Ο Léo Caillard μεταμορφώνει σε hipsters τα γλυπτά του Λούβρου © Faune endormi Edmé Bouchardon

Lifestyle

Ας ντύσουμε τα γυμνά αγάλματα

Ο Léo Caillard μεταμορφώνει σε hipsters τα γλυπτά του Λούβρου

O γάλλος φωτογράφος Léo Caillard χρησιμοποιεί ψηφιακές τεχνικές για να θέσει την πραγματικότητα υπό αμφισβήτηση.

Γεννημένος το 1985, ο γάλλος φωτογράφος Léo Caillard χρησιμοποιεί ψηφιακές τεχνικές για να θέσει την πραγματικότητα υπό αμφισβήτηση και να μας παρουσιάσει φωτογραφίες- έργα τέχνης. Ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός σε κάποιους από τους μεγαλύτερους φωτογράφους στη Γαλλία (και όχι μόνο) και στη συνέχεια πήγε για ένα χρόνο στη Νέα Υόρκη.

Michel de Montaigne του Jean-Baptiste Stouf

Το νέο του project έχει τίτλο «Hipster In Stone». Ο Caillard παίρνει διάσημα γλυπτά και τα ντύνει με μοντέρνα ρούχα. Ένα project τόσο ευφάνταστο και αστείο όσο και τεχνικά και καλλιτεχνικά άρτιο.

Aristée, Dieu des Jardins του François-Joseph Bosio

Ο ίδιος αναφέρει τα εξής για το πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα: «Περπατούσα στο Λούβρο στο Παρίσι, όπως κάνω δύο ή τρεις φορές το μήνα. Όταν είδα όλα τα γλυπτά, είπα στον εαυτό μου- θα ήταν πραγματικά αστείο να τα δεις ντυμένα». Και η φαντασία έγινε πραγματικότητα. Αρχικά φωτογράφισε τα γλυπτά στο Λούβρο στη φυσική τους (δηλαδή ολόγυμνη) κατάσταση. Στη συνέχεια, έκανε casting για μοντέλα με τον ίδιο σωματότυπο με αυτό των αγαλμάτων, τα έντυσε με hipster ρούχα και έκανε τη φωτογράφιση στο στούντιο. Τη σκυτάλη πήρε ο συνεργάτης του Alexis Persani για την περαιτέρω επεξεργασία στο Photoshop και το θαύμα έγινε.

Bacchante au tambour de basque avec deux enfants του Augustin Pajou

Μία προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της κλασικής γλυπτικής; Ένα αστείο; Ένα έμμεσο σχόλιο για το πώς κρίνουμε κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση και συγκεκριμένα από το ντύσιμό του; Μια προσπάθεια μεταφοράς της ουσίας της εποχής μας σε ένα αρχαίο στυλ; Ένα σχόλιο για την επιφανειακή αντιμετώπιση των πραγμάτων σήμερα; Ποιος ξέρει… Μπορεί όλα μαζί. Μπορεί και τίποτα από αυτά.

Titan foudroyé του François Dumont

Ο ίδιος αναφέρει πως ήθελε «να πιάσει το μάτι του θεατή μέσα από το γάμο δύο τόσο διαφορετικών κόσμων. Κατά τη διάρκεια των χρόνων λέγεται πως τα έργα τέχνης δεν πρέπει να αγγίζονται. Στα μουσεία υπάρχουν μικρά εμπόδια που μας χωρίζουν από αυτά. Έχουν γίνει ιερά, ξεκομμένα από το θεατή. Πιστεύω, ακόμα και αν μπορεί να φανεί λίγο παράξενο, ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου τα έργα τέχνης πρέπει να μοιράζονται, να αγγίζονται και να είναι διαδραστικά. Αυτό είναι που προσπαθώ να φέρω μέσα από τη φωτογραφική μου προσέγγιση».

La résurrection du Christ του Germain Pilon

Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα project που ερωτευτήκαμε από την πρώτη ματιά και μας έκανε να γελάσουμε, να προβληματιστούμε και να θέλουμε να γνωρίσουμε καλύτερα το έργο του φωτογράφου.