είναι η πρώτη ποιήτρια που κερδίζει το Νόμπελ Λογοτεχνίας από το 1996 που το κέρδισε η Wislawa Szymborska, μια πολωνή συγγραφέας.
Όπως ανακοίνωσε η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών
Μαζί με τους Dr. Roger Penrose και Dr. Reinhard Genzel, η Dr. Andrea M. Ghez κέρδισε το Νόμπελ Φυσικής. Ο Dr. Penrose, μαθηματικός με έδρα την Αγγλία, βραβεύτηκε με το 1/2 του Νόμπελ για την απόδειξη της ύπαρξης των μαύρων τρυπών ως άμεση συνέπεια της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Την ίδια στιγμή, οι Genzel και Ghez βραβεύτηκαν (με 1/4 ο καθένας) για την πολυετή έρευνά τους στη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στον γαλαξία μας. Από τη δεκαετία του 1990, ο καθένας ηγήθηκε μιας ομάδας αστρονόμων, οι οποίοι βρήκαν «ένα εξαιρετικά βαρύ, αόρατο αντικείμενο που τραβάει αστέρια, αναγκάζοντάς τα να γυρνούν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες». Χρησιμοποιώντας τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια του κόσμου και αναπτύσσοντας καινοτόμες τηλεσκοπικές τεχνικές, το δίδυμο έχει παράσχει «τα πιο πειστικά αποδεικτικά στοιχεία μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας» στο κέντρο του γαλαξία μας.
Η Ghez είναι η τέταρτη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού που κερδίζει το Νόμπελ Φυσικής. Η αμερικανίδα επιστήμονας γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη και διδάσκει αστρονομία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες. Η πολυετής καριέρα της είναι αφιερωμένη στην μελέτη των σχηματισμών αστεριών. «Είναι ένα πεδίο που έχει τόσες πολλές απολαύσεις και αν είσαι παθιασμένος με την επιστήμη, υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν», δήλωσε η ίδια στους NYT ελπίζοντας η βράβευσή της να εμπνεύσει περισσότερες γυναίκες να μπουν στην φυσική. Η ίδια, το 2006 είχε γράψει στο παιδικό βιβλίο «Μπορείς να γίνεις μια γυναίκα αστρονόμος».
Η Dr. Emmanuelle Charpentier είναι γαλλίδα μικροβιολόγος, γενετίστρια και βιοχημικός. Σπούδασε στο Παρίσι και συμμετείχε σε ακαδημαϊκές έρευνες σε όλο τον κόσμο, από τις Η.Π.Α. και την Αυστρία, μέχρι την Σουηδία και την Γερμανία. Σήμερα είναι ιδρύτρια και διευθύντρια του Max Planck Unit for the Science of Pathogens στο Βερολίνο. Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της είναι αφιερωμένο στην κατανόηση των μηχανισμών των ασθενειών, εστιάζοντας συγκεκριμένα σε λοιμώξεις που προκαλούνται από θετικά κατά Gram παθογόνα βακτήρια.
Βραβεύθηκε από κοινού με την Jennifer A. Doudna με το Νόμπελ Χημείας για το έργο τους (2012), το οποίο αφορά μια νέα μέθοδο γενετικής επεξεργασίας που ονομάζεται Crispr-Cas9 που μπορεί να εφαρμοστεί σε πειραματικές θεραπείες για δρεπανοκυτταρικές παθήσεις και θεραπείες καρκίνου. Έγιναν η 6η και 7η γυναίκα που κέρδισαν το συγκεκριμένο βραβείο.
Η ανακάλυψη αυτών των «γενετικών ψαλιδιών» που μπορούν να τροποποιήσουν το DNA των ζωντανών οργανισμών με εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια, ήρθε κατά τη διάρκεια των μελετών της Charpentier για το "Streptococcus pyogenes", ένα είδος βακτηρίων που μπορούν να προκαλέσουν επιβλαβείς λοιμώξεις στον άνθρωπο. Εκεί, ανακάλυψε ένα προηγουμένως άγνωστο μόριο που ονομάζεται tracrRNA. Μετά τη δημοσίευση των ευρημάτων της το 2011, συνεργάστηκε με την Doudna, ειδική στο RNA και οι δύο τους συνέχισαν να αναδημιουργούν το γενετικό ψαλίδι των βακτηρίων σε δοκιμαστικό σωλήνα.
«Ήμουν πολύ συναισθηματική, πρέπει να παραδεχθώ. Προφανώς, έγινε πραγματικότητα οπότε θα πρέπει να το συνηθίσω τώρα», δήλωσε η Charpentier σε συνέντευξη τύπου.
Η Jennifer είναι καθηγήτρια μοριακής και κυτταρικής βιολογίας και χημείας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϋ. Διευθύνει επίσης το Doudna Lab, το οποίο ανακαλύπτει και αναπτύσσει συστήματα CRISPR και άλλους RNA μηχανισμούς ρύθμισης γονιδίων σε συνεργασία με φοιτητές και μεταδιδακτορικούς συνεργάτες.
Βραβεύτηκε από κοινού με την Dr. Emmanuelle Charpentier με το Νόμπελ Χημείας για την επαναστατική τους δουλειά στο Crispr-Cas9. Έχοντας ανακαλύψει τυχαία το tracrRNA, η Charpentier αξιοποίησε την εμπειρία της Doudna στο RNA. Η συνεργασία τους οδήγησε στην ανακάλυψη των μορίων Crispr, τα οποία άνοιξαν τον δρόμο για μια εξαιρετικής ακρίβειας γενετική χειρουργική. Σε λιγότερο από μια δεκαετία μετά την ανακάλυψη, η τεχνική τους είναι πλέον γνωστή στα γενετικά εργαστήρια σε όλο τον κόσμο.
Το 2017, η Doudna έγραψε το βιβλίο "A Crack in Creation", στο οποίο χρονολογεί την ανακάλυψη και προειδοποιεί για απρόβλεπτες συνέπειες από τη χρήση της. «Εμείς ως κοινότητα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αναγνωρίζουμε πως αναλαμβάνουμε μια πολύ ισχυρή τεχνολογία. », ανέφερε σε συνέντευξή της στους NYT.
Στο πλαίσιο των εκπομπών Mama, I Made It του ELLE στο YouTube
