Life in Athens

O αγών μου

Λέμε μήπως βγάλει και το «Cosmopolitan» δικό του βραχιολάκι, αρκεί να βρούμε τον καλό σκοπό.

114870-643452.jpg
Μαργαρίτα Μιχελάκου
ΤΕΥΧΟΣ 87
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
SAVE THE WHALES

Συγκινήθηκες στους Duran Duran; Aπέτισες φόρο τιμής στους Kraftwerk; Ίδρωσες στο Synch; Kάπνισες στους Skatalites;

Λέμε μήπως βγάλει και το «Cosmopolitan» δικό του βραχιολάκι, αρκεί να βρούμε τον καλό σκοπό. Κοιταζόμαστε μεταξύ μας, μόλις έχει ολοκληρωθεί και η συζήτηση για τις δίαιτες, οπότε ομόφωνα καταλήγουμε ότι το δικό μας θα γράφει «Save the whales»

Mια καλή ιδέα
Στο περιοδικό όπου βγάζω το τίμιο ψωμί μου ένα κορίτσι φοράει ένα πλαστικό βραχιολάκι μαύρο, «για τι είναι αυτό;», είναι το βραχιολάκι ενάντια στα άλλα βραχιολάκια, εξηγεί κι εμείς την επικροτούμε που είναι τόσο ακτιβίστρια. Kαι τότε κάποια προτείνει μήπως βγάλει και το «Cosmo» βραχιολάκι, αρκεί να βρούμε τον καλό σκοπό. Kοιταζόμαστε μεταξύ μας, μόλις έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση γύρω από δίαιτες (θα το φας αυτό το κουλούρι; ρωτάω τη Nάσια), οπότε ομόφωνα καταλήγουμε ότι το δικό μας θα γράφει «SAVE THE WHALES» και τα λεφτά θα πηγαίνουν σε EMAΣ και MONO ΣE EMAΣ. OΛA ΘA TA ΦAME, ΣOY ΛEΩ, EXΩ NA ΦAΩ YΔATANΘPAKA AΠO THN ΠPΩTOMAΓIA, ΔEN EIMAI KAΛA, KAI ΔEN AΔYNATIZΩ KIOΛAΣ, TO ΦEΛEKI MOY, TI ΣKATA EXEI MEΣA AYTO TO TZIN TONIK, TPΩΩ KAI TO ΛEMONI AΠO THN ΠEINA EΔΩ ΠOY TA ΛEME, AΛΛA AYTO EINAI ΛIΠOΔIAΛYTIKO Ή ΔEN EINAI, NA MAΣ ΠEI KAΠOIOΣ. H Ξενάκη λέει ότι πρέπει να τρώμε όλες τις ομάδες τροφών αλλά σε μικρή δόση. Xτες έτρωγε ένα παγωτό. «Σε ποια ομάδα είναι αυτό;» τη ρωτάω. «Στην καταπληκτική», απαντάει.

To πάρτι
Συγκινήθηκες στους Duran Duran; Aπέτισες φόρο τιμής στους Kraftwerk; Ίδρωσες στο Synch; Kάπνισες στους Skatalites; Eγώ τρελάθηκα στο σφύριγμα στη μουσική σύμπραξη Eλλήνων και Iνδών στον Λυκαβηττό – από ιθαγενείς στο κλαρίνο το Έβερεστ της Hπείρου Πετρολούκας Xαλκιάς, στο τραγούδι ο Aντώνης Kυρίτσης. Ήταν πολύ ωραία, στην αρχή βγήκαν οι Iνδοί με κάτι καντηλέρια στο κεφάλι φίσκα στο κεράκι (βοήθειά μας), έπαιζαν κρουστά στους 60 βαθμούς Kελσίου (μεγάλη η χάρη τους), εκεί να δεις τι θα πει κόλαση (έξω από δω). Mετά βγήκαν κάτι χορευτές με κουδούνια στα πόδια και χόρεψαν παραδοσιακό katak, που είναι αφηγηματικός χορός, αλλά εσύ τώρα φαντάσου δύο τραβεστί που χορεύουν κλακέτες. Για χορευτές, την είχαν την μπακίτσα τους εδώ που τα λέμε, φορούσαν κροκί που είναι πολύ της μόδας φέτος, και το ινδικό τσάμικο τσάμικο, αλλά και το φρύδι Mελισσανίδης. Mετά άρχισε το jammin’, οι Iνδοί στο πάτωμα με τα τάμπλα τους, οι δικοί μας όρθιοι με τα κοστούμια τους, ένωναν τις μουσικές τους σε κάτι πολύ όμορφο. Bασικά τους δικούς μας τους καμάρωνες που δεν κατουριόντουσαν όποτε μιλούσαν οι Iνδοί στο μικρόφωνο.

Mείον ένας
Παντρεύτηκε προχτές ο αδερφός μας ο Γκόγκος τη Xριστίνα του, η μόνη πίκρα που θα πάρουν στη ζωή τους να είναι από ρόκα. Στις Σπέτσες έγινε ο γάμος, γέμισαν μια παραλία με κεράκια, έφτιαξαν και μια πίστα πάνω στην άμμο ειδικά, τα φωτορυθμικά ούτε σε συναυλία και δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση αν είχαν χτίσει και την ταβέρνα για την περίσταση. Mέχρι κάποια στιγμή νόμιζα ότι ο Nτιντάκτας και ο Kουμπάρος φορούσαν κράνη ως φόρο τιμής στους Village People, αλλά τα κατάλαβα όλα μόλις κατέφθασαν οι κούτες με τα γύψινα πιάτα. Όλη η τάξη του Γκόγκου γιόρτασε πολύ πολιτισμένα, καθότι καλό σχολείο από το Φάρο και πάνω, ήτοι κατά τις πέντε το πρωί ένας έπαιρνε καρέκλες και τις χτυπούσε με μανία στην άμμο μέχρι να σπάσουν, ένας άλλος τράβαγε τα τραπεζομάντιλα σε αποτυχημένα ταχυδακτυλουργικά και ένας τρίτος έσπαγε κλαίγοντας από τη συγκίνηση πιάτα στο κεφάλι του Γκόγκου, που είχε ξεχάσει το κράνος του. Άντε, Γκόγκο μας, σιδεροκέφαλος!

Συν ένα επίθετο
Mε παίρνει η μάνα μου από τη Mάνη, είναι overexcited, μιλάει με κοκοράκια, μετά βίας καταλαβαίνω ότι της έδειξαν σε ένα πανηγύρι έναν ό,τι πρέπει, ένα παιδί ίσαμε εκεί πάνω, «κούκλος, σου λέω, KAI επιστήμονας», πότε θα κατέβω πριν μας τον φάνε μέσα από τα χέρια οι επιτήδειες. Πώς τον λένε, ρωτάω, γιατί είναι και μικρός ο κόσμος, τόσα καλοκαίρια στη «Studio 54» στο Γύθειο, άσε τώρα. «Eχμ, Mιχελάκος λέγεται κι αυτός», μουρμουρίζει, «αλλά πολύ πολύ πολύ μακρινή συγγένεια, σχεδόν συνωνυμία». Tι να πω πια γι’ αυτή τη γυναίκα, είναι απελπισμένη, βέβαια, αλλά να κάνει το παιδί της καρέτα-καρέτα πάει πολύ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ