Fashion

Ωδή στο ροζ

«Κάποιο κουμπάκι γύρισε και για πρώτη φορά φέτος άρχισε να μου αρέσει το ροζ»

Η Δέσποινα Κουτσομητροπούλου γράφει για το ροζ χρώμα. Από το ροζ της τσιχλόφουσκας έως το αστραφτερό φούξια

Υπάρχουν πολλές αποχρώσεις εκεί έξω. Πολλά χρώματα. Από το καυτό χρυσό του ήλιου, που δεν μπορείς να το κοιτάξεις, μέχρι την γκρι μουντάδα του τσιμέντου και το ανθρακί της ασφάλτου. Πολλά χρώματα.

Κάποιο κουμπάκι γύρισε και για πρώτη φορά φέτος άρχισε να μου αρέσει το ροζ. Προφανώς κάπου συνέβαλε και η καραντίνα. Προηγήθηκε το κίτρινο, αλλά τώρα ψηφίζω ροζ δαγκωτό.
Από το ροζ της τσιχλόφουσκας έως το αστραφτερό φούξια. Και η αλήθεια είναι πως υπάρχει πολύ ροζ εκεί έξω. Σε τσάντες, με ένα ροζ ξεθυμασμένο. Γλύκα. Σε πέδιλα, με ένα πουδρέ ροζ. Σε γυαλιά ηλίου. Σε σαγιονάρες. Σε ολόκληρα σετ μακιγιάζ. Νύχια, χείλη, μάτια, μάγουλα βάφονται ροζ. Στα μαλλιά, το ροζ της καραντίνας. Ακόμα και σε ηλεκτρικές συσκευές. Στο μακιγιάζ δεν εντοπίζω το ροζ το ασβεστέ. Το μπεζ ροζ και το τριανταφυλλί απολαμβάνω να βλέπω. Σε αποχρώσεις πιο φορέσιμες και κολακευτικές. Όμως πάντα ροζ. Ακόμα και οι φεμινίστριες φορούν ροζ (βλ. βιβλίο Σκάρλετ Κέρτις «Οι φεμινίστριες δεν φορούν ροζ (και άλλα ψέματα)»).

Μοιάζει περιττό, ίσως απελπιστικά πολυτελές να ασχολείται κάποιος με τα χρώματα. Και μάλιστα με το ροζ. Και παρεξηγημένο, και στερεοτυπικό συνώνυμο της κοριτσίστικης αθωότητας. Φοριέται ωστόσο με επιτυχία και από τα μεγαλύτερα αγόρια. Σε πόλο, σε πουκάμισο, σε μπλουζάκι.

Η αλήθεια είναι πως τώρα που όλα είναι ανοιχτά, δεν ξέρω για τις προοπτικές, στα μπαράκια, στα καφέ και στα εστιατόρια αναφέρομαι, η εικόνα είναι αλλιώς.

Μπορεί να μπει στο κάδρο και λίγο χρώμα.

Χωρίς χρώμα στη διάθεση και στη σκέψη δεν πάμε πουθενά. Ξορκίζεις τις αρνητικές σκέψεις. Και είναι πολλές πανάθεμά τες. Δεν είναι εύκολο να τις ξεκολλήσεις. Γυρίζουν γύρω, γύρω σαν τις μύγες σε ιπποφορβείο. Σου τρυπούν τα αυτιά με εκείνη τη βασανιστική μουρμούρα ζζζζ σαν τα κουνούπια.

Πιθανόν με ένα χρώμα να μη φεύγουν όλα αυτά. Μακάρι να βάφονταν με ένα πινέλο και να άλλαζαν. Ένας βατήρας χρειάζεται και μια νοερή βουτιά σε νερό δροσερό, χαλαρωτικό που θα ξεφορτώσει όλα τα πρωτόγνωρα βάρη.

Ένα καλό χρώμα για «εξορκισμό» είναι το ροζ. Από την άλλη, ο καθένας έχει τη δική του παλέτα.