Με την αέρινη χάρη που ο Γκάλης σχεδόν στεκόταν για μερικές στιγμές στον αέρα πριν στείλει την μπάλα στο καλάθι, με τη φυσική απλότητα που ο κιθαρίστας Ασκληπειός Ζαμπέτας κατέβαζε παπάδες στην κιθάρα του χτίζοντας το ηχητικό τείχος του συγκροτήματος Τρύπες, έτσι έλαμψε κι ο Κώστας Γκιουλέκας με την είσοδό του στον ιερό ναό του Αγίου Φωτίου, απέναντι από το Ποσειδώνιο. Συνεχάρη το γαμπρό και τη νύφη κι έδρεψε δεκάδες «μπράβο», «συγχαρητήρια», «μαζί σου» από τους παριστάμενους, που θεώρησαν υποχρέωσή τους να τον εμψυχώσουν στη μάχη για το δήμο Θεσσαλονίκης. Μεγάλο μέρος άλλωστε της προεκλογικής του καμπάνιας διαδραματίζεται στις εκκλησίες, δεδομένου πως τέτοια εποχή η μισή πόλη παντρεύεται και η άλλη μισή παρακολουθεί τους γάμους. Σε αντίθεση με τους μπουταρικούς που δίνουν τον αγώνα αλλά και κάνουν τις απαραίτητες ζυμώσεις στα μπαρ και τα καφέ, ο Κώστας Γκιουλέκας πραγματοποιεί την ψηφοθηρική τουρνέ του στους ναούς και τα μοναστήρια, όπου είθισται να συχνάζει το κύριο μέρος του target group του.
Λίγες μέρες μετά, στην τρατορία “Tres Maries” της Παύλου Μελά, κόρη πρώην υπουργού της Νέας Δημοκρατίας, φίλα προσκείμενη στον τέως υπουργό και μέλλοντα δήμαρχο της Θεσσαλονίκης, μου αναλύει το σχέδιο Γκιουλέκα για τον πολιτισμό: «Θα δώσουμε μάχη ώστε το καλλιτεχνικό δυναμικό της πόλης να επιστρέψει. Δημιουργοί όπως ο Γιάννης Δαλιανίδης ή ο ηθοποιός Κώστας Βουτσάς είναι ανεπίτρεπτο να ζουν στην Αθήνα. Μόνο ο Χάρρυ Κλυνν μάς απέμεινε». Δεν ξέρω αν μου έκανε πλάκα, όμως από το ύφος της αλλά και το στόμφο με τον οποίο μου μιλούσε θεώρησα πως κάθε άλλο παρά αστειευόταν. Το μόνο που μου απέμεινε ήταν να αυτοσυγκεντρωθώ στη μακαρονάδα μου και να ξεκαρδίζομαι βουβά.
Σε αντίθεση με το όραμα Γκιουλέκα για τον πολιτισμό, που βαδίζει στα χνάρια του παπαγεωργοπουλικού μότο: ό,τι να ’ναι, έρχεται το πρότζεκτ «Δρόμοι της Τέχνης - Αναπάντεχοι Χώροι», που συντονίζουν ο υπεύθυνος για θέματα πολιτισμού της Πρωτοβουλίας του Μπουτάρη Σπύρος Πέγκας και ο Σύλλογος Φίλοι των Δημητρίων. Αυτή την Πέμπτη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μια ντουζίνα έργων τέχνης από τη συλλογή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης δραπετεύουν από τους τοίχους του ιδρύματος κι εκτίθενται σε κομβικά σημεία του βόρειου αστικού ιστού. Φαρμακεία, τράπεζες, ζαχαροπλαστεία, τατουαζάδικα, κοσμηματοπωλεία γίνονται τόποι όπου εκτός από τάρτες ή συναλλαγματικές, Zantac, μονόπετρα ή γιαπωνέζικα ιδεογράμματα, οι πολίτες θα συνευρεθούν για να δουν, να επικοινωνήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις περί μιας άλλης Θεσσαλονίκης. Ψάξτε το χάρτη, ακολουθήστε τη διαδρομή του, πάρτε μέρος σε αυτό το ιδιότυπο παιχνίδι τέχνης.
2310 ground zero
Το αιώνιο τιτίβισμα των πουλιών στο πλατάνι καρφωμένο στην αρχή της Κούσκουρα. Το άρωμα των ψητών του «Ντερλικατέσεν», οι εσπρεσάκηδες του “Local”, οι ουρές των ταξί, οι εργαζόμενες του «Τερκενλή» που κάνουν τσιγάρο στα κλεφτά έξω από τη Μητρόπολη, το μείον 70% στην μπουτίκ της Fred Perry, οι κουστουμιές του Bitsiani, fragments αστικού πανικού διάστιχτα απο σουβλάκι-καλαμάκι, σακούλες για ψώνια, μποτιλιάρισμα και στο ενδιάμεσο ζητιάνοι, επαίτες και λογιών δυστυχισμένοι που χαλούν την ευδαιμονική εικόνα του κέντρου.
Ίσως το πρότζεκτ «Οι Άλλοι στη Χώρα των Θαυμάτων» των Θεσσαλονικιών Kalos & Klio, που εκτίθεται στη στάση λεωφορείων μπροστά από τη Μητρόπολη δεν θα μπορούσε να διαλέξει καλύτερο σημείο εφαρμογής του. Οι εικόνες τους, εν είδει υπαίθριας γκαλερί, τοποθετήθηκαν εκεί που τις άλλες μέρες μπαίνουν διαφημίσεις. Επεξεργασμένα στιγμιότυπα από τους παρίες, τους Άλλους, τους απόκληρους, τους ανώνυμους, που όσο κι αν τρακέρνουμε πάνω τους εντούτοις δεν θυμόμαστε ποτέ το πρόσωπό τους, λες και είναι αόρατοι ή ανύπαρκτοι. Στο πλαίσιο του Πεδίου Δράσης Κόδρα, το ντουέτο των Θεσσαλονικιών καλλιτεχνών χτυπά στο ground zero της πόλης και δίνει τροφή για σκέψεις και όνειρα φτιαγμένα από επεξεργασμένα ψηφιακά ντεπόζιτα. Άραγε ξενάγησε κανείς τον Γιώργο Παπανδρέου στα ενδότερα της Θεσσαλονίκης πέρα από την κλασική περαντζάδα του στα περίπτερα της ΔΕΘ; Βρήκε το χρόνο μόνος να περπατήσει τους δρόμους της πόλης ή στον ελεύθερο χρόνο του το μόνο που κατάφερε ήταν να διανύσει με κανό την απόσταση Καλοχώρι - Περαία σε 47 λεπτά; Λέμε τώρα...
