Κι άλλοι αποχαιρετισμοί. Αποχαιρετάμε και τους εξής αξιοσημείωτους αστικούς χώρους:
Τo «Βίλατζ» του Μαρουσιού (στη φωτογραφία περιφραγμένo και έτοιμo προς κατεδάφιση), το πρώτο πολυσινεμά της Αθήνας. Θρυλείται ότι στη θέση του θα χτιστούν χρηματοοικονομικά γραφεία (ευχαριστώ, Απόλλωνα και Λίζα).
Τα «Μακντόναλντς» στην Ομόνοια (του οποίου η πλευρά προς την οδό Δώρου είχε γίνει στέκι για τον κόσμο της πιάτσας) και στο Μοναστηράκι (του οποίου ο όροφος, καθώς σας είχα γράψει λίγους μήνες πριν, είχε την ωραιότερη θέα προς την πλατεία).
Το «Άστρον» στους Αμπελόκηπους, έναν κινηματογράφο που έπαιζε από τον Γενάρη του 1957. Δεν είναι διατηρητέο, άρα το μέλλον του άδηλον.
«Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα»
Το συγγραφικό κύκνειο άσμα του (σημαντικότατου σκηνοθέτη) Νίκου Νικολαΐδη, που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσες “greekworks.com” είναι ένα πολύ ειδικό αθηναιογράφημα, γιατί δίνει μια εξαιρετικά ζωντανή εικόνα της πόλης το ’50 και το ’60, μέσα από τα μάτια ενός νεαρού της γενιάς του ροκ εν ρολ. Παρέες, στέκια, μουσική, σεξ, διαδηλώσεις για το Κυπριακό, οικογενειακές σχέσεις, σχολεία, πλατείες, ταξίδια και τσαμπουκάδες εναλλάσσονται συνεχώς και διαβάζονται απνευστί, γιατί δίνονται με μια αγχωμένη, κοφτή, σούπερ εικονική, με πολύ χιούμορ και φροντισμένα αφρόντιστη γραφή: μια σπάνια φορά που επικροτώ την εκ προοοιμίου δηλωμένη έλλειψη εκδοτικής επιμέλειας. Εδώ βρίσκονται οι πιο χιουμοριστικές σελίδες σεξ (175-178) που έχω διαβάσει ποτέ. Εξάλλου, «στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα» δεν είναι παρά το γαμήσι στο νεανικό ιδιόλεκτο της παρέας του Σπόρου.
Γιατί τη λένε στάση «Εφετείο»
Η στάση βρίσκεται στη Σωκράτους, στο ύψος της Ομόνοιας. Εδώ υπήρχε η γοτθικού ρυθμού βίλα της κοντέσας Τζένης Θεοτόκη, που μεταπολεμικά έδωσε τη θέση της στο ξενοδοχείο «Αμπάσαντορ», το οποίο αργότερα έγινε Εισαγγελία και Εφετείο Αθηνών. Τώρα το κτίριο είναι εγκαταλειμμένο, αφού οι υπηρεσίες πήγανε πακέτο στην πρώην Σχολή Ευελπίδων, η στάση όμως κράτησε το παλιό όνομα, «έχει τη δική της ιστορία».
Υψηλάντου
Από καιρό ήθελα να το γράψω, μα με πρόλαβε ο ευαίσθητος Χρήστος Μιχαηλίδης στην τελευταία σελίδα της «Ελευθεροτυπίας». Η αποκλίνουσα αυτή από τα συνήθη πένα διαμαρτύρεται –δικαίως– επειδή η αστυνομία συνεχίζει να κρατάει κλειστή για τα οχήματα την οδό Υψηλάντου στο Κολωνάκι, όπου η έδρα της βρετανικής πρεσβείας. Προσυπογράφω, ώστε να φύγουν τα επικίνδυνα (και) για τους πεζούς τσιμεντένια μπλόκια. Οι όποιοι αντιτρομοκρατικοί σχεδιασμοί εδράζονταν σε πληροφορίες που, τόσα χρόνια μετά, τι διάβολο, δεν έχουν μπαγιατέψει, δεν έχουν παραγραφεί;
15°
