«Πόλεμος» Vogue - fashion bloggers

Ας ξεκινήσουμε από την κοινή αφετηρία ότι το internet έχει χώρο για όλους - το έχουμε δει, το βιώνουμε ως Τη Μεγάλη Νέα Πραγματικότητα, ως «νέα ήθη"»που έχουν επεκταθεί και σε χίλια άλλα μέτωπα περισσότερο σημαντικά από τη μόδα. Έχει, δε, τόσο χώρο, που το blogging γενικώς και το fashion blogging ειδικότερα κατάφεραν να υπερβούν σε ποσότητα το ενδιαφέρον που τους αντιστοιχεί: είναι εύκολο να φτιάξεις ένα ιστολόγιο και να ικανοποιείς τη ματαιοδοξία σου φωτογραφίζοντας τον εαυτό σου χωρίς κανένας να σου το ζητήσει, όπως είναι και εντελώς μη μεμπτό και δικαίωμά σου. Όμως, εκτός εξαιρέσεων (και θεωρώ πως η Vogue δεν αναφέρθηκε σε αυτές, αλλά στη μεγάλη πλειοψηφία) δεν προσφέρει και πολλά πράγματα στη μόδα. 

Ψάχνοντας να βρω σε έναν ακόμα ιντερνετικό γατοκαυγά κάτι θετικό, θα επιλέξω να πω ότι, ίσως, η αποκήρυξη από τη Βίβλο της Μόδας (η οποία βέβαια, και δεν είναι θέσφατο, και έχει χάσει αρκετή από την πρότερη αίγλη της) των «κοριτσιών με τα δανεικά ρούχα που τρέχουν να αλλάξουν outfit κάθε μία ώρα για να φωτογραφηθούν και τσεκάρουν τα κινητά τους για notifications» κηρύσσει τη μεταστροφή του ενδιαφέροντος σε κάτι πιο ουσιαστικό: στο καλό γράψιμο. Μπορεί, στην πραγματικότητα, με όλο αυτό να εκφράζεται η ανάγκη για καλά κείμενα, επιτακτική σε έναν χώρο που βρίθει από selfies, πληρωμένα posts και κακά βίντεο από πασαρέλες, τραβηγμένα με smartphone. Και τα ωραία κείμενα είναι ωραία και έχουν αξία ακόμα και αν πραγματεύονται θέματα «επιφανειακά», ακόμα και αν αφορούν τον ρηχό κόσμο της μόδας.

iNFO Θα βρείτε τη Χρύσα Οικονομοπούλου στο fashionism.gr